INSIDE: The Forbidden Love [COMPLEET]

▪9

¢~ •Willem• ~ ¢

*3 dagen eerder*
De wandspiegel laat een weerspiegeling van mij zien. Ik pak de punten van mijn kraag vast en trek deze strak aan zodat er geen kreukels te zien zijn. Als het om mijn uiterlijk gaat ben ik daar erg strikt in.
Het verbaast me eigenlijk dat ik zo goed terecht ben gekomen. Vader en moeder hebben mij nooit geleerd hoe ik me netjes moest gedragen. De meeste opvoeding heb ik aan Gera te danken. Mijn tante, de zus van moeders. Ze woont al sinds mijn geboorte in ons paleis. Aangezien Aiden echt een lastig kind was, gaven mijn ouders de meeste aandacht aan hem. Maar gelukkig was tante Gerda er wel voor mij.
Ik pak een wit sjaaltje en draai het om mijn nek. Met de gouden ring bind ik de punten vast. Het gaat niet zoals ik het wil. Ik laat een zucht over mijn lippen rollen.

'Het wil nog steeds niet lukken hé, laat me je het nog een keer voordoen' ik draai me naar tante Gerda toe. Omdat ze zo vaak glimlacht zijn er rimpels rond haar lippen ontstaan. Ik vind het fijn als ze glimlacht. Dat is beter dan haar droevig zien.
Ik laat haar mijn kraag goed doen. Ik wil er perfect uit zien als ik mijn verloofde ontmoet.

'Ben je zenuwachtig lieverd?' vraagt ze. Natuurlijk ben ik zenuwachtig ik kan aan niets anders denken. Toen vader mij de telegram voorlas was ik even stil. Koning Lodewijk van Wilchem bood zijn dochter aan voor een huwelijk. Zonder te overleggen heeft mijn vader toegestemd. Ik zou beslist trouwen met mijn nichtje. In The Times heb ik wel een artikel gezien over de koninklijke familie in Tessing. Er stond zelfs een familie portret bij. Ik heb de foto uitgeknipt en in mijn dagverslag geplakt.
Ze ziet er prachtig uit, en ze lijkt sprekend op haar moeder. Over een week verwachtte ze ons al. Ja ik reis niet alleen. Dat heb ik nooit gedaan. Mijn broers Diederik en Harrold zijn inmiddels al uit huis. Zij hebben hun echtgenotes al gevonden. Diederik is getrouwd met een dochter van een graaf en Harrold is getrouwd met een hertogsdochter. Alleen Aiden en ik zijn nog single. Maar niet voor lang, ik heb mijn toekomstige vrouw al gevonden. Het verbaast me dat Aiden nog niemand gevonden heeft. Hij ziet er goed uit en heeft zo zijn charmes. Alleen hij houd er niet van om zich te binden. Hij scharrelt liever wat om tussen de dames. Waar ik heel erg op tegen ben. Maar ik laat hem, hij moet het zelf maar uitzoeken. Toch neem ik hem mee op deze reis richting Tessing.

'Ja ik ben een beetje zenuwachtig, over uur vertrekken we toch Tante?' vraag ik voor de zekerheid.

'Ja het zal een lange reis worden, het gaat minstens een dag duren voordat jullie er zijn' antwoord ze.

'Dat zal geen probleem worden, Aiden en ik vermaken ons wel' en met die woorden loop ik de kamer uit. Tante Gerda volgt me tot we bij de voordeur aankomen. De koets staat al klaar, de lakkei zijn druk bezig met het inladen van onze tassen. Het rijtuig wordt in orde gebracht door de knechten. Terwijl de koetsier al voorop de bok zit naast hem zit Jordan. Onze slaaf, hij reist altijd mee met ons. Ik beschouw hem als een vriend. Als het aan mij had gelegen mocht hij gewoon bij ons in de koets zitten. Maar dat wil Aiden niet hebben, hij vind dat hij op zijn plek gewezen moet worden. Maar Jordan is ook maar een mens.
Aiden groet me wanneer ik naar buiten kom lopen. Vader en moeder staan buiten de koets. Ik geef moeder een vluchtige kus op haar wang en neem haar vervolgens in mijn armen.
'U komt snel langs hopelijk' zeg ik.
'Natuurlijk zoon, we zullen er snel zijn. Ik wil graag mijn schoondochter ontmoeten!' antwoord ze. Ik geef haal een gulle glimlach waarna ik mijn aandacht tot vader richt. Hij geeft me een klopje op mijn schouder waarna hij me een paar wijsheden meegeeft. Als laatste richt ik me tot tante. Ik geef haar een warme knuffel. Ze is en blijft toch mijn lievelings tante.
'Wees voorzichtig lieverd, ook met je verloofde' ik hoor haar grinniken. Ze houdt er van om grapjes te maken. Ook al zit er niet altijd humor in.
'Natuurlijk tante' antwoord ik. Daarna volg ik Aiden de koets in. Aiden fluit even waarna de koets in beweging komt. Vanuit het raam kan ik tante en moeders zien wuiven. Vader steekt zijn hand op en laat hem dan weer zakken. Ik kijk naar Aiden die afwezig uit het raampje naar buiten staart.
'Waar zit je over te piekeren?' vraag ik hem. Hij kijkt snel op, 'Niets.. het is niets' antwoord hij simpel. Ik frons maar laat het hierbij. We hebben nog een lange reis voor de boeg.

****
'Wakker worden Willem, over een paar minuten zijn we er' hoor ik Aiden zeggen. Ik had geen idee dat ik slaap was gevallen. Snel recht ik mijn rug, ik trek mijn kleding glad en kijk door het raam naar buiten. Het is ochtend de zon is nog maar een paar meter boven de grond. Ik voel ineens een drukkend gevoel in mijn onder maag.
'Stop' roep ik tegen de koetsier. De koets komt tot stilstand ik hoor de paarden hinniken en briesen.
'Wat doe je?' vraagt Aiden me argwanend.
'Ik moet naar het toilet' zeg ik luchtig. Hij grijnst en laat me de koets uitstappen. Het is best koud buiten. Ik laat Jordan een jas voor me pakken. Gezamenlijk lopen we richting een plek wat lijkt op een dorpje. Jordan begeleid ons naar een café, ik probeer zo onopvallend mogelijk te doen. Snel loop ik richting de toiletten. Wanneer ik klaar ben loop ik langs de toonbank, ik leg een koninklijk muntstuk op de balie waarna ik weer vertrek.
'Jordan ga maar alvast naar de koets, zeg dat de koetsier de paarden in orde brengt. Ik kom zo' mijn aandacht trekt zich tot een jongedame die allemaal wildse gebaren maakt. Ik kom wat dichterbij, om te kijken waar ze het over heeft. Haar blik is op een zwerver gevestigd in een smal steegje.
'Gatsie! Wat is dat voor vreselijke stank' zegt ze, gevolgd door. 'Wat een vreselijk aanbeeld!' Ik schud mijn hoofd ze is duidelijk nog nooit in een dorp geweest. Ik zie dat haar dienstmeid argwanend naar me zit te kijken maar daar besteed ik verder geen aandacht aan.
'Helaas is dat wel hoe het hier gaat, met de armen' antwoord ik. De jongedame draait zich om ze kijkt me met een verbaast blik aan. Ik zie meteen wie ze is, ook al draagt ze haar hoed zo dat je maar de helft van haar gezicht kan zien.
Ik pak haar hand vast en druk er een kus op. Ze stelt haar voor als Catharina. Maar dat wist ik natuurlijk al. Ik wil mezelf net voorstellen maar ik wordt onderbroken door haar dienstmeid. Die Catharina verteld dat ze moeten gaan. Ik neem snel afscheid van haar voordat ze wordt meegetrokken door haar dienstmeid. Ze draait haar nog enkele keren om voordat ze verdwijnt achter een paar struiken. Vlak naast me hoor ik het geluid van naderende paarden.
'Ach Heer Willem, de koning verwacht u al' ik draai me tot de onbekende stem. Het is een ruiter, gekleed in een rood kostuum wat omgeven wordt door ijzer. Op zijn romp staat de koninklijke vlag. Net als op zijn schouderbladen.
'Dat klopt, we zijn onderweg maar hadden even een tussenstop. En wat brengt u hier?' vraag ik beleefd.
'Prinses Catharina is vermist, ik heb de orders van de koning om haar te zoeken' antwoord hij. Ik glimlach richting de struiken waar Catharina zojuist in verdwenen is.
'Ze zal vroeg of laat vast wel weer opduiken' antwoord ik de man.