A Thousand Years of Loving You [Completed]

Time 4:30 Am

Nag byahe na kami ni mama papuntang Hospital sa Car ni Chief kami sumakay.

Habang sa byahe ang tahimik ko sina mama at Chief nag uusap lang.

Naramdaman ko nalang na may mga luhang dumadaloy sa mata ko. Di ko alam kung Bakit, pinunasan ko ito at biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Isang tao lang ang iniisip ko sa ngayon kondi Rudz.

"Auntie ito po, Pambili nyo po ng meryenda."

sabay abot ni Chief ky mama ng one thousand pesos..Grabe naman si Chief ang yaman nya siguro kasi pang meryenda lang one thousand kaagad! terrible.

"Salamat chief."

sabi ni mama ky chief.Tumingin sya sakin nag smile lang ako sa kanya.

Nakarating kami sa Hospital inalalayan ako ni mama na maka baba sa Car tapos pumasok kami sa loob ng Hospital..

"Thank you sa pag hatid chief."

"Your welcome Auntie ahh Shane mag pakatatag ka ha,kailangan kapa ng mga anak mo sige mauna na ako sa inyo."

Umalis na si Chief pero di ko parin ma gets kung ano ang ibig nyang ipahiwatig sakin.

mag paka tatag daw ako? Anong ibig nyang sabihin di ako matataga. hayy di ko talaga sila ma gets ano ba naman to..

Pumasok kami sa loob ng Hospital pina upo ako ni mama sa chair nakita kita kong umiiyak na siya.

May humaplos ng likod ko pag tingin ko si Tita Ging Pala ang katiwala ng tita ni Rudz.

Mabait si Tita Ging at subrang maalalahanin,parang nanay narin ang turing ni Rudz sa kanya,kasi subrang buti nito..

"Shane snnff snnff alam mo na ba ang totoo?"

sabi ni tita na umiiyak.

Sa narinig ko biglang bumilis ang tibok ng puso ko.Parang kinakabahan ako pero pilit ko parin ngumiti.

"Hehe tita ano po ba ang ibig nyong sabihin di ko po kayo maintindihan"

nag simula ng dumaloy ang mga luha ko.

Napatingin ako kay mama nakita ko sya humahagulhol ng iyak sa gilid..

"Shane wala na siya."

"Ano po! sino po ang wala na."

"Wala na si Rudz Daniel,kaninang madaling 4:30 am di na siya nagising. Dinala siya sa Hospital ng mga kasama nya pero di na naka abot wala natalaga siya. Shane patay na ang asawa mo"

Shane patay na ang asawa mo

Shane patay na ang asawa mo

Shane patay na ang asawa mo

Shane patay na ang asawa mo

Shane patay na ang asawa mo

Pabalik balik sa isip ko ang sinabi ni tita.

hindi! hindi patay si rudz buhay sya buhay.

"Tita wag naman kayo mag biro ng ganyan snnff snnff Di patay si Rudz,Di totoo yan tita huhuhu."

"Shane anak sabihin mo lang kung anong nararamdaman mo ha. snnff..snnff dito ka namin dinala kasi baka pagsinabi namin ang totoo don sa bahay baka mahimatay ka at di mo makayanan at lalong makasama sa ipinag bubuntis mo,kaya dito sa Hospital no Worries kasi kung himatayin ka may mga apparatus silang ilalagay sayo."

"Mama di naman talaga totoo diba! buhay pa si rudz ma nag usap nga kami kagabi sabi nya malapit na syang umuwi."

"Anak Shane,kailangan mo ng tanggapin wala na si Rudz."

Mismo si mama na ang nag sabi sakin na wala na siya.

Di ko kaya mawala si rudz sa buhay ko ngayon pa na malapit na akong manganak..Dios ko! bakit ganito parang pinahiram mo lang sakin si rudz at kinuha kaagad..Ang Unfair talaga parang ayaw ko na naring mabuhay kasi ang kaisa-isang tao sa buhay ko na subrang mahal ko nawala pa.Wala na si LIFE ko wala na ang buhay ko..

"Waahhhh Lifeeeeee waahhh Mamaaa."

sigaw ko habang umiiyak.

"Shane sige isagaw mo lang yan,iiyak mo lang para di sumakit ang dib-dib mo."

"Maaaa bakit po! Bakit nawala siya waahhh snnff snnff kagabe nag usap pa nga kami ng maayos. Ma di ko po kayang mawala siya sa buhay ko Huhu pano na ako pano na ang mga anak namin."

Naninikip na ang dibdib ko sa kakaiyak..Di ko talaga inexpect na mangayari ito.

Dios ko sa Dinami-dami ng tao sa mundo bakit ang asawa ko pa ang kinuha nyo.What i have done to deserve this.OH GOD Pano ko bubuhayin ang anak ko ngayon pa na malapit na ako manganak ulit dalawa na sila. GOD bakit naging ganito ang situasyon ko parang sinumpa ang buhay ko,parang pasan ko ang mundo sa nangyari sa buhay ko.

"Anak mag paka tatag ka Alang-alang sa mga anak mo"

"Mama di ko po kaya huhu pano nalang to.Sino ang bubuhay samin,saan ako kukuha pag sustento sa anak ko. Ngayon pa na malapit na akong manganak mas lalong mahihirapan ako snnff  snnff. parang susuko narin ako,parang ayaw ko naring mabubay.."

Bigla akong niyakap ni Mama ng subrang higpit.

"Huhu anak snnff snnff wag mong sabihin yan.Alalahanin mo may mga anak kapa,alam ko ang sakit nararamdaman mo pero balang araw matatanggap mo rin na wala na si Daniel. Pataayapa na siya namumuhay kasama ang panginuon at palagi nya kayong gabayan ng mga anak mo."

"Mama Bakit ang Unfair ni GOD ilang years lang ang binigay nya samin ni Rudz na pagsasama tapos binawi nya lang kaagad. Bakit po ganito! Madasalin naman ako pero di ko mainitindihan kung bakit nangyari ito sa buhay ko."

"Anak Shane snnff snnff baka may purpose si GOD kaya nya ginawa to. Wag kang mag alala nandito pa naman kami ni tatay mo para tulungan ka sa mga anak mo.Mag pakatatag ka Shane dahil kailangan kapa ng mga anak mo"

Humahagolhol nalang ako sa iyak.

feeling ko nanghihina na ako.Subrang depress ako sa nangyari.Sana panaginip nalang ito at pag gising ko wala na to. RUDZ LIFE KO bakit mo kami iniwan ng mga anak mo. Diba sabi mo uuwi ka tapos papakasalan mo pa ako,tapos ang mga pangarap natin paanu na. Diba sabi ko mag tatrabaho ako sa abroad at ikaw mag aalaga sa mga anak natin,pero paanu to! ako nalang mag isa,di ko alam kung makakaya kong harapin ang lahat ng pagsubok na nang buhay ko. Kung sana di ka nawala ng maaga masaya pa tayo ngayon. Pinag sisihan ko na pinayagan kita na umalis.Don mo lang pala inihatid ang buhay mo sa manila, kung di ka umalis di sana mang yayari to,masaya sana tayong namumuhay kasama ang mga anak natin.

Nahihilo na ako sa kaka iyak.Naninilim ang paningin ko. Sumikip ang dibdib ko hinaplos ko nalang ang tyan ko at Biglang nalang nawalan ako ng malay.

☆

☆

☆

☆

☆

☆

☆

☆

☆

☆

☆

☆

☆

*-xoxo-*
CrisLee