Blijf van me af!

Hoofdstuk 14

Dewi P.O.V.
Ik was blij dat ik uit was. Alleen minder blij dat ik meteen naar huis moest. Zuchtend fietste ik naar huis. Ik zette mijn fiets tegen het hek aan. Binnen was het lekker. Ik liep naar de keuken en pakte wat drinken. James zat te tukke op de bank. Ik grinnikte. Met snelle vaart liep ik naar boven. Nog maar een paar dagen. Dacht ik gelukkig. Dan is het eindelijk zomervakantie. James stond kreunend op en rekte zich uit.

James P.O.V.
Ik gaapte even. Toen ik Dewi zag kijken grijnsde ik. Ze heeft zich aan haar afspraak gehouden. Ik keek naar haar. Ik voelde lust opkomen. Ik wilde haar bespringen. Haar zoenen, knuffelen. Alles. Gelukkig hield ik me in. Dan waren we al bezig. Op de bank. Haha. Kan eigenlijk niet. Ik ben haar broer. Niet haar vriend. Ik wil wel stoppen. Maar ik kan het niet. Het is verslavend. Ik moet door, het is een soort van dwang. Nee James. Je moet niks. Sprak ik tegen mezelf. "Hee, beauty." zei ik. "Hoi." zei Dewi nors. Ze liep naar boven. Ik volgde haar en hoorde haar zuchten. Moet ik niet gewoon stoppen en naar mn kamer gaan. Ik liep haar kamer in. Jeetje, ik liet me altijd gaan. Nooit heb ik de controle over mezelf. Soms schrik ik gewoon van mezelf. Ik word bang van mezelf.. Zo ben ik niet. Zo was ik tenminste niet. Het rook fris. "Wat ruikt het lekker." probeerde ik om aardig te zijn. Ze mompelde wat.Dewi zat haar huiswerk te maken. Ik ging maar op haar bed zitten. Ik keek naar haar. Ze was knap. Ik keek naar haar rondingen. Smachtend en verlangend voelde ik de gevoelens voor haar. Langzaam stond ik op. Dewi zat nog geconcentreerd aan haar huiswerk. Ik liep op haar af en pakte haar op. Ze stond tegenover me. "Wat moet je nou?" vroeg ze me bot. Ze keek me zuur aan. "Niet zo bot, zussie." bromde ik. Ze sloeg haar armen op elkaar. Ze keek weg. Ik pakte haar kin. Toen liet ik me gaan. Dewi sputterde tegen. Maar ik was sterker. Ze liet het toe. Ik drukte mijn mond op die van haar en probeerde mijn tong in haar mond te duwen. Maar ze perste haar lippen dicht opelkaar. Ik gromde en pakte haar ruw bij haar heupen. Uiteindelijk deed Dewi mee. Ik had haar in mijn macht. Ik duwde haar op haar bed. Ze snakte naar adem. Met mijn lippen tastte ik haar keel af. Ze maakte kleine geluidjes. Ineens realiseerde ik me dat dit gewoon niet goed was. Ik keek omhoog. Dewi keek vooruit naar het plafond. Ze keek er moeilijk bij. Ik voelde dwang om door te gaan. Maar deze keer zou het anders zijn. Ik moet sterker zijn. Met veel moeie hield ik mijn dwang in bedwang. Ik ging van Dewi af. Ze keek me verbaasd aan. Ik zuchtte en liep toen weg. Ik liep naar mijn kamer.