GÜNEŞ'İM

HAYIR OLAMAZ!

Sabahın ilk ışıklarıyla gözlerimi açtım. Nedense bugün erken kalkmıştım. Yatağımda doğruldum ve ellerimi havaya kaldırıp esnedim. Yataktan kalktım. Can karşı odada kalıyordu. Odamdan çıktım ve hızlıca Can'ın kapısını açtım. Can yatakta yoktu ve siyaha bürünmüş yatak düzenli bir şekilde topluydu. Tekrar kendi odama döndüm. Dolaptan siyah kısa kalem eteğimi ve ten rengi yarım kollu düz bir tişört giydim. Ayakkabı olarak da ten rengi stilettolarımı giydim ve sarı saçlarımı açık bıraktım. Yatağımı topladım ve kapıyı açıp mutfağa doğru ilerledim. Can yoktu. Daha yeni sabah olmuştu ama Can evde yoktu. Aklıma kötü şeyler geliyordu. Salondaki siyah deri koltuğa oturdum ve elime telefonu aldım. O sırada zil çaldı. Hızlı adımlarla  kapıya yöneldim ve kapıyı açtım. Karşımda Can ve yüzü çok tanıdık gelen bir erkek vardı. "Can çok korkuttun ben." dedim ve Can'a sarıldım. Can ellerimi boynundan çekti ve elimi tuttu. "Korkma bitanem bu benim arkadaşım Kaya aynı zamanda yan komşumuz." Ne bu Kaya o benim gördüğüm Kaya değildir ya. Hayır olamaz asla olamaz. Kaya'ya elimi uzattım ve oda karşılık verdi.

- Ben Kaya tanıştığıma memnun oldum.

- Bende Güneş tanıştığıma memnun oldum.

Uzattığım elimi geri çektim. O sırada Can söze girdi. "Haydi bahçeye kahvaltı hazır. "Hepimiz Can'ın bu söylediğine güldük ve bahçeye ilerledik. Herkes yerine oturdu ve güzelce kahvaltısını etti. Ben Can'la kahvaltıyı toplarken Kaya bugün neler yapabileceğimizi bir kağıda yazıyordu.  Can'la kahvaltıyı topladıktan sonra hepimiz salona geçtik.

"Hadi şişe çevirmece oynayalım."
Bu fikir Kaya'dan çıkmıştı. "Tamam mutfaktan şişe alıp geliyorum. " mutfağa yöneldim ve boş kırmızı şarap şişesini alıp salona geri döndüm. Orta sehpaya koydum ve çevirdim. Benimle Can arasında kalmıştı. Can soruyordu.

- Doğruluk mu cesaretlik mi ?

- Doğruluk.

- Seni kaçırmaya çalışsam benle kaçarmıydın?

- Can bu ne biçim soru ama yinede kaçmazdım sen kaçırıyosun zaten.

- Anlamadım ama yinede devam edelim.

Şişeyi Can çevirdi. Şişe Kaya ve benim aramda kalmıştı. Kaya bana soruyordu. 

-Doğruluk mu cesaret mi ?

- Doğruluk.

-Can senin için hayatında sevgiliden ileri birşey mi ?

- Evet. Can benim küçükken beraqber hayal kurduğum tek insan bende yeri çok ayrı.

-Tamam bu kadar oyun yeter evime gitmem lazım.

Can ile birlikte Kaya'yı kapıya kadar geçirdik. Nolmuştu ki? Kaya garip biriydi. Dışarıdan her ne kadar serseri gibi bir tipi olsada içinde bir yerlerde masumiyet olduğuna emindim. Genelde kitaplarda yada filmlerde hep böyle olmaz mıydı ? 

Kaya gittikten sonra Can ile siyah deri koltuğa oturduk ve birbirimize sarılık film izlemeye başladık. Can filmi izliyordu ama  ben o Can'ın masum yüzünü izliyordum. Dışarıdan bakılınca o da serseri çocuk tipindeydi. Ama o benim serserimdi. Kafamı boynuna yaklaştırdım ve kokusunu içime çektim. Can'ın kokusunu her içime çektiğimde içimde bir acı oluşuyoru. Sanki onu kaybedecek gibi bir his vardı içimde. Hayatımda herkesi kaybettim ben . Annem kanserdi ve beni yanlarında istemediler. Zaten çok kalabalık bir çevrem yoktu. Çünkü ben sadece sevdiğim insanları hayatıma sokan bir insandım.