Blijf van me af!

Hoofdstuk 24

Het huis van Puck stond voor me. Waarom. Ik liep het trappetje op en belde aan. Na een paar seconden later deed de moeder van Puck open. "Dewi." zei ze verrast. "Kom verder, jij komt vast voor Puck." knipoogde ze. Ik knikte zachtjes. "Ik zal hem even halen." ze liep de trap op. "Puck, er is iemand voor je!" riep ze naar boven. Ze kwam de trap afgelopen. "Hij komt eraan." zei ze zachtaardig. Ik knikte. Ze liep weg. Ik staarde doelloos voor me uit. Totdat Puck zou komen. Ik hoorde gestommel van boven afkomen. Ik keek naar de trap. Ik zag Puck aan komen. Hij keek me aan. Ik probeerde te peilen wat ie dacht. Niks. "Dewi.." zei hij zacht. Ik liep op hem af en huilde. Hij sloeg zijn armen om me heen. Dit had ik gemist. Zijn aanraking. "Wat is er?" vroeg hij voorzichtig. Hij duwde me een stukje van zich af zodat hij me aankeek. Hij keek me doordringend aan. Dit had ik ook gemist. Zijn bezorgdheid. Zijn stem. Ik kon niks zeggen. Mijn keel zat dicht. Ik voelde de tranen alweer komen. Ik verschool me tegen zijn borst. Hij was warm. "Ze sloeg me.. mijn moeder. "zei ik zacht. "Meisje toch." Hij trok me stevig tegen zich aan. Langzaam werd ik rustig. "Kan ik bij jou slapen?" vroeg ik zacht. "Tuurlijk." zei hij glimlachend. Ik liep met Puck mee naar boven. Naar zijn grote kamer. Het was een hemelbed.Het was een grote bed. "Waar kan ik slapen?" vroeg ik verlegen. "Als je wilt mag je bij mij liggen?" Hij wierp een blik op het bed. Het is wel fijn om weer naast hem te liggen. "Dat doe ik." zei ik blozend. Hij glimlachte. "Moet je een pyama ofzoiets lenen?" vroeg hij lief. Ik knikte. Hij pakte een shirt uit zijn kast. "Doe dit maar aan." Hij wierp het shirt naar me toe. "Mag ik me omkleden?" vroeg ik achterlijk. Ik werd rood. "Oh ja tuurlijk." lachte hij. Puck liep de kamer uit. Ik deed mij schoenen uit en kleedde me uit. Ik deed het shirt over mijn hoofd heen. Het was een soort jurk voor mij. Het hing net boven mijn benen. Ik deed mijn kleren op een net stapeltje. Mijn schoenen legde ik bovenop. Ik keek de kamer rond. De kamer was wit. Mooi. Aan de linkerkant was de inloopkast. Aan de muur hingen foto's. Aan de rechterkant stond een bureau. In het hoekje stond een kastje. In het midden van de kamer stond het bed. Op een verhoginkje. Achter het bed waren er glazen deuren. Naast het bureau stond er weer glazen deuren die naar een balkon leidde. Net zoals bij het andere glazen deuren. Puck kwam binnen. "He, ik heb even mijn ouders geinformeerd dat je komt slapen." zei hij. "Bedankt." ik had zin om hem een kus te geven. Ik gaf hem maar een knuffel. Een stevige knuffel. Ik snoof zijn geur op. Heerlijk. Puck rook lekker. Zoals altijd. "Ik ga alvast liggen." mompelde ik. Ik trok me uit de knuffel en ging onder de dekens. "Ik kom eraan." Puck trok zijn shirt uit. Zijn sixpack werd zichtbaar. Hij ging in zijn boxershort slapen. Puck kwam bij me liggen. Ik ging tegen hem aan liggen. Hij voelde zo warm en vertrouwd. Ik sloot mijn ogen en viel al snel in slaap. Ik werd langzaam wakker. "Goeiemorgen schoonheid." Puck was al op. "Goeiemorgen." zei ik schor. Ik wreef in mijn ogen en stond op. "Oh ja.. school." bromde ik. Ik kleedde me om. In het bijzijn van Puck. Vergeten. Puck staarde naar me. Ik werd er verlegen van. Ik voelde mijn wangen rood worden. "Je ziet er prachtig uit." fluisterde Puck. Beschaamd deed ik mijn schoenen aan. "Dankje." zei ik verlegen. We liepen naar beneden. De tafel was al gedekt. Ik pakte een broodje en smeerde er pasta op. Langzaam at ik het op. Ik nam slokjes van de thee. Ik nam nog een broodje en smeerde er nu jam op. "Shit." zei ik zacht. De jam droop van het broodje af en het belandde op mij shirt. Een grote vlek jam zat op mij shirt. "Kan ik iets lenen?" vroeg ik zielig met mijn allerliefste glimlach op. "Tuurlijk." grinnikte hij. Puck liep naar boven. Ik deed alvast mij shirt uit. Ik stond in mijn BH.Ongemakkelijk stond ik tegen de tafel aangeleunt. Puck kwam aangesnelt. "Hier, draag dit maar. Het is wel een shirt van mij maar meer had ik even niet zo snel." hij overhandigde zijn shirt. Het was een blauw shirt met een print. Ik deed het shirt aan. Ik maakte een knoop aan de onderkant. "Bedankt." glimlachte ik. "Kom we moeten snel naar school. We zijn een beetje aan de late kant." "Maar ik heb geen boeken bij me." riep ik verschrikt. "Tja.. dan moet je maar even zonder boeken zitten ben ik bang." zei hij spijtig. "Nou ja, voor een dag kan het wel even." zei ik schouderophalend. We fietste naar school. Bij school aangekomen was het 9 uur. We zette onze fietsen vast en liepen naar binnen. Tja we waren toch al te laat. Waarom zouden we ons dan ook haasten. Op een slakkentempo liepen we naar de balie. "We zijn te laat vanwege een klei ongelukje." begon Puck. "Wat zijn jullie namen?" vroeg de man krakerig. "Puck Lawn." zei hij serieus. "Dewi Polet." zei ik na Puck. De man printte twee briefjes uit. Geoorloofd. "Dank u meneer." zei ik blij. De man gaf een knikje.