Always next to you//ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ//

Part 56

《Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω》
Μου είπε.

Ναι. Εγώ να δεις πόσο.

Δεν υπάρχει διέξοδος έτσι;

Α- Ναι. Πώς. Κι εγώ.
Είπα μέσα από τα δόντια μου.

Έκλεισα την πόρτα του αυτοκινήτου και κοίταζα τον αδερφό μου και την κολλητή μου καθώς απομακρυνομασταν προς έναν δρόμο που ήξερα πολύ καλά.

-Να φανταστώ άργησες να βγεις έξω

Α- Καλά φανταστηκες

-Μπορώ να μάθω γιατί;

Α- Έκανα μάθημα

-Καλά. Ας το πιστέψω.

Α- Καλά θα κάνεις.

Είπα και εκείνη την ώρα φτάσαμε στο σπίτι. Στο σπίτι του. Βγήκα από το αυτοκίνητο και πήγαμε στο σπίτι.

-Δεν θα φας;
Μου είπε καθώς κατευθυνομουν στο πρώην δωμάτιό μου.

Α- Τι μπορώ να φάω;

-Μακαρόνια. Τα έφτιαξα πριν έρθω να σε πάρω.
Το σκέφτηκα και κοίταξα την κοιλιά μου που γουργουρίζε. Μετά το πρωινό δεν είχα φάει τίποτα οπότε μάλλον θα ήταν καλή ιδέα.

Έκανα μεταβολή και έκατσα στο τραπέζι όσο ο πατέρας μου έβαζε μακαρόνια μακαρόνια σε δύο πιάτα.

-Ξέρεις για αυτό που είχε γίνει...
Είπε όταν είχα αρχίσει να τρώω.

Έριξα το βλέμμα μου στο ταβάνι και τον κοίταξα.

Α- Ξέρω τι είχε γίνει. Εσύ τι θες και το αναφέρεις.

-Κοίτα απλά κατάλαβα πως δεν ήταν σωστό
Μου είπε και ανασηκωσε τους ώμους του.

Α- Αυτό;

- Ναι

Α- Χμ
Έκανα ειρωνικά.

Α- Εγώ πάω πάνω.

- Εγώ πρέπει να πάω στην δουλειά

Α- Να πας. Και τί ώρα θα γυρίσεις;

- Το απόγευμα. Και θα βγούμε.

Α- Εμείς;

-Ναι

Όταν επιθυμεί να πάτε κάπου θα δέχεστε και θα τον ακολουθήσετε χωρίς παράπονα

Δεύτερος κανόνας.

Α- Καλά... Απλά σκεφτόμουν να πω στην Μιράντα να βγούμε

-Αύριο. Όχι σήμερα.

Α- Καλά!

-Εγώ φεύγω

Να μην του πω πού να πάει...