Foto: Jurk van Catharina
¢~ •Abigail• ~ ¢
Het is een drukke maand geweest. Nog nooit zijn er zoveel mensen over de vloer geweest. Verschillende dokters, lakeien en kamermeisjes zijn bij Catharina geweest. Iedereen wil haar wel helpen. Maar alleen zij zelf kan vechten tegen de ziekte die ze meedraagt.
Ja een ziekte. Haar moeder probeert haar iets anders te vertellen. Om haar hoop te geven. Maar ik weet wel beter. Ik heb haar horen praten met de koning. De ziekte die ze heeft is erg zorgzaam. Het is gelukkig niet dodelijk. Maar ze zal er wel last van krijgen. Buikkrampen, duizeligheid, gevoelige emoties en nog wat andere symptomen. Maar die zijn nog niet bekend.
Ik ben elke dag bik haar geweest. Net als haar familieleden. En haar dierbaren. Catharina gelooft dat Willem er elke dag was. Maar dat zit wel anders. Hij heeft vijf dagen over haar gewaakt. Zijn broeder Aiden daarin tegen is elke dag komen kijken. Voor enige verbetering in haar conditie.
Haar wachter James is dag en nacht bik haar geweest. Er is geen enkel moment voorbij gegaan dat hik er niet was. Ik heb af en toe even tijd gehad om met hem te praten. Hij is erg vriendelijk. Het verbaasde me eerst dat hij met me wou praten. Door mijn afkomst vermijden veel mensen een gesprek met mij. Ze denken dat ik onderaan in de maatschappelijke rang behoor. Maar toen ik met James praatte. Kreeg ik echt het gevoel alsof we gelijk waren.
Natuurlijk weet ik dat het niet zo is. Hij is tenslotte een prins. En ik ben een slaaf van een prinses. Maar ik vind het fijn om met hem te praten. Hij geeft me het gevoel dat ik ook iets kan betekenen voor de mensheid.
Jayden heb ik niet vaak meer gezien rond het paleis. Ik mis de gesprekken die we samen voerden. Waar zou hij zijn. Ik ga hem wel zoeken nadat ik juffrouw Catharina volledig hem aangekleed.
Terwijl zij een bad neemt zoek ik een setje kleding bij elkaar. Ze draagt de laatste tijd bijna elke keer hetzelfde model. Een blauwe jurk met een fluwelen stof. Haar moeder blijft er maar over zeuren. Dus het lijkt me goed om vandaag iets totaal anders te doen. Alsof onze prinses Catharina herboren is.
De beste kleur om te pakken is paars. Het is een zachte kleur, niet te overdreven. De kleur doet me denken aan lavendel. Ik kan bijna de geur ruiken. Ja, deze jurk is perfect.
Catharina zal vast de tuin bezoeken. Daarom kan ze beter haar zwarte laarsjes dragen. Niemand zal ze zien onder haar jurk. En het is erg comfortabel. Verder zoek ik nog een waaier en haar accessoires.
Nadat ik alles netjes klaar heb liggen. Loop ik terug naar de badkamer. Ik pak een handdoek van de stapel en loop naar haar toe.
'Alles ligt klaar' ik leg de handdoek rond haar schouders. Met draaiende bewegingen maak ik haar droog. Ze volgt me naar haar slaapkamer. Voor de spiegel blijft ze staan. Ik pak het eerste kledingstuk van het bed. Haar witte japon. Net op dat moment komt de koningin binnenlopen.
Zoals de regels voorleggen. Heeft zij nu de plicht om Catharina van haar witte japon te voorzien. Ik geef de koningin een kleine buiging.
'Goeden morgen Catharina' ze neemt de japon van me aan. Catharina staat met haar handen bedekt voor haar borsten te bibberen. De koningin laat de japon over Catharina haar hoofd glijden. De prinses wacht geen enkele seconde en steek snel haar armen door de mouwen van de witte stof. Ik pak alvast het volgende kledingstuk. Haar lijfje, ook wel korset.
'Hoe voel je je lieverd?' vraagt de koningin.
