Stay strong(Xavier Foster-Love story)

De duivel en de engel

Larissa P.O.V

Ik liep naar de woonkamer waar Xavier tv zat te kijken. Ik plofte naast hem neer op de bank met een zucht.

"Wat is er Laris" vroeg Xavier.
"Training... weer hard getraint en Sue was vervelend."
"Je moet jezelf niet zo laten opjagen door haar. Waar had ze het over."
"Zullen we het daar maar niet over hebben..."
"Vast niet over iets goeds neem ik aan."
"Nope en ze gaf me dit" zei ik en liet hem de armband zien.
"Oke? Doe hem eens om dan."

Ik deed hem om en de armband klemde zich vast.

"Hij is best mooi" zei ik en keek ernaar.
"Opzich maar Mark wilde ons zien. Hij wilde een potje tegenelkaar doen."
"Ga jij ook mee doen?"
"Nee... ik voel me nog niet helemaal fit na al die onderzoeken."
"Is goed maar je gaat wel kijken" zei ik en samen liepen we naar het trainingsveld.

We kwamen op het traingsveld aan en Xavier ging bij de managers zitten. Mark hield weer een van zijn bekende toespraken om het team te motiveren. We gingen eerst een warming up doen en daarna beginnen begon het potje. Even later begon het te regenen.

"Kunnen we niet stoppen, ik wil niet drijfnat worden" schreeuwde Sue.
"Je bent toch niet van suiker" schreeuwde ik terug. Sue keek me met een geïrriteerde blik aan. Het begon te onweren, het veld werd verlicht door een bliksemschicht.

"Mark! Boven je" riep Nathan.

Iedereen keek naar boven en daar stond een jongen. Het was Sael en naast hem stond een onbekend meisje. Mijn armband begon licht te geven maar ook die van cillia. Naast het veld stond ook nog iemand.

"Hey Sael! Kon je het weer niet alleen af" zei de andere jongen.
"Hou je kop Destra, bemoei je er niet mee."
"Ugh... jij hebt ook geen humor. Ik hoop dat je dat ooit nog eens krijgt."
"Destra, hou je mond. Als of jij zo'n goede humor hebt. Wij doen gewoon ons werk" zei het meisje en keek naar ons.
"We doen ons werk.... pfff, laat me niet lachen.
"Doe waarvoor je bent gekomen en neem dat meisje mee."
"Jaaaaja mevrouw, komt goed."

Destra vloog naar Cillia toe.

"Jij komt met mij mee meisje" zei Destra.

Cillia haar ogen gloeide paars en raakte toen buiten westen. Destra pakte Cillia op.

"Bedoel je zo hulpje" vroeg Destra en lachte gemeen.
"Cillia" schreeuwde Jude en rende op Destra.
"Ach hou je stil" zei Destra en schoot een keiharde bal op Jude af.

Ondertussen stond Sael recht voor mij.

"Ik had je gewaarschuwd" fluisterde Sael naal mij. Sael pakte mijn arm vast en ik keek bang naar hem.

"Blijf van haar af" schreeuwde Xavier.  Xavier rende naar ons toe maar Destra schoot ook een bal op Xavier af. Hij kwam terecht op zijn rug en Xavier viel op de grond met een schreeuw van pijn.

"We gaan hier weg" zei Sael. Xavier stond weer op en ging voor mij staan.
"Je laat haar met rust" zei hij.
"Sorry" zei Sael. Sael had ook een bal en schoot deze keihard in Xavier zijn maag. Xavier belande een stukje verder op de grond. Ik probeerde naar Xavier toe te kruipen maar Sael hield me tegen. Ineens werd alles Zwart.

Sael P.O.V

Ik had Larissa in mijn handen en vlak voor mijn voeten lag haar vriendje. Sylve liep naar hem toe en knielde bij hem neer. Ze voelde zijn pols en ademhaling.

"Hij leeft nog, hij is alleen bewusteloos."
"Mooi zo, anders zou Laris me vermoorden."
"Kom we gaan Sael."

Ik knikte en we teleporteerde terug naar het kasteel. Ik keek naar Sylve.

"Waarom doen we dit eigenlijk" vroeg ik.
"Dit is onze taak, dat weet je best Sael."
"Maar..."
"Als aanvoerder moet je niet twijfelen. Je weet wat je moet doen" zei Sylve en legt een hand op mijn schouder.

Ik moest hiermee doorgaan, hoe dan ook en koste wat kost.
----------------------------
Speciale dank naar sylveonlovertje. Zij heeft me geholpen dit hoofdstuk te schrijven. Danje daar voor! Ik hoop dat jullie het leuk vonden en bedankt voor het lezen!