INSIDE: The Forbidden Love [COMPLEET]

▪53

Willem..

Dat is het laatste wat ze zich herinnert wanneer Catharina weer wakker wordt. Ze voelt iets hards tegen haar rug. Slaperig kijkt ze om haar heen. Ze is verplaatst naar een overkapt winkeltje. De koude wind slaat tegen haar wang.

Verbaasd kijkt ze om haar heen. Voor haar staat het breed gebouwde lichaam van Willem. Hoe heeft hij haar kunnen vinden.

"Willem?" zegt ze zacht.

Het is net luid genoeg voor Willem om het te horen. Hij kijkt over zijn schouder op haar neer. Een kleine glimlach glijd over zijn lippen. Hij draait zich naar haar toe. Voor Catharina zakt hij door zijn knieën.

Vol hoop kijkt ze hem aan. Zou hij haar kunnen beschermen tegen Petrus. Is hij hier gekomen om haar te redden?

"Catharina, ik.." begint hij.

"Hoe heb je me gevonden?" vraagt ze langzaam. Er lijkt eindelijk weer leven terug in haar ogen te komen.

"Ik heb het nieuws van de ontvoering ontvangen door uw vader, daarom ben ik terug gereisd. Catharina ik hou van je" fluistert hij. Willem neemt haar gezicht in zijn handen en leunt naar voren. Een kus drukt hij op haar voorhoofd.

"Ik was zo bang" snikt ze.

"Het is goed, ik ben hier nu ik zal je beschermen. Kom" hij draagt Catharina in bruidsstijl weg.

Willem kijkt recht naar voren de sneeuw waait tegen de zijkant van zijn gezicht. Catharina kijkt ademloos toe. Er is iets aan hem verandert dat weet ze zeker. Hij lijkt.. meer volwassen. Zou hij geleerd hebben van zijn fouten?

Ze glimlacht zwakjes en laat haar hoofd dan tegen zijn borstkas rusten. Tevreden sluit ze haar ogen. De ochtend kan elk moment aanbreken. De duisternis zal verdwijnen en plaatsmaken voor een prachtig kleurenspel in de hemel. Voor heel even voelt ze zich veilig.

Maar dan herinnert ze zich Petrus. Bij wie deze ontvoering allemaal begon. Wat is er met hem gebeurt?

"Willem?" Ze kijkt hem vragend aan. Hij laat zijn blik zakken en wacht tot Catharina verder praat.

"Wat is er gebeurt voordat je hier kwam, waar is mijn ontvoerder?" haar zwakke stem valt bijna niet te horen. Ze is nodig toe aan een glas water.

"Voordat ik hier kwam? Ik ben direct naar het centrum gekomen om je te zoeken, samen met mijn wachters. En toen vond ik je hier" antwoord hij.

"Maar die schoten? Waren die niet van jou?"

Catharina haar vraag wordt voor haar ogen beantwoord. Een man, gekleed in een tenue met daarop het wapen van Tessing loopt voor hen. Hij zet een stap naar achteren en dan klinkt er een schot. De man grijpt naar zijn hart en valt dan levenloos neer.

Catharina schrikt en brengt haar handen naar haar mond. Dit heeft ze nog nooit hoeven meemaken. Haar lichaam bevriest. Ze krijgt niet meer mee wat er allemaal om haar heen gebeurt. In de verte klinken stemmen, maar ze verstaat ze niet.

"Catharina.. Catharina.. Catharina!"

Ze schrikt uit haar trans en kijkt met grote ogen naar Willem.

"Wat is er gaande" vraagt ze verbaasd.

"We moeten ons verstoppen. Denk je dat je zelfstandig kan lopen?" vraagt hij.

Ze knikt. Willem zet haar neer en wenkt haar dat ze mee moet komen.

"Wacht hier, blijf totdat ik je kom halen" Catharina knikt.

Willem laat haar achter bij een winkelkraam waar ze zich onder verstopt. De lap stof wappert regelmatig heen en weer waardoor ze zo nu en dan een glimp van de vechtpartij kan opvatten. De man licht er nog steeds. De sneeuw die om hem heen ligt is al helemaal rood verkleurt.

Ze bid hardop voor de man. Hij heeft dit niet verdient. Wie weet wachten zijn vrouw en kinderen wel op hem. Maar nu.. hij zal nooit weder keren.

Vanuit haar ooghoek ziet ze Willem. Hij heeft zich verstopt achter een ingevallen muur. Net op het moment dat hij zijn pistool uit zijn jas tevoorschijn haalt, komt er een gestalte aanlopen.

Willem laad zijn pistool. Een frons ontstaat op zijn gezicht. Wat is er mis! De zenuwen breken bij haar uit. Dit gaat niet goed. De gestalte loopt recht op de muur af. Willem zit maar te woekeren met het pistool.

Er klinkt een "klik". Met grote ogen kijkt Catharina toe hoe het pistool op het hoofd van haar neef wordt gedrukt. Door niemand meer dan Petrus hemzelf. Hij is in en in slecht. Wat een walgelijke man.

"Catharina, ik weet dat je hier bent. Kom tevoorschijn en ik laat je dierbare leven" roept hij luidkeels.

Catharina bijt op haar lip. Ze wil te voorschijn kruipen maar ze wordt tegengehouden door Willem. Hij schud langzaam zijn hoofd.

"Ik tel tot 10" roept Petrus.

Nee, nee.. nee... alsjeblieft niet. Maak hem niet dood. Hij is mijn neef, hij hoorde mijn man te zijn. Ik had gevoelens voor hem. En hoewel ik een gebroken hart van hem heb overgehouden. Hij verdiend het niet om te sterven!

"8.."

Ze verwijdert de witte lap stof en komt dan vanonder de tafel vandaan. Haar gezicht is nat van de tranen. Met trage stappen loopt ze naar hem toe. Er verschijnt een grijns op het gezicht van Petrus. Willem kan alleen maar vol berouw naar beneden kijken.

Ze kijkt nog één keer omhoog. Dit is de laatste keer dat ze de zon omhoog zal zien gaan. Ze heeft kunnen vluchten voor haar lot. Maar hier zal het dan toch echt eindigen.

Er is slechts vijf meter verwijdert tussen Petrus en Catharina.

Catharina wil haar lot niet omarmen. Maar het zal wel moeten.

Er klinken paarden hoeven. Ze komen telkens dichterbij. Catharina kijkt hoopvol door de straten. Ze herkent het geluid. Het voelt zo vertrouwd.

"Catharina!" klinkt een stem. Het echoot over de kille straten.

Ze draait haar om. Daar op een zwart paard, rijd haar geliefde hoofdwachter en prins van.. James. Hij is toch gekomen. Ze heeft nooit hoop in hem verloren. Haar wens is uit gekomen. Ze heeft hem nog een laatste keer kunnen zien.

Ze draait haar terug naar Petrus. Het pistool is dit keer op haar gericht en niet op Willem.

"Je bent te laat, James"

Meer paardenhoeven volgen. Vele wachters komen uit verschillende plekken tevoorschijn. Samen met vele burgers die eindelijk een kijkje durven te wagen. Hoewel het ten strikte verboden is.

"Laat het wapen vallen" word aan alle kanten geroepen.

Petrus heeft alleen aandacht voor Catharina. Ze blijft stokstijf staan. Wat kan ze anders doen? Ze heeft geen idee wat Petrus zijn volgende stap zal zijn.