[Mia's POV]
Kanina pa kami magkayakap. Tumigil na din ako sa pag-iyak dahil pinatahan niya na ako. Akala ko di na ako makakauwing virgin o baka hindi na ako makakauwi ng buhay. Buti nalang talaga dumating siya. Buti nalang...
And for a moment, he is my knight in the shining armor. No.... Technically, he is Knight with the woody dos-por-dos and I'm his damsel in distress.
Hindi niya pa rin ako binibitawan.
"Mia, okay ka na ba?"
"O-oo." Ewan. Bigla ko nalang nafeel na awkward pala dahil nakayakap pa rin siya hanggang ngayon.
"A-ah..... P-pasensya na." bigla naman siyang kumalas sa pagkakayakap. Nafeel din siguro niya.
"O-o-okay lang."
"........."
"........"
Okaaay. Walang nagsasalita! Medyo awkward! Ano ba!? Ba't ang awkward!? =_______________=
"Knight/Mia" - Ako/Siya
"Ano?" - Ako/Siya
"Wala." - Ako/Siya
Ay bwiset! Ba't sabay kami magsalita!? Mas awkward!!!! >______________<
"......"
"......"
Wala nanamang nagsasalita! Ano baaaa?!
*BRGZIIIIIIM*
Biglang bumuhos ang malakas na ulan. Wew! Buti nalang! Ang awkward kasi!
Tumakbo kami papasok sa kotse niya. Pero.... Bakit ayaw mag-start? Lumabas si Knight at chineck yung engine. Bale, basang-basa na siya ngayon.
Pumasok ulit siya sa kotse at sinubukang paandarin. Pero wala talaga. Pano na?! Pano kami makakauwi? Halos wala ngang dumadaan ditong public vehicle eh! San kami matutulog?! T____________T
"Pano na?" tanong ko sakanya.
"Hmm.... May alam ka bang malapit na hotel dito or kaya may branch ba kayo ng hotel dito sa lugar na to?" tanong niya. Remember? Isa kami sa nagmamay-ari ng isa sa mgasikat na hotels sa Pilipinas. Kaya lang, wala kaming branch ng hotel dito sa lugar na to.
"Wala eh..."
"Sure ka? Or kahit anong pwedeng matuluyan?" sabi niya habang hinihimas ang magkabilang braso. Nilalamig na yata siya.
"Ah... eh... meron..... kaya lang......" Nakakahiya kasi kung dun kami tutuloy. Grrrr.
"Ha? Oh! Dun nalang! Saan?"
"Malapit lang dito.... Kaso.... Motel kasi yun eh." sabi ko habang nagkakamot ng ulo. See? Motel yun and..... ang weird lang para sa part ko. Ewan. ARGH! Basta! Green na kung green! Pero kasi naman diba?! Grr!
****
Nandito na kami ngayon sa motel. Ang alam ko luma na ito. No choice! Ayaw naman namin matulog dun sa kotse dahil hindi komportable. Pero eto..... Mas hindi yata komportable.....
AY ANU BA, MIA?! MALAMANG DALAWANG ROOMS ANG KUKUNIN NIYO?! TATANGA-TANGA LANG?! - mabait na konsensya ko.
Onga naman! Ba't di ko yun naisip!? Argh! Ano ba!? >_________<
BINABASA MO ANG
Mission101: Escape
Humor[RomCom Teenfic] "It's easier to feign affection than to feign hate when love is what you really feel."
