BÖLÜM 32

40 7 0
                                    


Ben yürüyerek uzaklaşmaya başlayınca Mott "Nereye gidi­yorsun?" diye sordu. Asla geride kalmıyordu."Odama. Sırtım acıyor.""Bir hizmetçinin Amarinda ile birlikte salondan ayrılması ve daha sonra geri dönmemesi yemektekilere garip gelmeye­cek mi?""Eğer o hizmetçinin yaraları kanar da Conner'ın yemek masasına kan damlarsa, bu, yemektekilere garip gelmeyecek mi?"Mott içini çekerek "Hadi," dedi. "Seni odana götüreyim.""Buna gerek yok. Yolu biliyorum.""Benim burada olma nedenim senin kaybolmanı engelle­mek değil. Bana prenses hakkında ne düşündüğünü söyle?""Sanırım Darius'u seviyor.""Jaron'u sevmeyi öğrenmesi için bolca vakti olacak. Da­hası, kraliyet mensuplarının hayat şekli böyledir. Ülkelerine karşı olan görevlerini yerine getirirler ve eğer çok şanslılarsa, bazen mutluluğu yakalarlar.""Kimsenin, benim için görevini yerine getirmesini iste­miyorum," diye söylendim. "Bu tür bir maskaralık ona göre değil."

Mott "Conner, seni hayatının geri kalanında bir maskeyle dolaşman için hazırlıyor," dedi. "Kraliçenin seni seviyor nu­marası yapması daha iyi, çünkü eğer gerçekten sevecek olur­sa, sadece bir yalanı sevmiş olacak."Bu beni az da olsa iyi hissettirdi.Errol yatak odamın hemen dışındaki bankta oturuyordu. Geldiğimizi görünce hemen ayağa kalktı. Bana "Hasta mısı­nız?" diye sordu.Odaya girmek için onu itip geçtim ve "Bana biraz yemek getir!" diye gürledim. "Ve hayır, giyinmeme yardım etmene gerek yok."Komik bir biçimde, itirazıma rağmen yardıma ihtiyacım olmuştu. Birkaç saattir ayakta dikildiğim için omuzlarım ve sırtım tutulmuştu ve her hareketimle, yaralarımın tekrar açı­lacağı hissine kapılıyordum. Errol, dakikalar sonra elinde bir tepsi yemekle geri döndüğünde beni, üzerimde kıyafetlerim­le yere oturmuş hâlde buldu.Tepsiyi Tobias'ın masasına koydu ve sessizce gardırobun yanına gidip gece kıyafetlerimi aldı. Canımı çok fazla yak­madan gömleğimi çıkarabildi. Ve soru sormaksızın bandaj­larımı kontrol etti. "Imogen aşağıda yemek yiyenlere hizmet etmekle meşgul," dedi. "Yaralarınızı temizlememe izin ver­melisiniz. Kızarmışlar."Onunla tartışamaya girmektense öne eğilmeyi tercih et­tim. Bu benim için daha az zahmetli bir işti. Bir havluya alkol döktü ve onu sırtıma bastırdı. Sırtım öyle çok sızladı ki acıdan dikleştim ama sonra sızı yavaşça geçti ve rahat­ladım.Errol "Farthenwood'daki tüm hizmetçiler bunu yapanın Tobias olduğunu biliyorlar," diye mırıldandı. "Eğer Conner bunu yakında duymazsa benim için sürpriz olur.""Hizmetçiler yanılıyor. Pencereden tırmanıp dışarı kaç­maya çalışıyordum."

"Bir şeyleri duyarız, efendim, Birilerinin bildiğinden daha fazlasını.""O zaman sen Roden, Tobias ve benim neden burada ol­duğumuzu biliyorsun. Conner'ın hizmetçileri ona ve planına sadık mıdır?""Siz geldikten kısa bir süre sonra, Conner yaptığı şeyin kutsal bir amaca hizmet ettiğini söyledi ve bunun Carthya için ne kadar önemli olduğu konusunda bize baskı yaptı. Bu planla ilgili tek bir kelimenin Farthenwood'dan dışarı sızma­masını garantiye almak için de bizi açıkça tehdit etti. Ama endişelenmesine gerek yok. Sizin de endişe etmenize gerek yok. Bu sırrı mezara kadar saklayacağız. Eğer prens olarak siz seçilirseniz, size gerçek prense olacağım kadar sadık ola­cağım."Aynı anda, bandajlarımı sarma işini de bitirmişti. Gece kıyafetlerimi giydirdi, hatta onları ön taraftan da bağladı ki aslında bunu yapabilecek durumdaydım.Odayı terk etmek için ayağa kalktığında "Bu gece bana yardımcı olduğun için teşekkürler, Errol," dedim. "Her gece yardım ettiğin için teşekkürler. Zor biri olduğumu biliyo­rum.""Bunu bir özür olarak kabul edeceğim, efendim. Akşam yemeğiniz masada duruyor. İyi geceler."Roden ve Tobias odaya geldiklerinde ben yataktaydım. To­bias, içeri her zamankinden daha sessiz girdi ve yatağına değişik bir pozisyonda uzandı. Roden yatağıma doğru geldi ve "Bu gece yemek salonuna dönmediğin için Conner deliye döndü. Mott'a gelip seni hemen almasını söylediğini duy­dum," dedi.

KAYIP PRENS ( Âscendance Üçlemesi - 1)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin