Verdwenen

137 13 3
                                    

Xavier P.O.V

De volgende ochtend was net zo normaal als anders. Ik ging naar school en later ging ik trainen. Ik kwam op het veld, ik zag dat Larissa er niet was. Misschien was ze vandaag ziek of moest ze later werken. Even later net na de training ging mij mobiel af. Het was een onbekend nummer.

"Hallo?"
"Hallo, spreek ik met Xavier?"
"Euh ja."
"Ik ben de moeder van Larissa."
"Ooh."
"Ik had even een vraag, is Larissa bij jou?"
"Nee."
"Oh want ze is gister avond niet thuis gekomen."
"Ze was ook al niet op training."
"Oh, dan ga nog wel wat andere mensen vragen of zo daar is."
"Oke..."
"Ik hou je op de hoogte."

Ze hing op.

"Wat is er" vroeg Mark.
"Laris, is gister niet thuis gekomen."
"Oh."
"Ik ga haar zoeken."
"Dan ga ik mee, we kunnen beter eerst naar het ziekenhuis. Misschien is ze wel bij Byron want die ligt daar."
"Oke dan gaan we daar eerst heen."

Dus Mark en ik gingen naar het ziekenhuis. Ik had Laris nog proberen te bellen maar ze nam niet op. We gingen naar de balie toe.

"Hallo jongens, hoe kan ik jullie helpen."
"Een vriend van ons ligt hier maar we weten niet welke kamer" zei Mark.
"En hoe heet jullie vriend?"
"Byron Love."

Ze typte wat in, in haar computer.

"Sorry jongens, hier ligt geen Byron Love."
"Hu? Hoe..." zei ik maar ik kon mijn zin niet af maken omdat Mark zijn hand voor mijn mond deed.
"Bedankt voor het helpen" zei Mark en we liepen het ziekenhuis uit.

"Wat deed je" vroeg ik.
"Hier klopt iets niet, Byron zou hier moeten liggen."
"Ja, dat weet ik ook wel maar wat heeft dat met Laris te maken?"
"Geen idee, kom we gaan verder zoeken."

Larissa P.O.V

Ik werd heel raar wakker. Ik wist niet waar ik was en ik zat met mijn armen vastgebonden aan een ketting. Die ketting zat weer aan een paal vast. Er was nog een paal in de kamer. Mijn hoofd voelde heel raar en ik herinnerde me weinig van wat er gebeurt was. De deur ging open en er kwam een man binnen.

"Zo liefje, je bent dus nu eindelijk wakker."
"Wat wil je van mij?"
"Jouw kracht."
"Mijn kracht?"
"Ja, jouw vlammende hengst en ik wil jou nog een speciale move leren."
"Ik doe toch niet wat jij zegt."
"Dat weet ik maar ik heb wel iemand die experimenteert met mensen, alleen ik had even iemand nodig om dat op te testen."
"Ik?"
"Nee niet jij, iemand die jij wel kent."
"Wie?"
"Wij zijn mensen die gods aqua hebben uitgevonden. We wouden daarmee mensen voor alius academy hypnotiseren voor de teams van hun maar het werkte niet. Maar wij zijn nu bezig om het beste team te maken maar daarbij hebben we jouw nodig. We hebben het getest op iemand die gods aqua al een keer heeft gedronken en makkelijk te ontvoeren was."
"Waar heb je mij dan voor nodig?"
"Jouw vlammende hengst kan zo veel schade aanrichten en iemand zo kapot maken daarom hebben we jouw nodig."

Er kwamen nog twee mensen binnen. 1 daarvan kende ik maar zat net als ik aan een ketting vast.

"Byron!!"

Hij leek mijn niet eens te horen. Hij liet zich gewoon weer vast maken aan de andere paal. De jongen die Byron binnen bracht en de man vertrokken.

"Byron!! Wordt wakker."

Ineens werden zijn ogen helder.

"Wa-waar ben ik?"
"Ik heb geen idee maar gaat het wel?"
"Nee, mijn enkel doet nog steeds zeer en mijn hoofd doet zeer."
"Byron, je weet dat ze experimenten op jouw doen."
"Dat weet ik, ze zijn echt heel pijnlijk en ik weet niet hoe lang ik dat nog vol houd."
----------------
Zullen Xavier en Mark, Larissa en Byron vinden voordat het te laat is? Dat zul je wel lezen in de rest van dit verhaal. Bedankt voor het lezen!

Stay strong(Xavier Foster-Love story)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu