•talks• ✉ L.H

77

- Luke! – zamrugałem kilkukrotnie patrząc na brunetkę. Stała naprzeciwko mnie z dłońmi na biodrach i mierzyła mnie srogim wzrokiem. – Nienawidzę Cię.

- Co? – podniosłem się do pozycji siedzącej, marszcząc brwi w niezrozumieniu.

- Mówię do Ciebie od dobrych pięciu minut – westchnęła. Wyminęła łóżko i usiadła obok mnie. – O czym tak myślałeś, co?

- O tobie – odpowiedziałem uśmiechając się delikatnie. Uniosła jedną brew do góry.

- O czym, o mnie, hmm?

- Daj spokój Nancy, zamyśliłem się. Po prostu Cię kocham – cmoknąłem ją w ramię. – Co chciałaś? – przewróciła oczami.

- Spakuj swoje rzeczy, są wszędzie, a zaraz wyjeżdżamy.

- O tym mówiłaś mi przez pięć minut? – zaśmiałem się.

- Nie, nie o tym. O zebraniu twoich ciuchów tylko wspomniałam – spojrzałem na nią wyczekująco, na co nie zareagowała.

- Więc? – ponagliłem, śmiejąc się cicho.

- Więc... - uniosła jakiś plastik do góry. – Zrobiłam test ciążowy – uśmiech momentalnie zniknął z mojej twarzy, niemal czułem jak blednę widząc jej poważną minę. Zamrugałem kilkukrotnie. Zacisnęła usta w cienką linię, a po chwili wybuchła głośnym śmiechem. – Gdybyś widział swoją minę Luke! – śmiała się dalej. – Żartowałam tylko – walnęła mnie lekko w ramię. – Znalazłam go w szafce w łazience, jest nie użyty – wypuściłem głośniej powietrze z ust.

- O mój Boże... prawie na zawał przez Ciebie zszedłem, kobieto.

- Przynajmniej teraz będziesz mnie słuchać.

- O mój Boże – odetchnąłem z ulgą po rz kolejny opierając czoło o jej ramię. – Nie strasz mnie tak.

- Oh, czyli zostawiłbyś mnie jakbym jednak była w ciąży?

- Co? Nie – wyprostowałem się. – Oczywiście, że bym Cię nie zostawił, nawet tak nie myśl. Po prostu mnie zaskoczyłaś.

- Już, już nie tłumacz się. Wiem, nie powinnam była tego robić, ale się wkurzyłam, że mnie nie słuchasz i tak jakoś – uśmiechnęła się niewinnie. – A teraz rusz się, daddy.

- Nie mam takiego fetyszu – mruknąłem, przez co się roześmiała. Złączyła nasze usta w krótkim pocałunku.

- Rusz tyłek, skarbie.