Bezorgt

119 8 5
                                    

Mark P.O.V

Ik rende naar Esmee toe want ze had mij gebeld dat er een ongeluk was gebeurt. Ik zag haar zitten bij Jordan die op de grond lag.

"Esmee! Wat is er gebeurt!"
"Jordan is aangereden en het is met Xavier ook niet goed."
"....."
"Jij moet naar Xavier toe, er is wel een vrouw bij hem."
"Red jij je wel?"
"Ja ik blijf bij Jordan en er komt zo een ambulance."

Ik ging naar Xavier toe.

"Rustig maar Xavier, het komt helemaal goed."
"......"

Ik ging bij hem zitten. Er kwam een ambulance aan en ze namen Jordan mee. Esmee zei iets tegen zo'n medewerker en toen kwam hij onze kant op.

"Hoe gaat het met hem?"
"Ik weet het niet, hij lijkt wel helemaal in shock."
"Is het goed dat ik je even controleer" vroeg hij aan Xavier.

Hij knikte. Hij controleerde Xavier.

"Je hebt niks maar ik wil je toch een kalmeringsmiddel geven omdat je zo in shock bent."
"Is dat erg" vroeg ik.
"Nee, hij wordt daardoor rustiger en daarna breng ik jullie wel thuis."
"Oke."

Hij pakte een spuit en gaf Xavier het kalmeeringsmiddel. Hij bracht ons thuis. Ik ging met Xavier naar zijn kamer. Hij ging op zijn bed liggen en ging slapen. Ze hadden Xavier nog een kalmeringmiddel gegeven omdat hij echt in shock was.

Esmee P.O.V

Ik zat in de ambulance en Jordan was nog steeds niet wakker geworden. Ik was benieuwd waar Laris nou zo zijn. Ik moest er eerst voor mijn neefje zijn. Jordan kneep in mijn hand en hij deed zijn ogen open.

"Esmee..."
"Rustig maar Jordan, het komt allemaal wel weer goed."
"Alles doet pijn..."
"Ze hebben je al een pijnstiller gegeven, we zijn bijna bij het ziekenhuis."
"....."

Jordan viel weg en we waren ondertussen bij het ziekenhuis aangekomen. Ik mocht niet mee dus ik moest wachten totdat ze klaar waren. Er riep iemand mijn naam.

"Esmee."
"Jude? Jude!"

Ik rende naar Jude toe en omhelsde hem en ik huilde. Hij wreef over mijn rug om me te kalmeren.

"Esmee, het komt vast goed met hem."
"Ja dat hoop ook."
"Komt echt wel goed."
"Hoe gaat het eigenlijk met Xavier?"
"Hij slaapt maar dat komt door die kalmeringsmiddelen."
"Dat is niet zo goed."
"Nee, weet je ook wat hij heeft gezien?"
"Nee, alleen hij weet dat en Jordan."

Er kwam een dokter naar ons toe.

"En?"
"Hij slaapt nu maar we denken dat hij veel pijn zou hebben als hij wakker wordt. Hij heeft een flinke klap gehad."
"Wat heeft hij dan?"
"Hij heeft een zware hersenschudding en er klopt nog iets niet maar dat zijn we aan het uitzoeken."
"Oh oke..."
"Jullie mogen wel naar hem toe."
"Ja graag."

Jude en ik gingen naar binnen. Jordan lag aan een apparaat zodat hij genoeg zuurstof kreeg. Hij had ook een verbandje om zijn hoofd heen. Ik ging bij zijn bed zitten.

"Jordan, waarom moest dit nou weer gebeuren. Waarom kun je niet gewoon met mij voetballen? Waarom lag ik hier niet?"
"Esmee, dat moet je niet zeggen. Als jij hier had gelegen dan was hij net zo bezorgt over jou geweest" zei Jude.
"Ja weet ik maar..."

Jude omhelsde mij.

"Ik zou dan ook bezorgt zijn over jouw."
"Als jij daar lag, ik ook over jouw."

Opeens gaf ik Jude een kus en hij mij ook. Ik zou nu niet meer zonder hem kunnen.
--------------------
Jude en Esmee zijn schattig hé samen. Ik hoop dat dit een goed hoofdstuk was. Bedankt voor het lezen!

Stay strong(Xavier Foster-Love story)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu