Chapter 47

2.2K 32 3
                                    

"Marie? Hey!" sabay mahinang tapik sa mukha ko.

Napamulat ako. It was Tiffany, my bestfriend.

"Yeah. Whats up?" sabi ko na humihikab pa. Nakatulog pala ako. I've been a sleepyhead na talaga kahit saan, walang pinipiling lugar.

"You said you're starving. May dala na akong foods and ready to eat. I also bought fruits for the baby." and winked.

Pumikit muna ako at tumayo na.

Nakita kung nakahanda na nga iyong mga pagkain sa maliit na mesa dun sa room na inuukupa namin.

Bigla tuloy kumalam sikmura ko. Insaktong paborito ko pa iyong binili niya. Burger steaaaaaaaak! Lantakan na!

Ngayon lang ako ulit nakakain nito. Baka wala na syang ibang makita kaya nag fastfood nalang. Hmmmm.

"Hoy! Hinay-hinay lang! Baka mabulunan ka dyan." saway nito sakin.

Napangiti nalang ako. Di naman ako matakaw pero ewan.

Nilantakan naman nito iyong yum burger habang napasandal sa inuupuan nito.

Mukha syang pagod na pagod na ewan. Ilang milya ba tinakbo nito? Ganun ba ako katagal natulog?

Bigla itong nabulunan kaya dalidali itong kumuha ng maiinum sa harap namin.

"Ikaw yata iyong maghinay-hinay eh." sita ko.

"Bat ka kasi nakatingin sa akin at tutok na tutok kapa sa bawat kilos ko. Sobra ka bang nagandahan sakin?" biro nito. Bigla ko tuloy naalala iyong dapat na matagal ko nang itinanong sa kanya.

"Ano bang dahilan mo at nandito ka sa L.A?" tanong ko na napahinto sa pagsubo niya.

Bigla itong umiba ng tingin. Sense of having a problem. Trying to hide huh?

"Wag mokong ganyanin. May problema ba?"

"What made you think like that?" react nito.

"What made me think? Well, on the first place its not really the reason why you came here because you want to visit me, aren't you? Or....." pabitin kung sabi na napasabi din sa kanya sa totoong rason.

"Oo na! Is there any choice for me to go around the bush just to get away from this kind of interrogation?" napa surrender din.

"Is there is?" sabay ngisi.

"C'mon! Do i have a choice?"

"Do you?" pang iinis ko sa kanya.

Its going nonsense na yung conversation namin. But for sure she'll tell me din naman.

"Okay, okay. I'll tell you the real reason just stop being like that. And can you please stop looking at me like i murdered someone. You know that i cant argue a pregnant woman!" no way na sabi nito. Frustrated she is. Indeed.

"Okay. Go on!" sabi ko na parang judge sa court. Hahahahahahahaha.

And....... Continue eating, of course, narrating her reasons!

-

"Here's the result of my ultrasounds." sabi nito sabay bagsak sa mga papel.

As usual, the girl who claims that im the father of the fetus in her womb.

"Ano namang gagawin ko dyan?" naiirita kong sabi. Ang dami kung ginagawang paperworks and then she barge in here in my office just to show this scraps.

"Showing you that the baby is getting well and by the way im six weeks pregnant, just so you know." and umupo sa couch sa may side sa loob ng office ko.

Sexually Addicted To You (R-18) #WATTYS2018Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon