Blijf van me af!

2.4K 50 2
                                    

De zon scheen warm op mijn huid. Het was eindelijk warm. Ik genoot van het weer. Pommi zat naast me. Ze had haar zonnebril op, Haar haar zat in een knot. Ze zag er leuk uit. Like always. Ik tuurde om me heen en spotte Puck. Hij was voor mij de knapste jongen op school. Ik vond dat hij lief was. Hij heeft een lieve uitstraling en durft van alles. Op dat moment keek hij om . Snel keek ik weg en deed mijn ogen dicht. Toen deed ik ze weer open. Hij keek nog steeds. Ik glimlachte, waardoor hij terug lachte. Op dat moment ging de bel. 'Kom we moeten Nederlands zien over leven.' Lachte Pommi. 'Ja.. fijn.' Zei ik sarcastisch. Samen liepen we naar binnen naar Nederlands.

-

Eindelijk hadden we geen lessen meer. Ik strompelde naar beneden om mijn jas te pakken. Puck stond daar zijn jas te pakken. Hij keek me grijnzend aan. Ik lachte. Rustig liep ik naar mijn jas toe. Mijn jas was niet ver van zijn jas verwijdert. Ik trok mijn jas aan en liep naar buiten. Ineens werd ik van achter gepakt. 'He, wacht even, ik wil eerst een knuffel.' Puck keek er zielig bij. Ik liep op hem af en gaf hem een kuffel. Zijn knuffel was krachtig. Ik snoof zijn geur op. Hij rook lekker. Ik had zin om bij hem te kruipen. Toen liet ik hem los. Ik glimlachte naar hem. 'Doei, tot morgen.' riep ik toen ik weg liep. 'Doei, tot morgen ja.' Zijn stem klonk een beetje zwak. Waarom wilde hij eigenlijk een knuffel van mij? Ik bedoel, wie zou dat nou willen, tja Pommi. Maar ja dat is logisch. Ik liep naar de fietsen. Ik zag pommi met Lorenzo zoenen. En niet zo bescheiden ook. Grinninkent liep ik naar mijn fiets. Ik fietste langzaam aar huis. Ik had geen zin in huis..

Uiteindelijk was ik toch snel thuis. Ik deed de deur open. 'Hallooo!?' Geen antwoord. Haastig liep ik naar boven. Ik zette mijn tas op de grond en plofte zelf op mijn bed neer. Ineens kwamen er voetstappen op de trap. De deur ging open. James kwam binnen. 'En je zegt je broer niet eens gedag?' Vroeg hij snauwend. 'Jawel.' zei ik verdedigend. 'Ik heb niks gehoord hoor zussie.' Hij liep op me af en gaf me een zoen op mijn mond. Ineens gaf hij me een klap om mijn wang. het brandde. 'Jezus, waar slaat dat op?' Vroeg ik boos. 'Dat verdien je.' grijnste hij. 'Hahaha.' Zei ik droog. Mijn wang werd rood. 'Ga mijn kamer uit!' Riep ik boos. Ik duwde hem mijn kamer uit. Maar hij was sterker. 'Hoho, zussie niet zo snel.' Hij gaf me een knuffel. Zijn handen gingen om laag. Mijn adem stokte. Wat deed hij nou weer. 'James!! Blijf van me af.' Ik duwde hem van me af. Hij werd boos en gaf me nog een klap, maar dan harder. Ik kromp ineen. Hij gaf me nog één tik. Ik lag op de grond, als een hoopje ineen. Wachtend totdat hij wegging. Mijn wangen gloeide. Eindelijk ging hij weg. Ik keek in de spiegel en huilde..

Blijf van me af!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu