Blijf van me af!

Hoofdstuk 21

Dewi P.O.V.
James pakte mijn hand en trok me mee. Ik verzette me, maar hij gaf me een klap. De klap brandde op mijn wang. "Meewerken." siste hij. Met tegenzin liep ik mee. We zaten in zijn kamer. Ik huiverde. James deed de gordijnen dicht. Het was pikke donker. Hij knipte een klein lichtje aan waardoor het er gezellig uitzag.James trok zijn shirt uit en liep op me af. Hij begon me ruw te zoenen. Waardoor ik naar adem snakte. Hij begon mijn shirtje uit te doen. "Dit wil ik niet." murmelde ik. Ik probeerde me los te wrikken. Maar zijn greep verstrakte. Hij begon aan mijn BH bandje te frunniken. "Maak mijn broek los." zei hij. Ik weigerde. "Doe het bitch." Hij kneep in m borst. Hard. Ik vloekte. Ik deed zijn broek omlaag. Hij hielp me met zijn onderbroek. Dat deed ie ook bij mij. We lagen op zijn bed. Ik lag onderop. James ging tekeer. Ik kreunde al snel. Hij ging steeds harder en sneller en hij begon te hijgen. Ik gilde. James grijnsde. Toen viel ie naast me neer. Uitgeput. Ik staarde voor me uit. Toen stond ik meteen op en raapte mijn spullen bij elkaar. James had zijn ogen dicht. Ik gaf hem een klap in zijn gezicht. Ik liep naar mijn kamer en kleedde me om.Ik haastte me naar beneden. Ik pakte mijn fiets en fietste naar Puck. Ik wilde weg. Weg van hier. Ik voelde me.. aangeraakt. Tranen rolde naar beneden. Bijna verloor ik het zicht op de weg door de tranen. Ik knipperde met mijn ogen. Maar mijn ogen vulde zich met tranen. Uiteindelijk was ik bij het huis van Puck. Ik liep het trappetje op en belde aan. Puck deed open. "Wat is er schat?" vroeg Puck. Toen hij mijn betraande gezicht zag. "James." zei ik zachtjes. Puck begreep me. Hij trok me naar zich toe. Hij kuste me op mijn kruin. "Heeft ie je weer gebruikt?" vroeg Puck voorzichtig. "Ja." zei ik schor. "Ahw, lieverd toch." Puck keek me aan. Hij kuste mijn tranen weg. Ik glimlachte. Ik hield van Puck. Hij was zo lief. Hij is er ook altijd voor me. Hij is begripvol. Het is een lieverd. "Gaat het weer?" vroeg Puck. Ik knikte. "Bedankt." zei ik zacht. "Het komt goed." ik knikte. "Ik ga even langs Pommi." "Moet ik mee?" vroeg Puck. "Nee, bedankt." ik glimlachte. Ik liep weg en pakte mijn fiets. Puck stond nog in de deuropening. "Doei!" riep ik vanaf de fiets. Ik fietste weg en keek nog afentoe om. Puck zwaaide, ik zwaaide terug. Toen ik uit het zicht was fietste ik snel naar het ziekenhuis. Toen ik binnestapte kwam ik een vlaag ziekenhuis geur tegemoet. Ik liep een paar trappen naar boven en stond voor de deur. Ik vond het eng. Ik deed de deur open. Ik zag Pommi en Lorenzo praten. Lorenzo keek op. Op zijn gezicht las je spijt. Maar waar voor. Snel wierp ie een korte glimlach. "Eh, stoor ik?" vroeg ik lachend. "Nee tuurlijk niet, kom verder" zei Pommi lief. Ik deed de deur achter me dicht en liep op haar af. "Hoe gaat ie?" "Goed hoor, ik mag morgen al gaan." zei ze glimlachend. "Weet ik." ik glimlachte terug . Ik was blij dat ze terug was. "Ik ben blij dat je wakker bent." zei ik glimlachend. "Ik had je gemist." "Ik jou ook, en sorry dat ik bot was. Dat ik gemeen deed. Je was juist lief voor me.." zei Pommi spijtig. "Het is al goed." Ik gaf Pommi een knuffel. We hielden elkaar lang vast. "Maar Pommi, als er iets is. Je kunt het me altijd vertellen of zeggen. Ik ben er voor je. Dat moet je weten. Maar je moet het wel aangeven. Want anders kan ik je ook niet goed helpen." zei ik. Ze knikte. Ze keek me raar aan. "Wat is er?" vroeg ik geschrokken. "Je gezicht." zei ze zacht. Kijkend naar mijn gezicht. O shit. Tuurlijk. James. "Hoe komt dat?" vroeg ze vervolgens. "Oh.. haha, domme actie van mij. Ik stond zo achter de deur. Toen deed mn moeder de deur open en baff de deur kwam tegen mn gezicht aan." Wow. Ik kan best goed liegen. Ze knikte. "Gaat het?" vroeg ze bezorgd. "Ja, maak je maar geen zorgen over mij. Ik red me." zei ik glimlachend naar haar.

▼

Ik voelde me somber worden. Buiten was het weer ook niet al te best. Het regende met bakken uit de hemel. Soms kreeg ik het gevoel dat ik mislukt was. Dat Puck gewoon met me neemt omdat ik zielig ben. Dat Pommi met me bevriend is omdat ik verder gewoon niemand heb. Dat zouden ze niet moeten doen. Ik pas eigenlijk totaal niet bij ze. Pommi is aanwezig, druk , vrolijk. Ze kan opzich soms bitchie kijken. Maaarrr het blijft een lieverd. Ze is vaak hyper. Waardoor als ze rent of springt haar krullen mee wippen. Ze is knap en heeft goeie rondingen. Iets waar de meeste jaloers op zijn. Ik integendeel ben lelijk. Ik heb blond stug haar vind ik. Ik ben stil, druk als ik me op me gemak voel, soms terughoudend, probeer aatdig te zijn tegen iedereen, ben verlegen. Een grijze muis. Puck is behoorlijk knap. Heeft een sixpack. Is lief. Ik zit wezenloos voor me uit te staren op mijn vensterbank. Uit het raam. Ik volg alles wat er gebeurt. Mensen die langslopen. Fietsers. Automobilisten. Honden. De regen tikt tegen het raam aan. Ik volg een druppel die langzaam een weg baant naar beneden. Voordat dat kan smelt ie samen met een andere druppel waardoor ze sneller naar beneden vallen. Dan volg ik een andere druppel. Ik leun met mijn hoofd tegen het raam. Het raam is koud. Leuke zomer dit. Puck gaat morgen weg. Pommi is al weg. Ze ging meteen de dag erop toen ze terugkwam naar haar huis op vakantie. Ik wilde niet dat Puck weg ging. Ik ging pas over een week weg.Treurig sloot ik mijn ogen. James komt stormend mijn kamer in" Heb jij mijn CD gepikt, Bitch?!" James komt op me aandenderen. Ik schrik. Zijn CD. Wat moet ik daar nou weer mee. "Nee. Hoezo?" vraag ik. "Ik ben het kwijt." Hij geeft me een harde klap. Mijn hoofd schiet de andere kant op. "Auw!!?" zei ik hard. Ik keek James vernietigend aan. "Waarom dat?!" vroeg ik fel. "Zeg op, waar is de CD?" vroeg hij dreigend in mijn oor. "Weet ik veel." zei ik droog. James kneep in mijn arm. Zijn nagels boorde diep in mijn vel. "CD." siste hij. "Aauuw!! Je doet me pijn, stop ermee." jammerde ik. Hij bleef doorgaan. Ik probeerde met mijn andere hand zijn hand weg te halen. Zonder succes. Uiteindelijk stopte hij. Ik wreef over mijn arm. Dat deed zeer. Er zat een afdruk van zijn nagels in mijn arm. James keek me vuil aan en liep weg. Ik liet me op mijn bed vallen en begroef mijn hoofd in mijn kussen. Ik begon te huilen. Ik snikte. Door het kussen werd mijn gehuil gesmoord. Ik stond op en bekeek mezelf in de spiegel. Ik had betraande ogen. Ben ik dat. Dat lelijke meisje in de spiegel? Met veel kracht en woede trapte ik hard tegen de muur. Ik pakte iets en gooide het met veel kracht tegen de muur. Het brak. Het was een doosje waar glas in zat. Ik pakte een glasscherf. Met mijn vinger voelde ik aan de punt. Scherp. Ik wilde bloed zien vloeien. Ik wilde mezelf zien bloedde . Pijn lijden. Langzaam zette ik het scherpe punt op mijn arm. Langzaam liet ik het punt over mijn arm gaan. Zodat ik de pijn voelde. Het deed pijn toen ik begon. Maar ik zette door. Ik had een fikse snee in mijn arm. Het begon hevig te bloedde. Gefascineerd keek ik naar mijn arm. Ik voelde de pijn. Ik glimlachte voldaan. Mijn arm begon lichtjes te gloeien en te bonken. Het bloed droop van mijn arm af. Het druppelde op de vloer. Met mijn arm naar voren staarde ik voor me uit.