Blijf van me af!

Hoofdstuk 3

In de les kon ik mn concentratie niet bij houden. Ik zat te dagdromen over Puck. Helaas zat hij nooit bij mij in de les.. Maar dat kwam ook doordat hij net één jaar hoger zit dan ik. "Hee." Zei Puck toen ik door de gang liep. "Hee." Ik werd verlegen. "Misschien kunnen we wat doen, zaterdag?" vroeg Puck. Wat... vraagt Puck mij dat..? De knapste, populairste jongen vraagt me uit?! Waarom ik, ik bedoel ik ben niet knap ik ben niet populair.. "Ja leuk." zei ik glimlachend. "Top!" Hij lachtte. Hij gaf me een knuffel. Hij rook lekker. Ik kon alleen maar lachen. Ik had zin om hem te zoenen. Maar ik hield me in. Ik voelde kriebels in mijn buik komen. Toen liet hij me los. Hij lachtte. Zijn kuiltjes verschenen. Hij zag er zo schattig uit. Ik wilde hem bijna bestormen. Hij gaf me een kus op mijn voorhoofd. Hij zei gedag en liep weg. Ik stond nog steeds vastgenageld aan de grond. Hij had me een kus gegeven op mijn voorhoofd... Toen liep ik blij naar buiten. De zon scheen ook nog eens. Ik stapte op de fiets. Ik fietste overal heen. Ik voelde me happy en kwam op tijd thuis voor het avond eten. Papa en mama waren thuis. James niet yess. Ging hij maar eens uit huis. Ik stapte naar binnen. "Hallooo, ik ben er!" Riep ik. Ik liep de huiskamer in. Papa las de krant. Hij deed zijn kant omlaag. Hij glimlachte en zei gedag. Ik liep naar de keuken. Daar stond mama. Ze was aan het koken. Het rook lekker. Maar ik had geen trek. "Hee lieverd, waarom ben je zo laat thuis?" Vroeg ze bezorgd. "Ik ging een stukje fietsen. Sorry mam dat ik het niet laten horen heb." Ze gaf me een aai over mijn bol. "Het is al goed." Ze glimlachte. Ik hield er van als mam lachtte. Dat was altijd een goed teken. Mama was mooi. Ze had mooi lang blond haar. Ze had mooie donkere ogen. Ze had een lief gezichtje. Ze was lief. Ik zelf had ook blond haar. Maar ik had hazel bruine ogen. Ik zelf was niet zo mooi. Vond ik. "Waar is James?" vroeg ik. "Hij is voetballen met vrienden. Daarna gaat hij bij vrienden eten zei hij. Maar lieverd, papa en ik moeten vanavond even weg. Dus we komen laat thuis." zei mama. Neee.... ik wil niet alleen zijn. "Oke." Het eten was klaar. We gingen aan tafel zitten en aten. Ik nam niet veel. Ik at alleen de groentes op. Ik dronk nog wat water. Meer had ik niet nodig. Gelukkig was James er niet. "Waarom eet je zo weinig?" Vroeg papa. Hij keek me bezorgd aan. "Kan toch? Ik heb gewoon geen trek." Papa keek me nog doordringend aan. Toen ging hij weer verder met eten. Ik had zin in zaterdag . Dat was over twee dagen. Papa en mama gingen meteen na het eten weg. Voordat ze weg gingen gaven ze me een kusje. Ik knuffelde ze nog stevig. Toen was ik alleen.

Aan Puck : Heeii Puck, alles goed? Ik verveel me, ben alleen thuis. :(

Dewi

Ik kreeg meteen een sms terug.

Van Puck : Ja gaat goed, ahw moet ik langskomen? :)

Xx Puck

Aan Puck : Ja, als je dat wilt :) xx Dewi

Toen kreeg ik geen sms meer. Ik zat op mijn kamer. Ik nam Engels een beetje door. Toen ging ik wat tekenen. De bel ging. Ik liep naar beneden en deed de deur open. Daar stond hij. Puck had een leren jack aan. Hij had stoere nikes aan. Hij zag er geweldig uit. "Kom binnen." Zei ik glimlachend. "Hoe weet je eigenlijk waar ik woon?" vroeg ik. "Jaa.. Dat weet ik." Zei hij lachend. "Stalk je me?" Vroeg ik grappend. "Ja. Dag en nacht." Zei hij met een ernstige stem. Even schrok ik. Toen begon Puck te lachen. "Natuurlijk niet, gekkie." Hij gaf me een knuffel. "Leuk huis heb je." "Dankje, wil je wat drinken?" vroeg ik. "graag." we liepen naar de keuken. Ik schonk cola voor hem in. Hij dronk de cola in grote slokken op. Toen zette hij het glas op het aanrecht. "Nu wil ik je kamer zien!" Zei hij vrolijk. "Niet veel van verwachten." zei ik verleegjes. We liepen naar mijn kamer. Hij opende de deur. "Jouw kamer is cool!" Riep hij uit. Hij ging meteen op mijn bed liggen. Het bed veerde. Hij sloot zijn ogen. "Kom erbij liggen." mompelde hij. Ik aarzelde. Voorzichtig ging ik naast hem liggen. Hij pakte me hand vast en keek me recht in mijn ogen aan. Zijn ogen waren prachtig. Hij zelf was een prachtig plaatje om te zien. "Je bent mooi." zei hij fluisterend. "Nee, valt mee." zei ik lachend. "Valt helemaal niet mee." Zei hij serieus. "Oh, kan ik daar wat aan doen?" vroeg ik toen. "Ja.." Zei hij dromerig. Hij ging met zijn hoofd naar voren. Zijn lippen zochten de mijne. Zijn lippen waren zacht. Zacht en teder zoende hij me. Ik ging met mijn hand door zijn haar. De deur ging open. "Wat doe jij?!" vroeg James terwijl hij binnestormde. "Wie is dat?" vroeg hij argwanend kijkend naar Puck. We zaten inmiddels overeind. "Dat is mijn vriend." Zei ik zachtjes. "Jij , een vriend!!?? Hahaha laat me niet lachen zussie. Jij kan nooit een vriend krijgen. Daarvoor ben je te lelijk en dik!" Zei James bespottend. Hij lachte. Ik haatte zijn lach. De tranen begonnen te branden achter mijn ogen. "Ga maar." zei ik tegen Puck. Ik nam hem mee naar beneden naar de deur. "Moet ik niet bij je blijven? Kan ik je beschermen." zei hij lief. "Nee, het is echt lief van je, maar doe maar niet. Meer voor jou." Ik gaf hem een kus. Hij zoende vol verlangen terug. "Tot morgen , beauty." zei hij nog voor dat hij de fiets opstapte. Toen sloot ik de deur. James kwam op me afgestormd...