Blijf van me af!

Hoofdstuk 13

Puck P.O.V

Dewi had een hele snee op har gezicht. Ik had maar niks gezegt anders zou ze me misschien raar aankijken. Ze had ook foundation op. Wat ze normaal nooit deed. Dat is de reden waarom ik van haar hou. Ze is mooi. Naturel. Ze is mooi vanbinnen en vanbuiten. Ik heb eigenlijk nog niet gezegt dat ik van haar hou. Ik stond bij de fietsen. Wachtend op Dewi. Na een paar minuten kwam ze naar buiten. Ze zag er verward uit. Ze keek afwezig. Er was iets met haar. Maar wat. Ik liep op haar af en gaf haar een kus op haar voorhoofd. Ze rook lekker. "Wat is er lief?" vroeg ik bezorgt. Ik wilde niet dat ze er zo uitzag. "Niks." ze staarde voor zich uit. Ik keek haar raar aan. "Vertel gewoon wat je dwars zit." zei ik. Ik knuffelde haar. Uiteindelijk vertelde ze haar verhaal over Pommi.

Dewi P.O.V

Het luchtte op dat ik het vertelde.Puck was lief. Ik glimlachte naar hem. "Ik hou van je." zei hij toen. Ik smolt vanbinnen. "Ik hou ook van jou." zei ik zacht. Ik voelde me blij. Opgelucht dat ik het had verteld. Maar ik had een onbehagelijke gevoel in mijn buik. Ik wist niet waarom. "Kom naar mijn huis?" vroeg Puck lief. Ik knikte . Samen fietste we naar zijn huis. Nog steeds moest ik er aan wennen dat Puck zijn huis mega was. We liepen de tuin in naar binnen. Het was lekker warm. Net toen we binnezaten begon het te regenen. "O Shit, ik moet nog de sleutel uit het slot halen." zei ik. Ik liep naar buiten. Ik hoorde voetstappen achter me aan lopen. Meteen was ik doorweekt door de regen. Ik haalde de sleutel uit mijn fiets. Ik werd vanchter geknuffeld. Van schrik liet ik de sleutels vallen. Ik draaide me om. Daar stond Puck. Nat. Hij boog naar voren. Hij gaf me een kus. Zijn tong likte mijn lippen. Langzaam opende ik mijn mond. Puck greep mijn hoofd vast met zijn handen. Ik liet mijn handen om zijn nek hangen. De regen danste op onze voorhoofden. Het boeide me niet. Ik was gelukkig.Ik pakte uiteindelijk mijn sleutels op. Puck trok me mee naar binnen. We waren kletsnat. Puck nam me mee nar zijn kamer. Puck begon zich om te kleden. "Puck, eh.. kan ik ergens anders omkleden?" vroeg ik blozend. Hij had zijn shirt uit. Hij zag er goddelijk uit. Hij keek me grijnzend aan. Hij liep op me af en begon me te zoenen. Hij deed mijn shirt uit. Uiteindelijk deden we alles uit. Hij duwde me op zijn bed. Ik werd zenuwachtig. "Ik weet niet of ik er klaar voor ben." piepte ik. "Ik doe voorzichtig." zei hij. Hij begon in me te komen. Ik schokte even. Afentoe gaf hij me een kusje in mijn nek. Hij begon zacht heen en weer te gaan. Een kreun verliet mijn mond. Puck keek trots. Hij versnelde. Ik klemde mijn vingers om zijn rug. Al snel bereikte ik mijn toppunt. "Aah." kreunde ik. Ik hijgde. Puck ging nog even door. Uitgeput viel hij naast me neer. Ik ging op hem liggen en gaf hem kusjes. We kropen onder het dekbed. Ik kroop tegen hem aan. Hij was warm. Al snel vielen mijn ogen dicht.

*Volgende dag.

Aangekomen op school stond James me op te wachten bij het hek. Puck had hem niet gezien. Hij gaf me snel een kus en liep weg. Ik liep naar binnen. Op dat moment werd ik van achter gegrepen. "Niet zo snel dame." zei James. Hij trok me mee naar een muurtje waar niemand ons kon zien. "James, de lessen beginnen zo." zei ik angstig. "Ze zullen jou toch niet missen." zei hij nijdig. Ik werd bang. Zijn blik was dodelijk. Hij haalde een mes uit zijn zak. Ik wilde vluchten maar niks hielp mee. "Als jij niet netjes thuiskomt, dan zwaait er wat." zei hij gemeen. Hij drukte het mes tegen mij keel aan. "Gesnopen?" Ik knikte. Hij haalde het mes weg. Hij duwde me weg. Hij kneep snel in mijn kont. Ik liep snel weg. Met een onrustig gevoel liep ik naar binnen. Iedereen zat al binnen. Mijn hart klopte in mijn keel. Ik stond voor het lokaal. Langzaam liep ik naar binnen. Iedereen staarde me aan. Ik negeerde ze en ging achteri zitten. Lorenzo gaf me vijandige blikken toe. Ik was afwezig. Ik staarde naar mijn arm. Ik wilde meer. Ik wilde pijn voelen. Moet ik hier nog wel wezen? Pommi is door mij weg. Lorenzo is boos op me. James gebruikt me. Papa en mama doen niks. Ze verwaarlozen me. Puck, houd ie wel van me? "Dewi?" vroeg Mevrouw Hoogveen. "Wat is het antwoord?" vroeg ze vragend. Ik keek op naar het bord. "Eh, ik weet het niet." stamelde ik. "Beter opletten dame, school mag dan bijna afgelopen zijn maar je moet wel bij blijven." zei ze streng. Ik knikte en zette mijn fake lach op.

Pommi P.O.V

Ik wilde terug. Terug naar huis. Dat ik gewoon niet meer geslagen werd. Dat Lorenzo me vastpakte en me verwende. Dat hij zou zeggen dat alles goed kwam. Dat het hem speet. Dat hij fout bezig was. Dat hij me zoende me knuffelde. Dat hij moeite voor me deed. Ik dwaalde al ongeveer drie dagen rond. Ik zag er vast onverzorgt uit. Ik wilde naar Dewi. Ik was best gemeen tegenover haar geweest. Ze bedoelde het lief. Maar het was voor mijn gevoel opdringerig. Ineens zag ik koplampen op me af komen.