«Λοιπόν, θέλω να πω κάτι πολύ σημαντικό!»
Άκουσα τον αδερφό μου να φωνάζει.
«Κι εγώ!»
Πετάχτηκε ο άλλος αδερφός μου.
«Σιγά μην είναι πιο σημαντικό από το δικό μου!»
Είπε ο Josh και άρχισαν να τσακώνονται.
Έχουν περάσει τρεις μήνες πια από την ημέρα που φύγαμε από το σπίτι του πατέρα μου και τα πράγματα γύρισαν πάλι στο φυσιολογικό. Έδωσα το ηχογραφημένο μήνυμα και πήγαμε στο δικαστήριο. Μέχρι τώρα, από όσο ξέρω, δεν έχει βγει απόφαση, αλλά την περιμένω. Είναι πια τέλη Μαΐου και έχουν ήδη αρχίσει οι πανελλήνιες, Καθώς και οι σχολικές εξετάσεις. Πήγα στην κουζίνα και χώρισα τα αδέλφια μου.
«Λοιπόν; Τι έγινε;»
«Καθίστε κάτω είναι πολύ σημαντικό»
Είπε ο Josh και κάναμε αυτό που μας είπε. Παρόλο που προσπαθούσε να φαίνεται σοβαρός, ένα ίχνος από χαμόγελο υπήρχε στο πρόσωπό του. Καθίσαμε κάτω και άρχισε να μιλάει.
«Μίλησα με τον δικηγόρο μου σήμερα»
Είπε και κοίταξε κάτω.
«Βγήκε απόφαση;»
Πετάχτηκα αλλά με αγνόησε και συνέχισε να μιλάει.
«Βγήκε η απόφαση του δικαστηρίου...»
Είπε χωρίς να σηκώσει το βλέμμα του από το πάτωμα.
«ΚΑΙ;»
Είπαμε ταυτόχρονα εγώ και ο Έρικ.
«Έχω την πλήρη κηδεμονία σας!»
Ανακοίνωσε και σήκωσε το πρόσωπό του αποκαλύπτοντάς μας το χαμόγελό του.
«ΤΙ;»
Είπαμε άφωνοι εγώ και ο Έρικ.
«ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΟ»
Φώναξα.
«Μην φωνάζεις καλέ θα έχουμε φασαρίες και με τους γείτονες!»
«Συγγνώμη»
«Και»
Ξαναείπε κάνοντας παύση για να τον προσέξουμε.
«Βρήκα σε πια σχολή θέλω να περάσω!»
«Αλήθεια; Ωραία!»
«Έχουμε κι άλλη ανακοίνωση!»
Πετάχτηκε ο Έρικ.
«Τι;»
Τον ρωτήσαμε περίεργα εγώ και ο Josh.
«Πήρα υποτροφία για το μουσικό λύκειο που ήθελα να περάσω! Και για τις τρεις χρονιές!»
YOU ARE READING
Always next to you//ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ//
HumorΗ Μιράντα και η Αλίκη είναι κολλητές από τότε που θυμούνται τους εαυτούς τους. Ήταν πάντα πολύ δεμένες και δεν τσακωνόντουσαν ποτέ. Τώρα που μπήκαν στην εφηβεία, έρχονται τα πάνω κάτω. Έρωτες, τσακωμοι, χωρισμοί, σχολείο,αδέρφια... Οι δύο φίλες κάν...
