Part 48

125 17 0
                                    

Alice's pov

Εντάξει. Η Μιράντα είχε απόλυτο δίκιο. Έχω νεύρα, και σε συνδυασμό με το πείσμα μου είναι το άπαιχτο δίδυμο. Είμαι μέσα στο δωμάτιό μου τουλάχιστον πέντε ώρες. Όταν μπήκα ήταν κάπου δύο και ναι... Τώρα είναι επτάμισι. Η αλήθεια είναι πως σε κάποια στιγμή που πήγαν φροντιστήριο τα αγόρια βγήκα λίγο έξω αλλά δεν έμαθαν τίποτα όπως ήταν φυσικό. Κι έτσι, τώρα νομίζουν πως είμαι πεντέμισι ώρες στο δωμάτιό νηστικη ενώ στην πραγματικότητα έχω φάει δύο soft kings, πατατάκια και την μικρή σοκολάτα. Νομίζω πως μετά από αυτή την εβδομάδα θα πρέπει να κάνω δίαιτα. Έχω διαβάσει τα μαθήματά μου, δεν πήγα φροντιστήριο, έχω δει κάμποσα επεισόδια σειρών και έχω γράψει κεφάλαιο από την ιστορία μου. Πρέπει να το κάνω συχνότερα αυτό και να μένω στο δωμάτιο.

J- Αλίκη! Άνοιξε την πόρτα γαμωτο!

Άκουσα τον αδερφό μου να λέει. Εδώ θα παίξουμε. Σκέφτηκα και χαμογέλασα. Άνοιξα την μπαλκονόπορτα και έριξα το κλειδί από το κενό που είχε ανάμεσα στην πόρτα και το πάτωμα. Απευθείας βγήκα έξω και έτρεξα προς την άλλη κατεύθυνση του σπιτιού.

J- Αλίκη γαμωτο!
Είπε και τον άκουσα να τρέχει. Τώρα όμως είχα ένα πρόβλημα. Δεν ήξερα από ποια κατεύθυνση πήγε.

Το πρόβλημα λύθηκε γρήγορα.

Τον είδα να με πλησιάζει τρέχοντας.

Άρχισα να πηγαίνω πιο γρήγορα και κοιτούσα πίσω μου. Με έχασε. Σκέφτηκα και χαμογέλασα. Συνέχισα όμως να τρέχω γρήγορα.

Ξαφνικά έπεσα πάνω σε κάποιον. Εντάξει, μάλλον ήταν αρκετά έξυπνος για να τρέξει από την αντίθετη κατεύθυνση. Δυστυχώς δεν προλάβαινα να συνεχίσω να τρέχω μιας και είχα συγκρουστεί με το έδαφος. Τι αποτέλεσμα είχε αυτό στο σώμα μου; πονοκοιλο, πονοκέφαλο, τον οποίο είχα από λίγο νωρίτερα αλλά τώρα είναι πιο έντονος, και κούραση. Έτσι, αντί να σηκωθώ ξάπλωσα στο γρασίδι. Ο αδερφός μου έσκυψε και με έβαλε στον ώμο του όπως βάζουν τα σακιά με τις πατάτες και άρχισε να περπατάει. Μπορώ να πω πως είναι πολύ καλύτερο από το να περπατάω. Με μετέφερε στο δωμάτιό του για να μην έχω τρόπο να το σκάσω.

J- Λέω κι εγώ τόση ώρα την παρακαλούσα να ανοίξει και δεν άνοιγε και τώρα άνοιξε με την πρώτη;
Είπε και γέλασα. Ύστερα με κοίταξε σοβαρά.

J- Κοίτα δεν θέλω να σε τιμωρησω απλά θέλω να μου πεις που πήγες το πρωί
Μου είπε. Βέβαια ήταν λίγο δύσκολο να καταλάβω τι έλεγε γιατί το κεφάλι μου ήταν σαν να το χτυπάς με σφυρί.

Always next to you//ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ//Donde viven las historias. Descúbrelo ahora