The Campus Hotties

Chapter 30 - Hope

Daniela's P.O.V

*[Verse 1:]
Loving him is like driving a new Maserati down a dead-end street
Faster than the wind, passionate as sin, ending so suddenly
Loving him is like trying to change your mind once you're already flying through the free fall
Like the colors in autumn, so bright just before they lose it all

[Chorus:]
Losing him was blue like I'd never known
Missing him was dark grey all alone
Forgetting him was like trying to know somebody you never met
But loving him was red
Loving him was red*

Ng tumigil ako. Nakita ko kumuha ng microphone yung dalawa. Sabi na eh gustong kumanta rin nila.

*[Verse 2:]
Touching him was like realizing all you ever wanted was right there in front of you
Memorizing him was as easy as knowing all the words to your old favorite song
Fighting with him was like trying to solve a crossword and realizing there's no right answer
Regretting him was like wishing you never found out that love could be that strong

[Chorus:]
Losing him was blue like I'd never known
Missing him was dark grey all alone
Forgetting him was like trying to know somebody you never met
But loving him was red
Oh, red
Burning red

[Bridge:]
Remembering him comes in flashbacks and echoes
Tell myself it's time now, gotta let go
But moving on from him is impossible
When I still see it all in my head
In burning red
Burning, it was red

[Chorus:]
Oh, losing him was blue like I'd never known
Missing him was dark grey all alone
Forgetting him was like trying to know somebody you never met
'Cause loving him was red
Yeah, yeah, red
We're burning red

[Post-Chorus:]
And that's why he's spinnin' 'round in my head
Comes back to me, burning red
Yeah, yeah

His love was like driving a new Maserati down a dead-end street*

Pagkatapos naming kumanta ngumiti ako kasi pumalakpak sila. Kasi kaming tatlo ang kumanta. Siyempre bihira yun sa isang banda.

Pagkatapos namin, inannounce na kung sino ang pasok sa last round para sa next two weeks na Battle of the Bands.

At nakasama kami. Yes!!! Ang saya ko sobra. Pero yung dalawa masama ang tingin sa akin.

***

After namin makipaghang-out sa mga kaklase namin. Hinigit ako ni Elandrea at Pamela pumunta kaming classroom. Pero bakit?

Huminto kami. Tinitigan ko sila. Ano bang problema. Nakita ko nakatungo kang si Elandrea. Kay ikinomfort ko siya.

"Sorry. Sorry sa kanina. Kasi iba yung naitugtog natin. Pasensya na. Naisip ko lang naman kasi na dapat hindi lang sila Kyle ang iniisip niyo. Dapat-- " napahinto ako ng hawakan niya ako sa balikat ko. Pero nagulat ako ng biglang bumigat yung hawak niya.

Nasasaktan na ako.

"Elandrea. "

"TAMA NA!!! Alam mo masyado ka ng nagmamarunong. Alam mo ba kung bakit ako kumanta kanina kasi baka mapahiya kami. Kasi nararamdaman namin yun ni Pam. Na gusto mo ikaw ang maging bida sa story na to. Kaya please lang. Tama na!! Tumigil ka na sa pagpanggap mo na mabait ka. "

Nagulat ako sa sinabi ni Elandrea pero hindi ko na napigilan ang sarili kong sagutin siya.

"Hindi ako nagmamarunong, Elandrea. Ang gusto ko lang naman isipin niyo na dapat hindi lang sa mga taong gusto niyo umiikot ang mundo niyo. May mga sarili rin kayong mga buhay. "

"Alam namin yun, Daniela. Pero wala eh. Simula ng pumasok sila sa buhay namin sila na rin yung naging buhay namin. Kaya kung mawawala sila, mawawala na rin kami. "

"Hindi ganun yun Elandrea. Makinig ka naman sakin-- "

"Ikaw ang makinig samin, kala mo ba hindi namin nahahalata, gusto mong magpasikat. Gusto mong manalo diyan sa bwisit na Battle of the Bands na yan. Palibhasa kasi wala kang lovelife. Di ka pa nasasaktan, di ka pa nagmahal. Kaya di mo maramdama n tong nararamdaman namin. Kasi walang nagmamahal sayo. "

Bigla napaatras yung dila ko. Sa sinabi niyang yun. Wala ngang nagmamahal sakin. Kaya nadadalian akong sabihin ko ang mga salitang yun sa kanila kasi di ko naman nararamdaman ang nararamdaman nila eh.

Kaya ayokong nagsasalita eh. Di magaganda ang sinasabi ko. Bwisit kasi na bibig na to eh.

***

Elandrea's P.O.V

Nakakainis talaga si Daniela. Masyadong nagmamarunong kala mo magaling na siya ng lahat na yun.

Umalis na ako kaagad pagkatapos kong pagsabihan si Daniela. Pero sumunod pala sa akin si Pamela.

Pero di ako huminto at nagpatuloy pa din sa paglakad hanggang sa makalabas na ako ng Campus. Wala na masyadong mga tao. Gabi na rin kasi eh.

Ng biglang may humigit sakin. Si PamPanget.

"Elandrea. "

"Ano na naman ba ha?! Ano ipagtatanggol mo yung babaeng yun ha?! Para saan pa? Muntikan na niya tayong ipahiya. Hindi mo ba naisip na kung hindi tayo kumanta kanina. Nagmukha siguro tayong ewan dun kasi siya lang ang nakanta. Diba ayaw mo naman na magmukhang ewan sa harapan nila dahil lang sa Brokenhearted tayong dalawa. " hindi ko na napigilan ang bibig ko.

Napayuko na lang siya. Pero ilang saglit lang nagsalita na rin siya.

"Dapat di mo siya pinagsalitaan ng ganun. "

"At bakit naman?! Bakit ha?! Sino ba siya?! Di naman siya famous ah! "

"Basta. May hindi kasi tayo alam sa pagkatao niya. Tulad nung..... tungkol sa kaibigan niyang namatay na nagustuhan niya at gusto rin siya. " napahinto ako sa sinabi ni Pamela. Napaisip ako bigla. Ibig sabihin may tao na rin siyang minahal at minsan narin siyang nasaktan.

Napatahimik ako dun ni Pam. Kasi hindi ko naman alam ang tungkol dun eh. Siguro masmasakit yung naramdaman ni Daniela kesa sa nararamdaman ko ngayon kasi yung sa kanya.

Kahit kailan di na niya makikita yung taong mahal niya pero yung sa akin. May posibilidad pang makita ko siya.

May pag-asa pa akong makikita ko si Kyle...