That Day When Our Hearts Met

Chapter Twenty Five

Im stupid. You're so stupid Julie Anne! Bakit ko ba sinabi yon?! All I know is I want them to have their closure. Kaso, masyado atang mabilis at iniwan ko pa talaga si Elmo doon!

I breathed in and out. You're cool, he's cool, we're all cool. Walang magiging problema. I just left that place for them to have their closure. Yun lang kaya di dapat ako kabahan.

Nadaan kami sa may park malapit sa bahay kaya pinahinto ko muna ito sa gilid. I think I need time to breathe.

"Kuya, pakitabi nalang po d'yan. Bababa na ho ako." Sabi ko kay mamang driver.

Nagabot ako ng bayad saka na lumbas. Huminga ako ng malalim bago naglakad patungo sa mga benches doon.

Umupo ako atska pumikit. Wala namang masama sa ginawa ko diba? I know it's rude dahil iniwan ko si Elmo doon without him saying a word. Pero nauubusan kasi ako ng hininga lalo na't nasaksihan ko mismo ang pagtawag ni Jasmine sakanya ng 'babe' sa totoo lang kumirot ang puso ko. Pero umiwas naman siya diba?

Napamulagat na lang ako nang naramdaman kong may umupo sa tabi ko.

"Alone, huh?" ani lalaki habang nakangising nakatingin sa malayo.

Kumunot lang ang noo ko nang bumaling ako sakanya.

"Glenn? Bakit ka nandito? Sinusundan mo ba ako?" Diretso kong tanong sakanya. Alam kong masyadong straight forward pero I cant help but to think na sinusundan niya ako, lalo na't wala si Elmo ngayon sa tabi ko.

Humalakhak lamang siya at umiling. "Course not! May kasama ako. Sakto lang na nakita kita dito ng mag isa." Sabi niya sabay turo sa isang batang babae na naglalaro ng barbie kasama ng mga ibang bata sa may di kalayuan.

"Anak mo?" Tanong ko sakanya. Tumingin naman siya sakin na para bang di makapaniwala.

"Seriously? Do I look like I'm already a father to you?" May pagkasuplado niyang sambit.

Tinaasan ko lamang siya ng kilay bago sumagot. "Eh ano mo?"

Ngumisi siya at kinurot ang ilong ko na agad ko namang binawi. "She's just my sister, silly woman."

Iniwas ko na lang ang tingin ko sakanya. I feel weird. Kase nararamdaman ko na hindi naman siya masamang tao.

"So pinasyal mo?" Tanong ko habang nakatingin sa kapatid niya. Magkamukha nga. Walang duda.

"Yup. Kalalabas lang niya ng ospital." Napakunot ako ng noo saka bumaling sakanya. Nakangiti siya habang tinitignan ang kapatid. I also saw the flesh wound near his lips that Elmo punched awhile ago.

"Why?"

"Uhmm... She has heart failure. Nahirapan nanaman siyang huminga this last few days kaya naisugod siya sa ospital." I suddenly felt sorry for him. Kitang-kita ko ang pagmamahal niya para sa kapatid niya. His sister is lovely, I could say. I want to meet her... I want to know her.

"Can I talk to her?" Tanong ko. Ngumiti siya at tumango.

"Sure. Sandali lang..." Sabi niya saka siya tumayo. Tinakbo niya ang maliit na distansya namin mula sa kapatid niya at kinausap niya ito ng sandali bago ito binuhat at nagtungo malapit sa akin.

Nakatingin lamang ako sa kanyang kapatid ng nakangiti at siya naman ay parang nagtataka sa akin.

"Gem, this is Ate Julie. Julie, this is Gemma my younger sister." Pakilala ni Glenn sa amin. Tumango naman ako at ngumiti.

"Hi Gemma!" Sabi ko sakanya. Nakakunot ang noo niya ngunit unti-unti rin sumilay ang ngiti sakanyang labi. Seems like she's a friendly kiddo.