The Nerd Gangster Princess

Chapter 38

Andrea's P.O.V.

Nandito kami ngayon ni Jhustin sa sasakyan nya. Tama ba yunh ginawa ko? Pumayag ako na magpahatid sa kanya? Parang may mali eh.

"Okay ka lang ba?" Sabi nya. Napa-"huh?" na lang ako. "Ang sabi ko okay ka lang ba? Kanina ka pa hindi mapakali dyan sa inuupuan mo galaw ka ng galaw." Matawa-tawa nyang sabi. Somehow I feel comfortable sa ginawa nya kaya napatawa din ako.

"Haha! Ok lang ako. Sadyang kinakabahan ako sa mahiging reaksyon ni kuya pag nakita nyang may naghatid sa akin. Never nya pa kasing nakitang may naghatid sa akin." Pag-aamin ko sa kanya. Tumango na lang sya.

Nandito na tayo. Una syang bumaba at nagulat ako ng pagbuksan nya ako ng pinto. >/////> Awkward. Pero kinikilig ako sa ginawa nya. "S-salamat." Nasabi ko na lang.

Pag-pasok namin inalalayan kami nung isang waiter doon. Malayo pa lang ay natanaw ko na si Kuya. Nang mapatingin ako kay Jhustin bigla na lamang naging seryoso ang mukha nya at naningkit ang mga mata. Nang mapatingin ako kay kuya ay nakita ko naman na bumilog ang mata nito at bumalik agad sa pagiging seryoso.

Nang matapat na kami sa table ay nagpukulan sila ng matalim na tingin sa isa't isa. "Nico." Sambit ni Jhustin sa pangalan ni kuya. "Jhustin. Long time no see." Sabi ni kuya sabay smirk. Hindi ako sanay na makitang ganun si kuya. Sa totoo lang kauna-unahang pagkakataon kong nakita ang ganitong side nya. Tinanggap nila ang kamay ng isa't-isa pero hindi inaalis ang matalim na tingin ng mga ito.

"Magkakilala kayo?" Tanong ko sa kanila. Alam kong magkakilala sila halata naman sa tingin nila rh. Ang gusto kong malaman ay paano at bakit ganitong asal ang pinapakita nila sa isa't-isa. Nabigo ako kasi tango lang ang sinagot nila sa akin. Halatang wala silang balak ipaalam.

Kung meron man akong alam, yun ay may mali. Hindi ko alam kung ano pero may mali talaga. Hindi ko alam kung tama ba ang hinala ko o masyado lang akong naging oa dahil sa mga nangyayari at sa mga susunod pang mangyayari.

Someone's P.O.V.

(Always remember, she's our mafia jewel. Protect her all the ways you know.) Sabi nung nasa kabilang linya sa akin.

(And another thing, don't forget what they have done to you...to us. We've been suffer to death back then.) Dagdag pa nya.

"Yeah! I understand." I only said in bored tone.

(You know what to do. Die wegen der Liebe.) The old man said while laughing devilishly. Then, he hang up the phone.

Argh! Bigla na lang sumakit ang ulo ko. Bigla din may isang babae at lalaki na naman akong nakita. Yung t-shirt pero hindi naman kita yung mukha nila. Maya-maya ay unti-unti ng nagiging maayos ako ulit.

Ayokong gawin 'to lalo na at hindi ako sigurado sa mga alam ko...kung totoo ba ang mga iyon o gawa-gawa lang nung matandang yun. Hindi ako masamang tao pero....argh! Nakaka-inis! Gusto mo syang patayin at pahirapan dahil yun ang kailangan pero may parte sa utak kong nagsasabing wag. Burado na naman lahat pero iba yung nararamdaman ng puso. Aish!

Alexza's P.O.V.

Agad kong natanggal ang nakapulupot sa kamay ko. Tinignan ko ang paligid at....bingo! May nakita akong lalagyanan ng baril dito sa loob, lamesa at bintana. Kumuha ako ng ilang baril at idinagdag sa suksukan ng mga baril na nasa binti ko. Lagi kong dala 'to dati pa kahit sa school. Agad kong kinuha dito sa lalagyanan ko ng baril sa binti yung nakalagay na maliit na microphone at nilagay sa tenga yung maliit na speaker. Naka-connect to palagi kay Charles.

>>Flashback <<

Nandito kami sa bahay nila. Ewan ko ba dito bigla na lang akong hinatak. Bigla nyang pinakita sa akin yung isang maliit na bagay. I just gave him anong-gagawin-ko-dyan-look.

"Isa itong speaker na may mic na. In caae na may mangyaring masama pwede mo akong kontakin agad gamit ito lagi 'tong naka-konekta sa akin." Sabi nya sa akin.

>>End of Flashback<<

"Hello, Charles?" Salita ko dun sa speaker.

"Thank God, Aika. Tumawag ka na!" Sabi nya with relief.

"Sorry kung natagalan. Kinakabisodo ko pa kasi ang plano ko para maka-wala." Pagpapaliwanag ko sa kanya.

"Ok ok. Kailangan mo na ba ng tulong?" Tanong nya sa akin.

"Nah. Kaya ko na 'to. Sila kuya Kevin kamusta na?" Tanong ko sa kanya. Dalawang araw din akong nawala ah.

"Napakalungkot nila dahil sa pagkaka-kidnap mo." Sabi nya kaya napa-buntong hininga na lang ako. Nagpaalam na ako sa kanya at pinatay na yung speaker. Kinuha ko na yung kutsilyo.

Binuhat ko yung bangko na may kalakihan pero namilipit ako sa sakit na nasa bandang tyan ko. Pag-angat ko ng blouse ko may hiwa ako.  Shit! Nilagay ko yung kutsilyo sa bibig ko. Pakagat ko syang binitbit. Binuhat ko naman ng dalawang kamay yung bangko at nilagay sa tapat ng bintana. Perfect!

Charles' P.O.V.

I know she can do it. She's my tough girl. I get my phone and dialled Luis' number.

"Tell them stop searching for her." I said quickly when he accept the call. Magtatanong pa sana sya  pero pinatay ko na.

-----------------------------------------------------
A/N: Woah! Sorry yan lang kinaya ng powers ni Author. Haha! Hello kay JennyTuvieron! Haha! Natutuwa ako sa mga comments mo sa mga previous chapters. Hello din kay shemayemayloveu23! As I promise. Kapangalan mo pala ang isa sa mga characters. Haha! Sa lahat, thank you so much sa support. Haha! Hello sa inyo.