Tila nagbabanta ang luha ko na pumatak pero pinipigilan ko ito kaya pakiramdam ko mahapdi na ang mga mata ko.
Pagkaalala ko ulit sa nakaraan gusto kong maglupasay sa pag iyak,
That time kahit anung galing sa paghahanap nang lahat ng inuupahan ko para hanapin si Reona ay nawawalan nang saysay,
Di ko alam kung nasan na sya napunta, kung okay lamang ba sya,
Pero di ko sya mahanap hanap....
Gusto ko nang iuntog nun ang ulo ko sa pader,gusto ko na sumabog ang utak ko para di na ako makapag isip,
Gusto ko din na magpatihulog sa hagdan para mabaldado ako,
Para di na ako makalakad,
At ang pinaka worse ay ibunggo ang sinasakyan ko para mawala na lahat nang sakit na nararamdaman ko......
Pero di ko magawa kasi nandyan pa ang anak ko....namin ni Reona at kailangan nya ako,
Di ko pwedeng unahin ang pangungulila at kalungkutan na nararamdaman ko dahil umalis si Reona,
Kaya sa trabaho at alak ko na lang isinubsob ang atensiyon ko para kahit papaano maibsan ang kalungkutan at pagsisisi ko idagdag pa ang katangahan ko,
Kung sana di ako natakot na ipagtapat kay Reona ang totoo at tinanggap ang galit nya baka.....
Baka di sya umalis at iniwan kami ni Johanna......
Akala ko huli na ang lahat para magkasa sama pa kami uli na pamilya......
Pero ngayon na dalawa na sila na mga anak namin dapat na akong kumilos at ipagtapat ang nararamdaman kong pagmamahal kay Reona.
Pati na ang kasinungalingan na hinabi ko.......
Para kay Johanna.....
Para kay Rowan......
Para makilala ko na sya nang personal...
Dahil para sa akin......
I want to be with her...loving her,
Grow our family together...
Cherished every dreams, precious moment together,
Grow old with her.....
But I have to deal all my fears,
Gather courage to do what I did not do all those years that my mouth is seal and silently eating by guilt because I lie and not do a thing or two to ease Reona's loneliness.......
So this time,
Even if Reona be mad at me when I told her the truth,
I have to endured it,
At patuloy na suyuin sya para kahit papaano....baka mapatawad nya ako.......
I want to be with her......
With our Daughter and Son and form A Happy Family,
One without lies and build it with trust and bonded it with love.......
-------------------
"Mama Reona are you free this weekend po?" Tanong ni Johanna sa akin.
"Why?"
Nandito sya sa office ko at biglang bumisita sa akin.
"I want to go on picnic in tagaytay po together with you po and Daddy"sagot nito.
Natigilan ako dahil this coming saturday ay uuwi ako sa batangas dahil nangungulit si Rowan na umuwi daw muna ako.
Namimiss na daw nya kasi ako lalo na at walang Mommy na sumusundo sa kanya pag uuwi na sya galing sa daycare.
