Just Believe- PUBLISHED under LIB-

Just Believe 2nd Epilogue (The Finale)

2nd

EPILOGUE

Seven years later...

"And our first honor is Evangelio,Miracle Fatima Therese D; Class 1-a."

Nakatayo ako kasama ang crowd habangpumapalakpak. "Anak ko yan!" sigaw ko mula sa audience area.

Siya ang pinakamagandang bagay nanangyari sa buhay ko. I will always be honored and grateful na akoang naging ama niya.  And I am willing to trade my life with thedevil para lang sa kaniya.

Umakyat sa entablado ang prinsesa ko,ewan ko ba sa school na ito; hindi ata uso na ang mga magulang angmagsasabit ng medalya sa mga anak nila.

"If Yvie is still here, I'm sureshe'll be really proud of her."

Of course, she'll be really proud.Napangiti ako sa sinabi ng kapatid ko, kasama ko siya ngayon nananonood ng recognition day. Nakatayo na rin si Terry atpumapalakpak.

"Mana talaga sa akin si Reese, saakin mo pa nga isinunod ang pangalan niya." nakangising gatong niTerry.

"Iyon ang gusto ni Margue, syempresinunod ko lang, Teresa."

Bigla naman niyang hinampas ang brasoko, wala pa rin siyang pinagbago, isip-bata pa rin.

"You really love her, don't you?"

"Of course, and forever I will."Ngumiti lamang siya sa akin at muling tumingin sa stage. Noongsanggol pa si Reese ay kahawig ko siya. Pero habang tumatagal atlumalaki siya ay nagiging kamukha niya sa Margue.

"Ang cute cute talaga ni Reese."Sabi naman ni Niah na abala sa pagkuha ng larawan ng anak ko habangtinatanggap niya ang awards.

"Kuya, sayang dahil hindi nakikitani ate Yvie ang awarding ngayon." Nanghihinayang pang dagdag niNiah.

Ngumiti na lang ako, "Okay langiyon, siguradong proud si forever love sa kaniya."

Sino ba naman ang hindi magigingproud kung si Miracle Fatima Therese ang anak niya?

Matapos makuha ang kaniyang medalyaay bumaba ang little princess ko mula sa stage at tumakbo papalapitsa amin. Sinalubong ko siya at binuhat.

"Daddy." Sabi niya habang tuwangtuwang iwinawagayway ang medal niya sa mukha ko.

"Ang galing galing talaga ngprincess ko." At hinalikan ko siya sa noo katulad ng lagi kongginagawa noon kay Margue.

"Syempre, mana ako kay Mommy."Hinalikan niya ang pisngi ko at tumawa. Ang sarap sa tainga ng tawaniya, halos katulad noon ang kay Margue.

"Tita Pretty , Tita Cutie, look oh,gold medal ko." Sabi ni Reese sa mga kapatid ko.

Pagkatapos ng awarding ceremony ayumalis na kami at dumiretso sa parking lot.

"Terry, Niah, mauna na kami"pamamaalam ko.

"Pupuntahan ninyo ba si Yvie?"tanong ni Terry. Tumango lang ako.

"Pupunta tayo sa cemetery Dad?"Reese asked innocently.

"Yes babe."

"Bye Tita pretty. Bye Tita Cutie."And Reese waved at them.

Hinawakan ko ang kanang kamay niya atnaglakad na kami papunta sa kotse.

Inalalayan ko siya papasok bago akopumunta sa driver's seat.

Pagkapasok ko ay agad kong pinaandarang sasakyan at nagdrive papunta sa sementeryo. Naghihintay sa amindoon ang isa sa  pinakamahalagang babae sa buhay ko.

It's her death anniversary. Sayangnga lang at hindi na niya nakita pa ang mga  achievements ni Reese.But surely she's so proud of her.

"Daddy, miss ko na si Mommy."Biglang sabi ni Reese.