De eerste stap

177 11 3
                                    

Mark P.O.V

Larissa pakte haar voetbal en rende weg. Ik riep haar nog na maar ze bleef door rennen. Dat schot zag er cool uit maar opeens ging hij weg. Ik wist trouwens niet dat Larissa zo sterk was maar om de één of andere reden wil ze dat niet laten zien. Ik liep naar huis en zoals gewoonlijk was ik weer te laat thuis.

"Mark!! Je bent voor de zoveelste keer te laat thuis, ga eerst in bad en daarna kom je beneden voor het eten."
"Sorry mam, ik zou volgende keer niet weer zo laat thuis zijn."
"Wat moet ik toch soms met jouw, dit begint gewoon een vast ritueel te worden."

Ik sprintte naar boven en nam een bad en ging eten. Ik ga morgen maar eens langs Xavier om te kijken of hij er ook iets van af weet. Ik weet wel dat Larissa is geselecteerd voor japanse selectie maar waarom ze dat schot niet durfde te schieten is voor mij een groot raadsel.

De volgende dag

Ik ging in de middag naar Xavier toe.

"Waar gaan wij heen?!"
"Naar een vriend."
"Ja ja en naar welke vriend dan wel?"
"Naar die ene die niet meer kan lopen."
"Oh dan is het goed maar niet te laat thuis zijn hé."
"Ja ik ben weer optijd thuis."

Ik liep naar het ziekenhuis toe en ik ging naar de receptionist toe.

"Euh kan ik naar Xavier Foster ?"
"Eigenlijk is het geen bezoekuur."
"Oh maar ik moet hem dringend wat vragen."
"Volgens mij kan het dan wel maar dat weet ik niet zeker. Hij heeft niks vandaag dus je kan er wel naar toe."
"Mooi."

Ik liep naar zijn kamer toe en gelukkig lag hij niet te slapen.

"Oh hoi Mark, ik had jouw nu niet verwacht."
"Dat snap ik maar ik kom je eigenlijk wat vragen. Het gaat over Larissa.
"Wat is er met haar?"
"Nee niks ergs maar wist jij dat ze voetbalde."
"Nee, dat wist ik niet."
"Gisteren zag ik haar trainen en je kent mij daarom ging ik naar haar toe. Ik ging op goal staan en ze deed een superschot maar die ging daarna heel snel weer weg en daarna rende ze weg."
"Ik wist daar helemaal niks van."
"Eigenlijk maak mij een beetje zorgen om haar want ze leek heel erg bang toen ze weg rende."
"Ze heeft helemaal niks aan mij vertelt. Ik dacht wel dat er wat was maar niet zo erg."
"Das vreemd."
"Ja.."
"Je moet haar goed in de gaten houden."
"Ik ga morgen met haar praten maar waarschijnlijk gaat ze daar om heen draaien."
"Oh ja, ze is ook geselecteerd voor de Japanse selectie."
"Wat?!"
"Wist je dat ook niet."
"Nee, ze heeft ook niet gebeld ofzo."
"We moeten te weten komen wat haar dwars zit."
"Ja."
"Ik ga je daar mee helpen Xavier. Ik laat een team genoot niet in de steek."
"Dankjewel Mark."
"Ook al kan je dan niet meer voetballen, je blijft een vriend van mij."
"Laat mij eerst met haar praten en dan zien we wel verder."
"Oke dan is dat onze eerste stap."
---------------
Ik update nu haast elke dag omdat ik er tijd voor heb maar dat gaat veranderen. Ik heb over 2 weken toetsweek dus ja ik ga aan de studie. Daarom komen de aankomende dagen niet veel hoofdstukken meer online. Sorry daarvoor maar ik wil wel goede cijfers halen. Nog bedankt voor het lezen!

Stay strong(Xavier Foster-Love story)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu