Wrongdoer || Baekyeol

Episode~11

Hatalarım varsa affola. İyi okumalar~

----------
#Byun Baekhyun.

Otobüsün camına kafamı vurup duruyorken aklımda tek bir şey vardı.

Chanyeol.

Bütün gece onun yatağında, onu düşünüp ağlamış olmak utanç vericiydi.

Evet, hazır evde yokken odasını karıştırmış, bütün gece yastığına sarılarak ağlamıştım.

Beni şaşırtan şey ise, odasında Taeyeon hakkında hiçbir şey yokken Taehyung hakkında bir sürü şey vardı. Onunla çekindiği bir sürü fotoğrafı hatta fotoğraf albümleri vardı.

Çoğu fotoğrafa bakma şansım olmasa da bir fotoğrafta Taehyung'un, Chanyeol'ün yanağını öptüğünü gördüğüme emindim.

Acaba çok mu yakın arkadaşlardı? Yoksa başka şeyler mi anlamalıydım?

Normal bir zaman olsa bununla kafamı yorardım elbette. Fakat Chanyeol'ün bütün gece o kızla ne yaptığını düşünmekten hiçbir şeye odaklanamamıştım.

Oflayarak kafamı cama daha hızlı vurduğumda yanımdaki teyze bana garipçe baktı.

Kafamı kırmak istiyordum. Kafamda dönen soruları göndermek ve güzel bir gün yaşamak. Şu an tek isteğim bu olsa da beni oyalayan çok soru vardı.

Eğer bir gün Chanyeol ile sevgili olursam ona bana yaşattığı bu gün için bir tokat atacaktım. Tabii ki bu sadece bir hayaldi. O muşmula herif benden nefret ediyorken asla bana aşık olmazdı.

Sonunda otobüs ineceğim durakta durduğunda dopdolu otobüsten kapıya ulaşmaya çalıştım.

Kapıya ulaşmama bir iki adım kalmışken kapılar kapandı. Otobüs hareket ederken şöföre bağırdım. "Bekleyin, benim inmem gerekiyor." Şoför beni hiç umursamazken hızlanan otobüsün herhangi bir direğine tutunup oflayarak kafamı direğe vurdum. "Burada inmem lazımdı." Ağlamaklı bir şekilde mırıldandım ve elimden hiçbir şey gelmediği için sinirlendim.

Eğer o lanet herif sevgilisinin yanına gitmeseydi erkenden işe gelecektim.

Üstelik yemek de yiyememiştim. Chanyeol evde olmadığı için akşam da sabah da bir şey yememiştim ve şu an açlıktan ölecek haldeydim.

Biri beni otobüsün camından fırlatabilir miydi?

Otobüs diğer durağa gelene kadar sinirle kafamı direğe vurdum. Durduğu durakta zorluklar ile inebildiğimde mutlu muydum yoksa mutsuz muydum bilememiştim.

Bence mutsuzdum.

Buraları neredeyse hiç tanımadığım için anayolu takip ettim ve uzun bir yürüyüşten sonra departmana girebildim.

İlk defa tek girdiğim departmanın içi çok sıcaktı. Geç kalmamak için hızlı yürümüştüm ve bu beni terletmişti. Bir de bu sıcak beni iyicene bunaltıyordu.

Hızlıca asansöre giderken saatime baktım. Neredeyse 15 dakika geç kalmıştım.

Oflayarak asansöre bindim ve durmasını istediğim kata bastım.

Asansör yavaşça yukarı çıkarken ayağımı yere vuruyor, ara sıra saate bakıyordum.

Geç kaldığım için duyacağım azarlar şimdiden kafamı doldurmuştu. Asansörde tek başıma olmayı fırsat bilerek sinirle ayaklarımı yere vurdum.

Asansör durduğunda hemen çıktım ve ofise doğru yürümeye başladım. Yalnız ve geç geldiğimi gören polislerin gözünün bende olması iyice sinirimi bozmuştu.