Blijf van me af!

Hoofdstuk 22

James P.O.V.

Ze had alleen nog maar lingerie aan. Haar BH was te klein. Of het was push up. Haar borsten werden daardoor omhoog geduwd. Niet dat ik dat erg vond. Ze had een string aan van kant. Ze keek me speels aan. "Wil je me helpen?" vroeg ze verleidelijk. Ik keek naar haar. Ik stond op. Ik liep op haar af. Ze trok mijn shirt over mijn hoofd heen. Ik keek naar haar gezicht. Naar haar lippen. Zo mooi gevuld. Ik drukte mijn lippen op die van haar. Ze was verrast. Ze opende haar mond en vroeg mijn tong. Ik deed mijn mond open. Haar tong gleed gulzig naar binnen. Ik glimlachte. We maakte rondjes. Ze beet zachtjes in mijn tong. Ik streelde haar gezicht. Haar gezicht voelde zacht aan. Ik kust haar nek. Ze rook lekker. Ik gaf haar een lange zoen. Ik begon in haar nek te zuigen. Met mijn handen tastte ik haar lichaam af. Ik verplaatste ze naar achter. Bij haar BH sluitinkje. Ik frunnikte er mee. Hij schoot los. Aan de voorkant zat ie los. Haar borsten zag je eronderuit. Ik haalde haar BH weg en gooide die op de grond. Ik kust haar en ging naar beneden. Ze kroelde door mijn haar. Met mijn tanden pakte ik het randje van haar string. Ik trok hem naar beneden. De string lag op de grond. Ze giechelde. Speels trok ze mijn broek omlaag. Ze trok mijn boxershort naar beneden. Ze legde me op de bank. Ze ging op me liggen. Snel draaide ik haar om. Ze lag onder me. Ik speelde met haar haar. Ik zat aan haar borsten. Ze kreunde zachtjes. Ik kwam in haar. Zacht. Ze kreunde. Ik genoot er van. Ik hijgde tot ik klaar kwam. Toen begon ik haar weer hevig te zoenen. Ze sloeg haar armen om mijn nek. Ik stond op en drukte haar tegen me aan. We keken elkaar in elkaars ogen. Ze had mooie helderblauwe ogen. "Beter?" vroeg ze zacht. Ik knikte. "Vaker." mompelde ik. "Je moet maar langskomen als je zin hebt." giechelde ze. Ik voelde me opgelucht. Katerine was zeker knap. Ze was ook nog eens lekker. "Kunnen we misschien ook een keer gewoon afspreken zodat we elkaar beter leren kennen?" vroeg ik. "Tuurlijk." mompelde ze wat. Ik kleedde me om. "Dankje." bedankte ik haar. "Je bent welkom." ze glimlachte. Ik gaf haar een kus. Toen liep ik weg.

Dewi P.O.V.

Ik had afentoe een whapje van Puck of Pommi. Ik keek telkens afwachtend naar mijn mobiel. Hopend dat ze weer reageren. Ik hoorde de deur open gaan en dicht klappen. James liep mijn kamer in. Ik verwachtte van alles. Hij liep op me af en gaf me een knuffel. Hij lachte naar me. Toen liep James weer weg. Wat.. Hij geeft me alleen een knuffel en lachte.. Hij is ziek. Hij deed niks met me. Voor het eerst. Ik hoorde James fluiten. En hij is vrolijk. Ik whappte Puck meteen. Puck was niet online. Hij ziet het wel later. Ik was blij. Ik zette muziek op.

♣ You shout it out. But I can't hear a word you say. Talking loud. Not saying much. Criticize. But all your bullets ricochet. Shoot me down. But I get up. I'm bulletproof. Nothing to lose. Fire away, fire away. Ricochet.You take your aim. Fire away, fire away♣

Ik zong vrolijk mee en wiegde met me heupen op de maat mee. Ik danste. En zong nog eens uit mijn volle borst mee. Vrolijk liet ik me op mijn bed vallen. De zon scheen door het raam. Voor het eerst was ik weer een beetje gelukkig. Ja. Gelukkig. Ik sloot mijn ogen. Het was pas eind middag maar alsnog sloot ik mijn ogen.

Het regende hard, ik rende over de weg. Het was een lange weg die ik volgde. De lucht was donker gevuld met wolken. Het begon ook nog te onweren. Ik was doorweekt door de regen. Mijn haren waren natte slierten die mijn hoofd omsierde. Mijn voeten begonnen pijn te doen, maar ik bleef doorlopen. Ik was uitgeput, ik wilde stoppen. Er doemde een luchtje uit het niets. Ik rende naar het lichtje. Het lichtje dat hetzelfde bleef. Ik wilde niet meer, ik kreeg het koud.  Ik probeer te remmen, te stoppen. Langzamerhand verminderde ik vaart. Ik stond stil. Midden in het donker op de weg. De regen die gard op de grond tikte. Zo ontstonden er plasjes water. Ik keek omhoog, de wolken waren weg. Het was helder, waardoor de maan verlichtte. Ik knipperde met mijn ogen, hierdoor verscheen er hier en daar sterren. Ik tastte de hemel af met mijn ogen, steeds meer sterren doemde op. Ik keek weer naar de maan hij was vol en omringd door sterren. Om de maan hing een kringel om zich heen, met regenboog kleuren. De maan kreeg een gezicht. Peinzend keek ik ernaar "James." kreunde ik. Hij lachte duivels. Zijn ogen twinkelde. Het gezicht vervaagde. Er viel iets uit de hemel, het kwam regelrecht op me af. Ik wilde rennen maar kon het niet.  Ik stond vastgenageld aan de grond, geen stapjes te kunnen verzetten. Ik deed mijn ogen dicht, wachtend totdat het met zou raken wat niet gebeurde. Wel vervolgde er een doffe klap. "Au." kreunde iemand. Langzaam deed ik mijn ogen open. Het maanlicht Scheenbop het voorwerp dat gevallen was. Het was een persoon. "James?"  vroeg ik zacht. Hij keek op en keek me kwaadaardig aan. Hij stond op, hij probeerde me te reiken. Zijn gezicht vol woede en lust. Zijn ogen priemde door me heen en hij liep op me af. Hij was een kop groter dan ik was. Zijn ogen gaven eng licht. Ik keek hem aan, diep. Deze blik prentte ik in mijn hoornvlies.