Blijf van me af!

Hoofdstuk 38

Ik zat verveeld voor me uit te staren in de les. We moesten een paar opdrachten maken maar ik zat er met mijn gedachten niet bij. Ik zat naast Jaik. Hij was aardig. Met hem kon ik het goed hebben, altijd veel lol maken met zijn vrienden. Ik speelde met mijn vingers op de tafel. De leraar keek me waarschuwend aan. Ik besloot maar wat in te gaan vullen. Ik krabbelde snel wat in. Zuchtend draaide ik het blaadje om en begon wat te tekenen uit verveling. Ik begon bij een hoofd, uiteindelijk had ik iemand getekend. Zonder dat ik er bij stil stond. Verbaasd staarde ik ernaar. Uiteindelijk draaide ik het blad weer om. Ik had nergens zin in. Ik voelde me bar. Ik voelde me leeg. Waarom had ik het nou weer uit gemaakt.. Omdat het zo niet kon ja.. Ik voelde me op me hoede. Alert. Ik wilde niet dat straks iemand anders met Puck gaat. Dat een ander meisje Puck kust. Dat ze intens contact krijgen..Ik bibberde van het idee. Nee, Puck blijft van mij.. Alleen heb ik hem niet meer in de hand. Ik heb het niet niet meer voor te zeggen. Ik heb er zelf voor gekozen. Ik zou wel vrienden willen blijven, als hij er klaar voor is. En nog wilt.. Ik wil hem graag in mijn leven houden. Als dat zou kunnen.

Mensen waren blij dat ik weer op school kwam. Vooral docenten. Sommige mensen vroegen hoe het met me ging. Leuk om te horen dat mensen je miste. Nu hoeven ze me niet missen, straks merken ze het niet eens. "Joehoe. Kom je nog?" Jaik zwaaide met zijn hand voor mijn gezicht. Ik knipperde even met mijn ogen. Ik pakte mijn spullen in en samen met Jaik en zijn vrienden naar de kantine. Naar mate we dichterbij kwamen voelde ik me onzeker worden. Wat als mensen me straks gaan uitlachen vanwege mijn kapsel? Hoe zou Puck tegen me doen als ik hem tegenkom? Ik versloomde mijn loop. Ik wilde niet verder. Uiteindelijk stond ik stil, net voor de kantine. "He slak kom je nog?" grapte Harm. Ik lachte kort en knikte. Langzaam liep iknaar ze toe. "Ik ben bang." fluisterde ik. "Waarom" Jaik trok zijn wenkbrauw op. "Vanwege mijn haar." ik schoot in de lach door het gezicht dat Jaik trok. Hij keek me even vragend aan. "Wij zijn bij je." Hij pakte voorzichtig mijn hand. Ik voelde tintelingen door mijn hand gaan. Naar mijn buik. Ik voelde kriebels opkomen. Ik kreeg het warm. Zachtjes grinnikte ik. Met de jongens stapte ik de kantine in. Het was een kabaal. Iedereen maakte herrie. De ene lachte, de ander praatte. De andere schreeuwde de andere gilde. Het was druk. Dat kon je zeggen. Zwijgend ging ik naast Jaik zitten die een tafel had gevonden om met ze alle ta gaan zitten. Verlegen keek ik de kantine in. Godzijdank was iedereen met zijn eigen ding bezig en hadden mij niet opgemerkt. Ik vond een glimp van Puck op. Hij zat met Dan en een paar popies. Ik zag dat ze lol hadden. Puck zat te flirten met een van de popies. Mijn hart begon echt langzaam te breken. Was hij me dan echt zo snel al vergeten..? Was hij dus al zo lang niet meer op me? Maakt het hem dan niks uit? Ik voelde me verdrietig maar ook teleurstellend. Dat hij me zo snel al was vergeten. Hij ging meteen er gewoon op los.. Meteen met allemaal meiden beetje flirten, beetje plagen. Ik voelde me kwaad worden, was ik dan zo erg? Zo stom.. irritant. Oke ik mag het dan uit hebben gemaakt, maar dat betekent niet dat ik zijn gevoelens op stop heb gezet..Ik voelde me onrustig worden. Nog snel keek ik naar Puck die veel lol had. Ik voelde langzaam de tranen opkomen. In een fractie van een seconden stond ik op en rende de kantine uit. Het werd me allemaal teveel. Weg moest ik van hier. Zonder doel rende ik naar buiten. Ik rende het terrein af. Bij de dichtbijzijnde boom liet ik me vallen.Waarom. Er ging van alles door me heen. Waarom ga ik niet gewoon dood. Diep vanbinnen ben ik toch al dood. Ik liet de tranen stromen. Ik huiverde en snikte. Afentoe haalde ik mijn neus op. Ik leunde op mijn knieën . Mijn armen had ik er om heen geslagen. Ik keek recht voor me uit. Naar een vijver. Er zwommen twee eenden langs. De bruine eend zwom voorop. De andere groene eend volgde de bruine eend. In de vijver lagen waterlelien. Op het lelieblad kwaakte er een kikker. Zuchtend keek ik er naar. Ineens voelde ik een hand op mijn schouder. Meteen keek ik naar de hand, uiteindelijk naar de persoon. Jaik. Geschrokken keek ik hem aan. "Alles oke?" vroeg hij lief. Ik haalde mijn schouders op. "Mwha, bedankt." Ik glimlachte even. Jaik kwam naast me zitten. "Als het niet gaat, moet je het zeggen, je kunt me ook alles vertellen." Hij keek me doordringend aan, maar ook bezorgt. Ik knikte langzaam. Hij sloeg een arm om me heen. Het tintelde. Voorzichtig legde ik mijn hoofd neer op zijn borst. Ik voelde me moe, kapot. Ik sloot mijn ogen. Jaik zijn borst bewoog op en neer met zijn hart mee, als hij In en uit ademde. Ik luisterde naar het geboem van zijn hart. Hij was warm. Ik voelde me langzaam warm worden vanbinnen. Jaik verbrak de stilte. "Ik was je achterna gegaan omdat je overstuur weg rende, gelukkig vond ik je snel." sprak hij. "Ik maakte me zorgen om je." ik keek hem aan. Hij maakte zorgen om me. Dat deed wat met me vanbinnen. Hij verwarmde me van binnen. Wacht.. dacht ik dat nou echt? Al snel werd ik uit mijn gedachte gerukt door Jaik. Hij trok me omhoog waardoor ik stond. Ik keek in zijn ogen, zijn mooie ijsblauwe ogen. Zijn krullen stonden vrolijk overeind. Ik verdronk in zijn ogen.. Jeetje Deew! Dat kan toch niet? Ik kan toch niet eens gevoelens hebben voor.. Jaik? Ik ben niet eens over Puck heen. Of wel? Ik voelde me wanhopig met alle gevoelens. Jaik haalde me uit het mooie moment. "De bel is gegaan, al paar minuten geleden." grinnikte hij. Blij liepen we naar school. Jaik overwelmde mijn gevoel. Ik was lang niet meer verdrietig, ook niet meer bezorgd. Alles was vervlogen. Ik kon nu alleen maar lachen. Jaik hield mijn hand vast. Zijn hand was warm. Hij had ook een grote hand. Ik voelde de connectie tussen onze handen. Het was een fijn gevoel. Alle gangen waren al leeg. De bel was al inmiddels al tien minuten ongeveer geleden af gegaan. De minuten verstreken. We holde samen naar de les. Hijgend deed ik de deur open. Snel fantoeseerde ik me. Rustig liepen we de les inWe gingen naast Harm en Mats zitten. Ze keken ons vol verwachting aan. "Ik voel liefde?" veoeg Mats aan Harm. Harm kuchtte even. "Ik denk het?" Ik moest om ze lachen, Jaik blijkbaar ook. Ik voelde het warm worden bij mijn wangen. Snel ging ik zitten, naast Jaik. We volgde de les.