Sexually Addicted To You (R-18) #WATTYS2018

Chapter 35

Alas siete ng umaga kami umabot sa city kasi traffic sa ibang lugar nang pumatak iyong 6 o'clock.

Dumiritso na kami ni Bryle sa condo ko. May gamit naman na ako doon.

Sila mom and dad naman ay dumiritso lang sa mansyon.

Si Bryle ay magpapahinga lang daw saglit and finished his papers pagkagising.

Ako naman uuwi sa mansyon to get my stuffs.

6pm kasi flight namin and we need to be there at 5 kasi baka ma traffic kami patungong airport.

Umidlip muna kami saglit. Si Bryle sa kabilang kwarto ako naman dito sa kwarto ko.

Two rooms kasi ang condo ko.

-

10am nang maisipan kung bumangon.

Hinahanap ko si Bryle, baka natutulog pa ang baklang iyon.

Iyon nga ang sabi ko, tulog mantika pa si bakla.

Naisipan ko nalang magluto ng breakfast.

Late breakfast na kasi 10 na.

While cooking biglang nag ring cellphone ko that's why i immediately answered the unknown caller, di ko kasi binasa kung sino ang nakatatak. I just answered it in unison.

"Hel-"

"What the! Bakit di mo sinabi sakin aalis ka na pala ngayon? My gaaaahd! Bestieeeeeeeeeee!" grrrrrr. Ang ingay!

You know who's the caller, right guys?

Ugh! Nothing but my annoying bestfriend. It's Tiffanny. Yea right.

"Pwede ba wag kang sumigaw? Ang sakit sa tenga promise!" sagot ko while kinukuha na sa pan ang niluto kung tocino.

"Ihhhhhhh! Umalis ka na naman kasi ng walang pasabi eh! You know what I mean, right?" sabi nito.

"Of course I know. Kelangan ba talagang sumigaw ka dyan?"

"Uhmmm, di naman. Kaso! Naman kasi, ikaw! Naku! Mag sorry ka talaga sakin kasi hindi ka na naman nagpaalam." parang batang sabi nito.

Napailing na lang ako.

Grabe! Childish pa din. Walang ipinagbago.

"Okay. Sorry na." sabi ko.

Magsasalita pa sana siya pero pinutol ko.

"Pero don't worry, babalik din naman ako." I assure her.

"Promise?" mabuti naman at hindi na sumigaw.

"Yes. Promise!" sabi ko.

Nakita ko si Bryle na papalapit. Nakahanda na nga pala iyong ulam at kanin sa lamesa kaya nilantakan niya agad.

Langya lang! Ako yung nagluto pero siya yung kumain. Pasalamat siya at may kausap pa ako sa telepono kundi hindi ko talaga siya pakakainin.

"Aba dapat lang noh! Brides maid ka kaya sa kasal nakin. Kapag di ka talaga bumalik agad, ipapa ban kita sa bansa." takot niya sakin. Napangiti na lang ako.

5 months from now na nga pala yung kasal nila.

"Of course! Di ko yun malilimutan noh!" saka tumawa.