Always next to you//ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ//

Part 58

Παρασκευή.

Δεν ξέρω αν πρέπει να χαίρομαι ή να λυπάμαι.

Από την μία, οι μέρες τελειώνουν σιγά σιγά.

Από την άλλη, με περιμένει ένα βασανιστικό Σαββατοκύριακο.

Έβαλα το τζιν μου και μία μπλούζα, πήρα την τσάντα μου και πήγα σχολείο. Δεν είδα τον πατέρα μου, όχι πως ήθελα δηλαδή. Μόλις έφτασα είδα πως όλα τα παιδιά είχαν μπει για μάθημα και για άλλη μια φορά ήμουν αργοπορημένη. Μόλις συνηδειτοποιησα πως είχα γλώσσα άρχισα να τρέχω μέχρι την τάξη μου. Μόλις έφτασα απέξω χτύπησα την πόρτα. Ο καθηγητής είπε ένα "Ναι" και την άνοιξα.

Α- Εμμ να περάσω;
Ρώτησα δειλά.

Κ- Πέρνα Αλίκη. Και άλλη φορά να έρχεσαι πιο νωρίς!

Κατέβασα το κεφάλι και πήγα μέχρι την θέση μου δίπλα στην Μιράντα.

Κ- Σήμερα όπως σας είχα πει, μιας και έχουμε δύο ώρες μαζί, μια γλώσσα και μία αρχαία, θα γράψουμε έκθεση. Ελπίζω να φέρατε όλοι τα τετράδια της έκθεσης.

Όχι ρε.

Όχι σήμερα.

Κ- Η έκθεση θα έχει θέμα την οικογένεια

Ε όχι.

Κ- Την προηγούμενη φορά σας μίλησα γι'αυτό άρα έχετε πιο πολλά παραδείγματα

Είπε και άρχισε να περνάει από τα θρανία για να δει αν έχουμε τετράδια.

Α- Πότε σας το είπε;

Μ- Όταν ελλειπες! Συγγνώμη! Ξέχασα να σου το πω!

Α- Δεν πειράζει

Κ- Αλίκη έφερες τετράδιο;

Α- Εεε κύριε όταν το είπατε στα παιδιά εγώ έλειπα...

Κ- Να φροντιζες να ενημερωθείς Αλίκη! Δεν μπορώ να κάνω το μάθημα δύο φορές! Δηλαδή αν εχανες τίποτα πιο σημαντικό;

Α- Θα φροντίσω να ενημερώνομαι
Είπα κοιτώντας το θρανίο.

Κ- Παιδιά να ενημερώνεστε. Για το καλό σας το λέω! Μιράντα εσύ έφερες τετράδιο;

Μ- Εεε κύριε το ξέχασα...

Κ- Μάλιστα! Να δω τι θα γινόταν δηλαδή αν ήταν απροειδοποιητη η έκθεση! Κανείς δεν θα έφερνε τετράδιο!
Άρχισε να φωνάζει.

Συνέχισε να μιλάει για αρκετή ώρα και μετά είπε:

Κ- Τέλος πάντων. Το θέμα είναι 'τι σχέσεις πρέπει να έχουν οι γονείς με τα παιδιά τους'