Ik breng ondertussen het lijfje aan rond Catharina haar heupen. Wanneer ik het strak trek neemt ze even snel een hap adem. Ik weet hoe het voelt om zo'n strak korset te dragen. De eerste keer toen ik het bik Catharina aanbracht. Viel ze meteen flauw.
'Het gaat wel. Ik ben nog een beetje duizelig, meer niet' antwoord ze. Maar ik weet dat ze liegt. Ze is spierwit. In haar o zo rode wangen is geen kleur meer te vinden.
'Het lijkt me verstandig dat je eerst nog even uitrust'
Ik bijt op mijn lip. Dit gesprek gaat zomenteen escaleren. Ik ben inmiddels bij haar jurk aangekomen. Terwijl ik haar vastbind. Luister ik stilletjes mee.
'Nee moeder. Ik heb er genoeg van om in dat bed te liggen en niets te doen' Catharina kijkt boos weg. Haar moeder daarentegen is net zo kalm als altijd.
'Catharina, je weet niet hoe erg het is'
'Dat komt omdat niemand mij wat verteld!'
Ik heb Catharina nog nooit zo kwaad gezien. Ik schrik er van. Was ik maar klaar. Dan hoefde ik deze discussie nu niet bij te wonen. Maar omdat ik haar vriendin ben. Zal ik haar steunen. Toch heeft haar moeder een punt. Catharina is nog niet helemaal stabiel. Wie weet wat er gebeurt als je haar nu alleen naar buiten stuurt. Wist ze zelf maar in wat voor gevaar ze zich bevind.
Ik kruip onder haar jurk en bind haar laarsjes vast. Het gesprek tussen moeder en dochter wordt alleen maar erger. Ik kruip snel onder de jurk vandaan. Voor het geval dat ze per ongelijk op mijn vingers stapt.
'Moeder ik heb te lang in dat bed gelegen! Ik wil naar buiten, ik wil mijn leven lijden!'
Ik houd mijn hart vast. Die toon die ze tegen haar moeder aanslaat kan echt niet. En zoals verwacht wordt Catharina gestraft. De vlakke hand van de koningin raakt de huid van Catharina. Haar wang verkleurt snel naar een rode kleur. Maar Catharina trekt haar er niks van aan. Haar ogen staan vol woede. Net als die van haar moeder.
'Als je eens begreep hoe ziek je wel niet bent zou je niet zo'n tegen me aanslaan!' voordat de koningin beseft wat ze nou eigenlijk gezegd heeft. Is het al te laat. Ze slaat snel haar hand voor haar mond.
Catharina zet een stapje terug. Ik kijk haar vol medeleven aan. Ze verdient dit niet. Ze heeft een goede ziel. En dan wordt ze op deze manier behandelt.
'Ww-at' stottert ze.
Net als de koningin haar mond opent om iets te zeggen. Stormt Catharina de kamer uit. Ik sla snel mijn blik neer en doe alsof ik niets van dit hele gesprek heb meegekregen. Via mijn ooghoek zie ik dat de koningin de kamer verlaat.
Mijn hart gaat als een wilde op en neer. Kan ik maar wat voor Catharina betekenen. Maar ik weet dat alles wat ze nu wenst. Is om alleen te zijn.
------------------------------
Hey daar!
Sorry dat ik de laatste tijd wat laat update. Ik heb een vakantiebaantje, van maandag tot vrijdag moet ik elke dag om 7:55 op mijn werk zijn. En rond 17:00 ben ik dan klaar. Meestal ben ik dan helemaal uitgeput doordat ik tussen de planten werk. Dan heb ik nog 3 uur tijd voor mezelf voordat ik weer op bed ga. Daarom probeer ik zoveel mogelijk in het weekend uit te rusten. Dit baantje duurt nog tot 27 juli. Dus als ik klaar ben met mijn werk kan ik bijna elke dag gaan updaten! Nog even volhouden dus!
Tot de volgende keer!! xx
JE LEEST
INSIDE: The Forbidden Love [COMPLEET]
Historical FictionHet verhaal speelt zich af in Riga, een rijk in Letland rond de achttiende eeuw. Catharina, de kroonprinses is 18 jaar oud. Volgens een oude traditie hoort ze te trouwen rond haar 19e levensjaar. Helaas mag ze niet zelf haar echtgenoot uitzoeken. E...