Chapter 59

2.2K 33 6
                                    

"Nakalabas sya, bro. Diko alam kong sino ang nag pyansa pero ang sabi nung pulis ay baka daw asawa nito." si Travis. Tinanong ko kasi sya tungkol sa Trexie na yun.

Napakunot nalang iyong noo mo.

"What did you say?"

"May nag pyansa daw. Kaso di nila kilala." sagot nito.

"No, what i mean is asawa nya iyong nag pyansa sa kanya ba kamo?" tanong ko.

It rings my ears after i heard it.

"Ah yun. Oo, yun daw ang pakilala nito sa mga pulis kung ka ano ano daw sya. Bakit parang interesado ka?" tanong nito sakin.

"I think it can lead us to the main reason why im obligated to be disturb by that girl named Trexie who almost killed my son." matigas kung sabi.

"What? Bro, alam mo na?" parang gulat na gulat naman ito sa mga sinabi ko.

"Yep. And i bet kasabwat ka din ng pinsan ko, right?"

"Ha? Hindi noh! Di naman ako sinasabihan ng pinsan mo."

"Eh, bat parang gulat na gulat ka na nalaman ko na iyong totoo?"

"Well.... Oo na! May alam ako pero di lahat." there, he gave up.

I just smirk and tapped his shoulder.

"Di ka galit?" biglang tanong  nito.

"Hindi. All i want is to solve this problem kasi di ako kayang tanggapin ni Marie dahil sa mga issues na narinig nya. Di nya yata ako pinaniniwalaan." bagsak ang balikat na sabi ko.

"I think.... Its better if you try to negotiate with your cousin. She knows everything and anything you didn't know. She can help you get through this." sabay akbay nito sakin.

Napaisip naman ako. Oo nga. Si Tiffanny yata iyong makakatulong sakin.

"I need to see her." sabi ko saka nagmamadaling naglakad pabalik dun sa kinaroroonan ng sasakyan ko.

-

"What?!" sigaw nito sakin. Mukhang bad mood yata. Naabutan ko sya sa may pavement ng bahay nya. Kakarating lang din. Sabi pa nya na nasa bahay na sya eh kakarating lang din eh.

"Alam kung galit ka sakin-"

"Hindi ako galit! Galit na galit ako sa mga taong makikitid ang utak!" biglang sigaw nito.

Nagulat naman ako sa kanya.

Napakunot tuloy iyong noo ko.

"Ha?" loading kung tanong. Eh di ko kasi sya ma gets.

"Basta! Ano bang ipinunta mo dito?" mainit pa din yata ulo nito.

"May-"

"Leche! San na ba iyong gagong yun?"  putol nya sakin.

"Sino?" agad kung tanong.

"Yung mabait mong kaibigan." agad ding sagot nito.

"Baka papunta din yun dito." si Travis kasi iyong tinutukoy nito.

Nag away kaya iyong dalawa?

Bigla naman akong tinaasan ng kilay.

"As if! Sige, lets go inside and settle things down." saka ito nagpatiunang pumasok.

Sumunod naman ako at dumiritso sa may couch.

"Look, i need to ask you some questions. Please help me solve this. 'Cause i know that you know everything, right?" desperado kung sabi nang makaupo sa couch.

"What kind of question is that?"

"I mean. I need to fix between me and Trexie so that Marie will accept me. You know that its the first time that i begged for your help, im not into this but im desperate to win her and especially to our baby...."

She deeply sigh.

"Yea. I get it. I knew that you'll run to me after that conversation." tukoy nito dun sa hospital. Me and Marie.

"Yes and....-"

Pinutol nya ako.

"Actually, i solved your problem already. No need to stress out." kalmang sabi nito.

Napakunot naman iyong noo ko.

"W-what?.... Ho-how?" di makapaniwalang tanong ko sa pinsan ko.

"I called Kevin. Her boyfriend by the way, who got her pregnant, that girl who assumes you to be the father. Kapal ng mukha eh. And yes, its done already 'cause i payed him to go out of the country and never show their faces to us again.... but he refuses my offer. And news flash, Kevin is not new to me kasi anak pala sya sa isa sa mga kaibigan ni mom, your tita, remind lang kita..... Kaya napadali lang sakin na kumbinsihin siyang lumayo..... Sakit lang sa ulo dulot ng babaeng iyon eh. Sabi niya may mild problem din daw ito sa pag iisip dulot ng pagbubuntis at stress. Nag-away daw kasi sila after nung malaman na buntis si Trexie kasi nga kelangan niyang umalis ng bansa to have a conference meeting with the new investors kaso itong hitad nato nagmimilagro habang wala iyong nagmamay-ari, na dapat sana ay nakikipagbati sa kanya kaso mas pina worse daw nito ang kanilang sitwasyon but it leaves him no choice, nakasalalay din kasi sa kanya iyong future ng mag ina nya if ever e cacancel nya iyong meeting. Kawawang lalaki. Sana ma solve nila iyong problema nila. At sana magbago na iyong babaeng iyon. Dapat syang makontento sa isa. Gaga lang eh!" hinahapong sabi nito. Ang bilis ba naman niyang magsalita. Bsta isa lang iyong naiintindihan ko. Wala na si Trexie sa landas ko.

"I can't believe what you're talking. San mo naman yan nalalaman?" takang tanong ko.

"Hello? I told you, i hired a PA and i contacted the guy bago pa maging worst lahat ng nangyayari ngayon. And im glad that kakatapos lang din nung conference cho cho nya kaya nga ayun sinundo nya sa presinto at pupunta muna sila ng Davao to straighten things between both of them. Haler! He confessed that he really loved that crazy woman. You should thank me for doing you a favor." and smirk.

"I just can't believe what you've done. You surprise me." tila relief kung sabi saka isinandal iyong ulo sa couch.

"Now, if you excuse me. You better go back to the hospital and staighten up those zigzag situations between you and Marie. Pag di ka parin nya tatanggapin, sabihin mo lang sakin at talagang papatulan ko na iyong babaeng iyon!" bigla naman itong nanggigigil sa inis.

"Why would you hurt her, she's your bestfriend."

"May pumapatay nga ng kapatid. Ano na kaya kung kaibigan pa? Fyi! Lakumpake. Sumosobra na kasi eh. Basta shoo. Alis kana. Puntahan mo na yun. I need to relax. Kakapagod palang mag solve ng problema ng ibang tao. Shoo. Alis!" taboy nito sakin.

"I can't thank you enough. Babawi din ako sayo, couz! I owe you my love life!" saka ako nagmamadaling lumabas ng bahay at nagmamadaling pumasok ng sasakyan.

Sexually Addicted To You (R-18) #WATTYS2018Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon