Always next to you//ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ//

Part 23

Δύο εβδομάδες αργότερα

Βρισκόμαστε έξω από το δικαστήριο όπου και βγήκε η απόφαση. Η κηδεμονία μεταφέρθηκε από τον μπαμπά στον αδερφό μου. Ο μπαμπάς δεν το πήρε ευχάριστα. Δεν με ενδιαφέρει βέβαια. Ξέρετε δεν είναι ωραία η εμπειρία του να είσαι στο νοσοκομείο. Ειδικά το φαγητό είναι χάλια...

Μπήκαμε στο αυτοκίνητο του Josh, ναι προς έκπληξη το πήρε το δίπλωμα, και μεταφερθήκαμε στο σπίτι όπου θα μέναμε. Το δικαστήριο έδωσε εντολή στον πατέρα μου εάν δεν μας παραχωρήσει το σπίτι να πληρώνει ενοίκιο για ένα άλλο και όπως φαντάζεστε επέλεξε το δεύτερο. Το σπίτι ήταν μία μονοκατοικία με μικρό κήπο. Ευτυχώς ήταν κοντά στο σχολείο και δεν χρειάστηκε να αλλάξω και σχολείο. Τα πράγματα τα είχαμε μαζέψει ήδη μιας και ήμασταν απολύτως σίγουροι για το τι θα συνέβαινε. Ο Josh έβγαλε από την τσέπη του τα κλειδιά και ξεκλείδωσε. Με το που έμπαινες μέσα μπορούσες να αντικρίσεις ένα μικρό καθιστικό και την τραπεζαρία. Δίπλα από την τραπεζαρία υπήρχε μια πόρτα που οδηγούσε στην κουζίνα και ύστερα ακολουθούσε ένας διάδρομος με μερικές πόρτες. Κοίταξα τον Έρικ και χωρίς να πούμε κάτι τρέξαμε μέσα για να βρούμε δωμάτιο. Άνοιξα την πρώτη πόρτα και είδα ένα μικρό σε μέγεθος δωμάτιο με ένα παράθυρο μόνο. Τίποτα το ιδιαίτερο. Αυτό μάλλον θα γίνει ξενώνας. Όπως είδα και ο Έρικ απογοητεύτηκε με την πρώτη πόρτα που είχε ανοίξει. Μετά κατευθυνθήκαμε στην ίδια πόρτα. Ο Έρικ άνοιξε την πόρτα προσεκτικά και αντικρίσαμε το μπάνιο. Με απογοητευμένο βλέμμα κατευθυνθήκαμε στην επόμενη πόρτα αλλά πριν προλάβουμε να την ανοίξουμε ο Josh πέρασε από μπροστά μας και την άνοιξε. Φάνηκε να του άρεσε γιατί μπήκε μέσα και άφησε κάτω την τσάντα του

J- Τι δεν θα πάτε να βρείτε δωμάτιο;

Μας ρώτησε με ένα πονηρό χαμόγελο μιας και ήξερε ότι σίγουρα κάποιος από τους δυο μας θα ήθελε το δωμάτιο.

Εγώ και ο Έρικ προχωρήσαμε στην επόμενη πόρτα του διαδρόμου και την ανοίξαμε. Ένα σχετικά μεγάλο δωμάτιο εμφανίστηκε μπροστά μας με ένα παράθυρο και μια μπαλκονόπορτα. Ο Έρικ μπήκε αμέσως μέσα και είπε

Ε- Δικό μου!

Και αυτή τη φορά συνέχισα μόνη μου το ψάξιμο. Κατέληξα να κοιτάω το εξωτερικό της πόρτας του δωματίου στο τέλος του διαδρόμου. Πλησίασα διστακτικά το χέρι μου στο πόμολο της πόρτας και την άνοιξα. Το δωμάτιο ήταν αρκετά μεγάλο και είχε μία μπαλκονόπορτα. Ήταν αρκετά ωραίο. Αυτό θα είναι το δικό μου. Πρέπει να το βάψουμε. Τα έπιπλα από το παλιό μου δωμάτιο θα έρθουν από στιγμή σε στιγμή. Έτσι είπε ο Josh. Ελπίζω να αληθεύει γιατί αν όχι δεν θα κοιμηθώ και τόσο άνετα το βράδυ...