Wat gebeurt er

134 14 11
                                    

Dit hoofdstuk is speciaal voor flybolt. Ik wou haar hier door even op vrolijken. Ik hoop dat hoofdstuk goed is. Ik ben benieuwd of jullie het goed hadden wie het was.
------------------
Larissa P.O.V

Nee, dit kan helemaal niet. Xavier stond gewoon voor mij.

"Xavier? Wat is dit, ben jij nummer 9?"
"Ja, eigenlijk wel."
"Maar... jij kon niet meer lopen en..."
"De behandeling sloeg aan toen jij steeds aan het trainen was. Toen ben ik gaan oefenen met lopen en voetballen. Ik was al van te voren geselecteerd omdat ze niet wisten of ik nog op tijd zo kunnen lopen en nummer 9 bleef over dus..."
"Waarom vertelde je dat dan niet?"
"Ik wou je het zelf vertellen."
"Is het dan wel verstandig om te voetballen dan?"
"Denk het."
"Oh Xavier."

We gingen naar het stadium toe en we gingen naar de kleedkamer.

"Laris, gaat het wel" vroeg Esmee.
"Jawel... het is super mooi dat hij weer kan lopen, ik besef het gewoon nog niet helemaal."

Ze ging naast mij zitten en sloeg haar arm over mij schouder.

"Het komt allemaal wel goed met hem anders hadden ze hem echt niet laten spelen."
"Ja dat is waar."
"Nou dan, geniet er van dat je dan nu samen met hem kan spelen."
"Ja."
"We kunnen hem ons super schot laten zien."
"Ja dat doen we! Bedankt voor dit gesprek."
"Geen probleem, je had gewoon even een opkikker nodig."

We liepen naar het veld toe en de jongens waren er al.

"Zijn jullie er klaar voor meiden" zei de coach.
"Ja hoor."
"Mooi want jullie staan in de basis."
"Oke."

Xavier liep naar mij toe.

"Ze hadden mij echt niet laten spelen hoor als het niet kon."
"Dat weet ik, daarom vertrouw ik er ook op jouw dat ik meer goals scoord dan jij."
"Daag jij mij nu uit?"
"Misschien..."

We liepen het veld op. Byron zat in dat team, ik kende hem nog van toen ik klein was. Hij zwaaide naar mij en ik zwaaide terug. Ik stond nu als middenvelder zodat Esmee en ik de Vlammende duisternis konden uitvoeren. De tegenstander had de bal en kwam op ons af. Byron kwam op mij af en hij stond voor mij.

"Lang niet gezien Laris."
"Zeg dat wel Byron."
"Maar ik kan hier niet langer blijven kletsen."
"Waarom niet."

Hij probeerde mij te passeren maar ik gebruikte Vuur muur en hield hem tegen.

"Nou, ga ik er van door."

Ik liep naar voren toe.

"Laris, we gaan het schot gebruiken."
"Doen we."
"Vlammende Duisternis" riepen we tegelijk.

We scoorde een goal en we gaven elkaar een high-five. We liepen weer terug naar onze postitie. Byron had de bal en Xavier pakte hem af. Byron wou de bal weer afpakken maar viel in een keer op de grond.

"Byron!!"

Ik rende naar hem toe, de scheidsrechter had al gefloten. Ik ging naast hem zitten.

"Byron, wat is er?!"

Hij had zijn ogen dicht en ademde snel.

"Byron, zeg wat alsjeblieft!"
--------------
Wat zou er met byron zijn en zou hij nog kunnen spelen? Dat komt in het volgende hoofdstuk voor. Bedankt voor het lezen!

Stay strong(Xavier Foster-Love story)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu