INSIDE: The Forbidden Love [COMPLEET]

▪58

De volgende dag breekt aan. De gordijnen voor mijn ramen worden geopent. Een straal zonlicht breekt naar binnen. Recht op mijn iets bleke gezicht. Ik knipper slaperig met mijn ogen.
To mijn verbazing is niet Abigail in mijn kamer maar Willem. Ik zit meteen recht in mijn bed. De lakens trek net tot onder mijn kin om mijn lichaam te beschermen.

"Heer Willem? Vanwaar dit onverwachtse bezoek, zo vroeg in de morgen?" ik ben helemaal overbluft. Mijn hart gaat tekeer in mijn borstkas. 
Ik weet niet zeker of het komt door de spanning of doordat ik misschien nog gevoelens voor hem heb.

"Ik wou graag even praten. Onder vier ogen het liefst. Maar omdat James altijd aan je zijde is, leek het me verstandig om het nu te doen" antwoord hij gewoontjes.

Ik frons, "waarover wilt u praten?"

"Ik heb besloten om te vertrekken" antwoord hij.

Ik ben even stil. Zou James met hem gepraat hebben over het feit dat ik hem graag zou zien vertrekken? Ik betwijfel het.

"Vanwaar die spontane keuze?"

Een zucht verlaat zijn mond. Hij loopt van de gordijnen richting mijn bed. Ik duw mezelf iets verder weg zodra hij op de rand van het bed neerzakt.

"Ik kan er niet tegen om jou verliefd te zien op een andere man dan mij. Ik probeerde mezelf af te wenden. Maar het lukt niet Catharina. Ik heb nog steeds gevoelens voor je en die zal ik ook houden" antwoord hij.

Ik laat het tot me doorwerken. Verder dan mijn oren komen zijn woorden niet. Hij wil weg, door mij. Omdat hij nog steeds gevoelens voor me heeft. Ik voel een steek in mijn hart.

Zijn hand glijd zacht over de mijne. Mijn ogen schieten naar zijn hand en dan naar zijn ogen. Ik trek snel mijn hand onder de zijne vandaan. Het voelt niet goed om zo dicht bij hem te zijn. Stel je voor dat James binnenloopt. Dat zou verschrikkelijk zijn.

"Ik begrijp uw keuze, als u wilt gaan. Alsjeblieft ga dan. Ik houd u niet tegen Heer Willem"

Een zachte lach verlaat zijn mond, "vanwaar die hospitaliteit, ik blijf je neef Catha, zeg alsjeblieft Willem"

"Het spijt me Willem" zijn woorden sturen een vreemde rilling door mijn lichaam. Ik slik en kijk de andere kant op.

"Catha voordat ik ga, wil ik je één ding vragen"

Ik draai terug en kijk hem afwachtend aan. Zijn blauwe ogen kijken doordringend in de mijne.

"Heb je echt geen gevoelens meer voor mij?" vraagt hij.

Ik kijk hem in stilte aan. Heb ik gevoelens voor hem? Er zal altijd een band tussen ons blijven. Maar gevoelens, ik weet niet of ik het zo kan beschouwen.

"Als je echt geen gevoelens meer me hebt dan heb je er vast geen probleem mee als ik dit doe"

Hij leunt naar voren, zijn wijsvinger en duim liggen rond mijn nek. Hij houd mijn gezicht inplaats terwijl hij een zachte maar tedere kus op mijn mondhoek drukt.

Ik sluit mijn ogen, het besef van zijn daad dringt pas 2 seconden later tot me door. Ik duw hem snel van me af en leun naar achteren tegen het hoofdeinde van mijn bed. Mijn wangen zijn knalrood als kersen.

Willem laat zijn ogen over mijn gezicht glijden. Ik voel zijn brande blik en wend me van hem af. Hij staat zonder iets te zeggen op en verlaat de kamer. Wat was dat.. waarom drukte ik hem niet meteen weg. Wat naïef van me.

Een paar minuten later wandelt Abigail binnen.
"Goedenmo-" ze maakt haar zin niet af. Verbaast kijkt ze naar me.

"Waarom bent u nu al wakker? Meestal slaapt u nog als ik binnenkom.

"Willem", fluister ik.

"Wat is er met hem Catharina?" vraagt ze.

Ik vertel precies wat er gebeurd is. Zin na zin, haar ogen worden met de seconde groter.

"Hoe durft hij!" zegt ze meteen.

Ik begrijp er ook niks van. Ik dacht dat hij eroverheen was. Dat hij eindelijk geaccepteerd had dat het niks meer tussen ons kon worden. Maar blijkbaar zat ik fout. Hij heeft inderdaad nog gevoelens voor me. En ik kan niet ontkennen dat ik geen gevoelens voor hem heb.

Abigail helpt me in mijn jurk nadat ik me heb opgefrist. James staat bij de deur al op me te wachten. Ik glimlach meteen bij zijn aanwezigheid. Hij drukt een kus op mijn lippen die ik liefdevol beantwoord. Hij draagt een groen pak wat perfect past bij zijn groene ogen.

Mijn jurk is een zacht blauwe kleur. Met gouden detais. Abigail heeft mijn haren gekruld en voor de helft in een knot gebonden. Verder draag ik een opvallende tiara met bauwe edelstenen.

Hand in hand lopen James ik naar beneden. De rest van de familie en lakeien hebben zich verzameld bij de entre. Buiten staat een koets klaar. Willem staat vlak voor de koets. Zo te zien overlegd hij met een lakei over zijn bagage.

Zijn ogen glijden tussen de familieleden richting de trap. Waar James en ik net naar beneden lopen. We hebben kort oogcontact voordat hij wegkijkt.

"Vertrekt Willem?" vraagt James naast me.

Ik knik en stap de laatste trede af. Ik verzamel mij bij de rest van de familie. James komt naast me staan en slaat zijn arm rond mijn heup. Ik glimlach en leun iets dichter in zijn greep.

Alle bediendes gaan netjes op een rij bij de trap staan. De rest van de familie staat tussen hen in. Ieder begroet Willem en omhelsd hem. Dan is het mijn beurt. Gespannen sluit ik hem in mijn armen. Ik voel zijn warme adem kietelen in mijn nek.

"Ik hoop dat je de juiste keuze hebt gemaakt" fluistert hij.

Ik trek me langzaam terug. Zijn ogen glijden over mijn gezicht. Hij glimlacht en laat me dan los. Ik haast me snel terug naar James zijn zijde.

"Tot aan de bruiloft" spreekt vader.

Willem knikt en zwaait dan voordat hij in de koets snapt. De paarden komen in beweging en brengt de koets weg. Iedereen loopt naar binnen terwijl ik afwezig naar de koets kijk. Ik vang Willem zijn blik voordat hij de hoek om draait. Zijn lippen bewegen geluidloos maar ik weet precies wat hij zij.

"Ik hou van je"