Always next to you//ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ//

Part 53

Για άλλη μια φορά ακολούθησα την συνηθισμένη πρωινή ρουτίνα. Σχεδόν την βαρέθηκα. Εσυρα τα πόδια μου μέχρι το μπάνιο, ντύθηκα, έφαγα, και πήγα σχολείο. Σήμερα όμως, ήταν διαφορετικά. Σήμερα θα έκανα μάθημα. Σήμερα και αύριο. Εντάξει πιστεύω μπορώ να αντέξω δύο ημέρες. Μπήκα στο προαύλιο και κατευθύνθηκα στα κορίτσια.

Α- Γεια!

Ο- Γεια
Είπε απρόθυμα.

Α- Τι κάνετε;

Ο- Μην το παίζεις ανηξερη

Α- Ε;

Ο- Ξέρουμε πως κανείς παρέα μαζί τους. Κι εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε παρέα με κάποιον που κάνει παρέα μαζί τους. Συγγνώμη Αλίκη αλλά πρέπει να φύγεις. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να κάνουμε παρέα μαζί σου

Α- Τι; Μα γιατί;

Ο- Απλά δεν μπορούμε. Γι'αυτό.

Α- Καλά...
Είπα στεναχωρημενη και έφυγα. Μα γιατί με έδιωξαν; Τους έκανα κάτι;

Άκουσα το κουδούνι και κατευθύνθηκα στην τάξη μου. Τουλάχιστον τα κορίτσια μου είχαν δείξει ποια είναι. Μπήκα μέσα και περίμενα τα παιδιά να κάτσουν για να βρω μία κενή θέση. Τα περισσότερα παιδιά κάθισαν και μπήκε μέσα ένας καθηγητής. Με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω και μου μίλησε.

"Εσύ ποια είσαι;"

Α- Εμ είμαι καινούρια, βασικά-

"Περίμενε"
Μου είπε και βγήκε ξανά έξω.

Θα πρέπει να έχω γίνει ρεζίλι.

Κοίταξα την τάξη μου. Υπήρχαν τρεις στήλες με θρανία. Στην πρώτη σειρά από δεξιά καθόταν ένα αγόρι, δίπλα ένα κορίτσι μαζί με μία από τις κολλητές της Όλγας. Και δίπλα τους, ήταν η Όλγα με την άλλη κολλητή της. Μόλις με είδαν να τις κοιτάω σταμάτησαν να ψιθυρίζουν και με κοίταξαν. Στην δεύτερη σειρά καθόντουσαν κάποια παιδιά που είχα δει μια-δυο φορές αυτές τις μέρες. Φαινόντουσαν νορμάλ. Στην τρίτη καθόντουσαν μόνο κορίτσια. Τις παρατήρησα λίγο και συνηδειτοποιησα πως σχολίαζαν. Εμένα. Η τέταρτη σειρά, δεν ήταν ακριβώς σειρά, ήταν μόνο δύο θρανία στα οποία στο ένα καθόταν ο Αρης, ο ξανθός και στο άλλο ο Σωτήρης με ένα αγόρι. Ο καθηγητής γύρισε, με κοίταξε και μου είπε να πάω να κάτσω κάπου. Είχα δύο επιλογές. Είτε στην πρώτη σειρά με το αγόρι που δεν ξέρω, και μάλλον δεν θέλει να με μάθει γιατί έχει βάλει την τσάντα του στην δεύτερη καρέκλα, είτε δίπλα στον Άρη. Χωρίς να σκεφτώ πολύ, κατευθύνθηκα εκεί. Ακούμπησα την τσάντα μου στο πάτωμα και κάθισα δίπλα του.