8 AY SONRA
Uyandığımda daha hava aydınlanmamıştı. Yatakta oturdum. Can hala uyuyordu. Canım çok ananas çekiyordu.
Elimle Can'ı dürttum uyanması için. Tek gözü açık konuşmaya başladı. "Noldu aşkım?" dedi uykulu uykulu.
"Aşkım benim canım ananas çekiyor." dedim karnımı ovuştururken.
"Güneş gecenin bu saatinde ananası nerden bulabilirim ki." dedi .
"Aşkım bilmiyorum git bul hadi yoksa çocuğumuzun üstünde ananas gibi lekeler olur."Bu dediğimi duyunca yataktan fırladı ve üzerine gömleğini pantolonunu giyip evden çıktı.
O gelene kadar uyudum bende.Kapı sesi duyduğumda hava aydınlanmıştı. Can'ın uzattığı poşeti aldım ve içine baktım. Eee canım şimdi istemiyordu ki.
"Aşkım şey canım artık istemiyor." dedim masumca.
"Güneş deşerim ulan seni ye bunu." dedi ve sert bir bakış attı.
Elinden aldım ve ananası kesip yedim.
Odaya geri çıktım. Dolaptan siyah taytımı ve siyah tunik alıp giydim. Bebeğin doğumu yarındı. Cinsiyetini erkekdi. Gerekli tüm alışverişi yapmıştık.
Ne olur ne olmaz diye hazırladığımız bebek çantası dış kapının yanında duruyordu. Ve bu gece doğum için hastaneye gidecektik.
Yatak odasının kapısı açıldığında Can'ın geldiğini anladım. Yatağa uzandım ve gözlerimi kapattım.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÜNEŞ'İM
Roman pour AdolescentsZorluklara karşı mücadele ederken karşına çıkan herhangi bir şey seni o hayattan soğutabilir. Güvendiğimiz insanlarda bıçaklayabilir bizi. Yakınımızdaki insanlari iyi seçmeliyiz.