Stay strong(Xavier Foster-Love story)

Vriendschap?

Xavier P.O.V

Ik was al wakker en ik was met Larissa haar haar aan het spelen. Ze bewoog wat en ze deed haar ogen langzaam open.

"Oh goedemorgen Xavier" zei ze en ze moest even aan het licht wennen. Dat is altijd zo irritant 's ochtends vroeg.
"Goedemorgen schat, heb je lekker geslapen?"
"Jawel, veel beter dan zonder jou."
"Dat is mooi" zei ik en drukte haar tegen mij aan. Ze lag met haar gezicht tegen mijn borst aan en ik gaf een kus op haar kruin.
"En hoe is met jou" vroeg ze.
"Mijn gezicht doet alleen nog wat zeer."

Larissa ging rechtop zitten en keek mij aan. Ze legde haar hand op mijn wang. Ze keek me even diep aan en gaf me een kus op mijn mond.

"Niet meer vechten oke" zei ze.
"Ik beloof het, niet meer vechten."
"Mooi zo, we moeten ons maar gaan klaar maken..."
"Hey, het komt echt wel goed."
"Ja" zei ze verzekerd en ging uit bed. Ze pakte haar douche spullen en ging de kamer uit.

Esmee P.O.V

Ik kan het nog steeds niet geloven waarom Larissa dat heeft gedaan. Zij heeft dus die roddel versprijt over Jude en mij. Levi kwam gister avond terug en hij was inelkaar geslagen door Xavier, Laris en Mark. Hij had vertelt wie wat had gedaan en zij had dus die roddel versprijd...

"Esmee... Esmee... Esmee!!"
"Hu? Oh Jude wat is er?"
"Wat is er met je? Je zit zo in gedachten."
"Ik dacht aan... weetje laat maar, we moeten maar eens naar de bus gaan."
"Euhm, oke als jij het zegt" zei Jude en ik trok hem mee.

Ik maakte me wel zorgen over wat er allemaal zou gebeuren. We gingen ergens achterin zitten en ik legde mijn hoofd op zijn schouder. Hij deed zijn hand op mijn schouder.

"Het komt heus wel goed" zei Jude.
"Ja."

Larissa P.O.V

We waren aangekomen bij het stadion aangekomen. We hadden gehoort dat Italië een heel goed team was met een goede teamspirit. Dat ontbrak bij ons vandaag maar dat kwam door een special iemand. Levi deed net of hij heel zielig was. Ik kon geen erger persoon bedenken die ik op dit moment niet mag. Als hij ook Xavier nog wat zou aandoen dan zou het niet best zijn. Hij zou hem geen pijn meer doen.

Ik liep de kleedkamer binnen en Esmee zat er al. Meestal was er een aangename stilte maar ik voelde me niet welkom. Ik wist dat ze me iets kwalijk nam maar ik wist dat Levi haar iets had vertelt.

"Waarom heb je het gezegt" vroeg ze opeens.
"Wat heb ik gezegt?"
"Dat weet jezelf wel."
"Nee, echt niet."
"Nou die roddel over Jude en mij!"
"Dat heb ik helemaal niet gezegt."
"Echt wel, Levi vertelde het ons allemaal."
"Oh Levi vertelde het jullie! Nou ik zou je wat nieuws vertellen maar hij is een vuile bedrieger" zei ik en probeerde het nog netjes te houden.
"Maar..."
"Wij zijn toch vriendinnen?! Waarom vertrouw je hem meer dan mij?!"

Esmee was stil. Ze wist het zelf ook niet. Ik liep de kleedkamer uit zonder iets te zeggen. Ze moest zelf de waarheid maar uitvinden.
---------------
Ik had eindelijk even tijd voor het schrijven. Ik ben even verlost van de toetsen 😆. Ik hoop dat het met jullie ook goed gaat! Bedankt voor het lezen!