GÜNEŞ'İM

EVET

Telefonum alarmıyla gözlerimi açtım. Tavanla bakışmaya başladığım sırada aklıma alarm kurmadığım geldi.

Yattığım koltuk tanıdık değildi. Koltukta doğruldum. O sırada karşımda duran makyaj masasının sandalyesinin üstündeki gelinlik dikkatimi çekmişti.

Kalktım ve gelinliği elime aldım. Tam istediğim gibiydi. Ah nasıl da unutmuştum iki gün önce Can evleneceğimizi söylemişti.

Gelinliği giydiğimde üzerime tam olmuştu. Makyaj masasına oturdum ve çok hafif bir makyaj yaptım. Makyaj masasının üzerinde duran papatyalı tacı taktım ve dağınık bir örgü ördüm. Masanın yanında bulunan ayakkabıları da giydim.

Boy aynasında kendime baktığımda gerçekten güzel göründüğümü fark ettim. Kapı çaldığında kapıya ilerledim ve kapıyı açtım.

Karşımda çok ama çok yakışıklı bir damat vardı. "Hazırsan artık gidelim gelin hanım." dedi gülerek. Bende uzattığı koluna girdim.

Uzun bir koridor geçtikten sonra binadan çıkmıştık. Düğünün olacağı yer deniz kenarıydı.

Sevdiğim adamla evleneceğim için mutluydum. Masalarda oturan insanlar ayağa kalkmış alkışlarken bizde Can'la deniz kenarındaki düğün mekanına girmiştik.

Biz pistin tam ortasına geldiğimizde dans şarkısı çalmaya başladı.

Havasından suyundan aşk damlayan yarim var gül renginde

Dünyaları verseler kar etmez olmaz ki sen denginde

Aşkıdır ruhumda yankılanan duyduğum her seste.

Dans ettikten sonra nikah masasına oturmuştuk. Şahitlerimiz Azra ve Mert'ti.

Azra'ya ne kadar kızsamda sonuçta kuzenimdi. "Sen Ali kızı Güneş. Murat oğlu Can'ı hiçbir baskı ve etki altında kalmadan kendi hür iradenle kocan olarak kabul ediyor musun?" diye sormuştu. Azıcık düşünüyomuş gibi yaptıktan sonra "Evetttt." diye çığlık attım.

Evet cidden çığlık attım. Nikah memuru Can'a da aynı soruyu sorunca oda "Evet." diye çığlık attı.

Nikah memuru şahitlere sorunca Azra "Hayırrr." diye bağırmıştı. Allah'ım sen bana sabır ver. Nikah memuruna onun deli olduğunu söylediğimizde oda bunu anlayışla karşıladı.

Evet artık karı kocaydık.