Stay strong(Xavier Foster-Love story)

Bescherming

Larissa P.O.V

Vandaag zou Xavier hopelijk weer thuis komen. Eerst zou ik gaan trainen met de anderen en daarna kijken of Sael er vandaag ook weer was.

Ik liep naar de keuken en Sael stond buiten. Ik rende snel naar hem toe.

"Hey, wat doe jij hier" vroeg ik verbaasd.
"Kijken hoe het met jou ging."
"Met mij gaat het goed hoor, met jou?"
"Met mij ook, wil je even meekomen naar een mindere open plek?"
"Euhm..."
"Het is maar voor heel eventjes."
"Goed dan."

Ik liep achter Sael aan de bosjes in. Hij keek steeds om zich heen en leek zenuwachtig. Ik was nieuwsgierig wat hij wilde maar ook tegelijkertijd bang. Ik kende deze jongen nig maar een dag. Hij stopte ineens en ik botste tegen hem aan.

"Hier lijkt het me veilig genoeg."
"Wat is er dan?"
"Ik wil je komen waarschuwen, koop geen 2 armbanden van 2 oude mannen."
"Hu? Euhm oke, waarom niet?"
"Omdat mijn mensen...." zei Sael maar werd onderbroken.

"Zoooo Sael, weer op vrouwtjes jacht" zei een jongen die te voorschijn kwam.
"Destra! Jij hoort niet buiten te zijn" zei Sael kwaad.
"En jij wel dan?"
"Nee... maar dat doet er niet toe."
"Echt wel, dit is dit meisje van gister niet."
"Gelukkig doen je ogen het nog wel, nu alleen je hersenen nog."

De onbekende jongen liep op mij af maar Sael ging voor me staan.

"Je blijft van haar af" zei Sael.
"En dat bepaal jij?"
"Op dit moment ja, Larissa ga weer terug en zorg dat je snel weer bij je team bent."

Ik knikte en rende zo snel als ik kon weer terug.

Sael P.O.V

"Je wil haar beschermen of niet Sael" zei Destra en glimlachte gemeen.

"Dat gaat jou helemaal niks aan, we gaan terug."
"Je weet dat je niemand hier tegen kan beschermen Sael."

Ik liep met Destra mee terug naar de vulkaan. Ik hoopte dat ze nu niet het slachtoffer werd van deze onzin.

Larissa P.O.V

Ik kwam gelukkig weer terug bij het kamp. Ik besloot maar te doen of er niks gebeurd was. Ik trainde gewoon mee met de anderen mee met de anderen maar het bleef toch in mijn hoofd rond spoken.

Na de training kwam Silvia op mijn afgelopen.

"Heb je wat van Xavier gehoort" vroeg ze.
"Nee, wat dan?"
"Nou ik kreeg een sms'je dat hij er weer was maar ik heb hem nog steeds niet gezien."
"Raar... ik zal zo even zoeken."

Ik ging dus op onderzoek uit rondom het kamp. Het was wel een beetje vreemd dat Xavier mij niet had geappt. Ik liep een tijdje en het begon donker te worden.

Ik besloot weer terug te gaan maar ineens stond er een brede man voor me. Naast hem stond nog een man.

"Jij gaat met ons mee" zei de man en de brede man liep op mij af. Ik wilde weg rennen maar hij had me al te pakken. Hij deed zijn hand voor mijn mond. We liepen weg van het kamp. Ik begon in paniek te raken.

"Laat haar los" hoorde ik iemand roepen maar ik kon niet zien wie. De brede man liet mij ineens op de grond vallen. Er ontstond een gevecht.

De persoon die met de brede man aan het vechten was, was Xavier. Xavier deelde raakke klappen uit maar kreeg er ook veel terug.

Ik kon het toch niet laten gebeuren dat mijn vriendje in elkaar werd geslagen. Xavier gaf de man een klap op zijn slapen en de man ging neer.

Xavier keek mij even aan en hijgde van het gevecht. Daarna ging hij naar mij toe en knuffelde hij mij.

"Xav..." zei ik nog in shock.
"Het is al goed, je bent nu weer veilig."
"Xav... je..."
"Je bent nu weer bij mij, we gaan weer terug."

Xavier nam mij op zijn rug weer mee terug naar het kamp. Ik wist nog steeds niet wat er nou precies was gebeurt. Het enige dat ik wist dat Xavier weer terug was en dat ik nu veilig was.