INSIDE: The Forbidden Love [COMPLEET]

▪ 24

¢~ •Catharina• ~ ¢

We lopen nu al een paar minuten. Door een paar lege gangen, met weinig verlichting. De muziek klinkt telkens luider. Ik bedek mijn oren en loop snel achter James aan. Hij is inmidels al een paar meter verder.

Ik bots tegen hem aan wanneer hij abrupt stopt met lopen. Fronsend kijk ik hem aan. Waarom stopt hij, wat is er gaande.

'Waarom stopt u?' vraag ik verbaasd.

'Wacht hier, en beweeg niet' antwoord hij alleen maar.

James loopt een kamer binnen en laat mij alleen achter in de gang. Verveelt kijk ik om me heen. Er valt niet zoveel te zien. Wanneer ik me weer terug draai staat Heer Aiden ineens voor me. Ik laat een klein gilletje ontsnappen. Vlug zet ik een paar stappen terug.

'Wees niet bang Catharina, het spijt me vreselijk van eerder. Ik beloof je het zal niet weer gebeuren!'

Mijn ogen schieten nerveus heen en weer in de zijne. De alcohol is in iedergeval uitgewerkt. Maar ik moet nog steeds op mijn hoede zijn. Heer Aiden kan erg verrasend uit de hoek schieten.

'Waarom deed u dat' sis ik hem toe.

'Ik had je lichaam nodig Catharina, alles. Ik mis je aanraking. En ik weet wat ik eerder zij tegen je, het spijt me ik had niet zo moeten reageren' antwoord hij.

'Ik vergeef je niet'

'Dat hoeft ook niet. Vergeven gaat met tijd'

'Misschien duurt het wel langer dan een maand' ik zet een strak gezicht op. Maar Heer Aiden weet weer door mijn façade heen te prikken.

'Dan zal ik wachten, desnoods een jaar lang. Als u me maar vergeeft' antwoord hij met een glimlachje.

Ik sluit mijn ogen voor een paar seconden. De vermoeidheid slaat me nu echt toe. Ik laat een geeuw ontsnappen, snel bedek ik mijn mond.

'Wilt u naar huis?'

'Eigenlijk wel, maar ik moet wachten op James' ik kijk slaperig naar de richting waar James eerder verdween.

'Wie is James' hoor ik Heer Aiden achter me grommen.

Verbaasd draai ik me terug. Hij staat iets dichterbij me dan eerder. Iets te dichtbij als je het mij vraagt. Ik leg mijn hand op zijn borst en duw hem een stukje van me af. Waarop hij mijn polsen vast grijpt en mijn lichaam tegen de zijne aandrukt.

'Wie is James' vraagt hij nogmaals.

'James beschermt me' stamel ik.

Zijn grip verslapt rond mijn polsen maar hij laat me nog steeds niet gaan. Ik kijk langzaam omhoog. Zijn blik kruist de mijne. Zo keek hij ook naar me toen we voor het eerst kusten.

'Aiden laat me gaan alsjeblieft' fluister ik zacht. Mijn blik zakt omlaag naar mijn handen.

Ik voel zijn lippen op mijn voorhoofd en dan laat hij me gaan. Ik wil net de kamer in rennen waar James in verdween maar hij komt er zelf al uit. En tot mijn verbazing volgt Heer Willem achter hem.

'Willem?' vraag ik verbaasd.

'Catharina' antwoord hij nerveus.

Ik kijk van Willem naar James. Maar James laat geen enkele emotie zien. Zijn gezicht is keihard. Verlegen blijf ik in het midden staan. Terwijl er driepaar ogen op mij gericht zijn.

'Kunnen we naar huis?' vraag ik snel.

Willem lijkt uit zijn trans te komen en knikt snel. Hij pakt mijn hand vast en begeleid me door de gangen. Hoewel ik het romantisch vind om hand in hand te lopen. Voelt het op de een of andere manier verkeert. Er is iets gaande. En ik wil zo snel mogelijk weten wat dat is.

'Waar was je?' fluister ik. Heer Aiden en James hoeven niets van ons gesprek mee te krijgen. Dit is iets tussen ons beiden.

'Ik zocht u Catharina, maar ik wist niet waar je was. En toen kwam ik hier en wist ik niet meer waar ik naartoe moest' antwoord hij.

'Komt me bekend voor' antwoord ik giechelent.

'Laten we maar terug keren naar het paleis' antwoord hij.

We lopen zwijgend naast elkaar richting de uitgang. Onze koets staat er nog. Maar die van mijn ouders is al weg. Heer Willem helpt me instappen en dan stapt hij zelf de koets binnen. Gevolgt door Heer Aiden die tegenover me plaats neemt. Maar Heer James blijft buiten staan.

'Gaat u niet mee?' vraag ik.

'Ik denk niet dat het nodig is' antwoord hij.

'Maar u zou me toch beschermen? Ik kan u een kamer aanbieden in het kasteel' antwoord ik glimlachend.

'Oke dan' antwoord hij. De koetsdeur wordt achter hem gesloten. Wanneer de koets in beweging komt val ik langzaam in slaap.

Ik voel dat mijn lichaam omhoog word gelift. Maar ik houd mijn ogen gesloten. Degene die me draagt houd me stevig tegen zijn lichaam gedrukt. Ik nestel mezelf verder tegen zijn borstkas.

'Goedenavond heren, welkom terug' hoor ik een onbekende stem zeggen. Er worden snel wat woorden uitgewisselt, voordat we weer verder lopen.

Wanneer we trap oplopen durf ik even te spieken, om te kijken wie mij draagt. Voor ons lopen Heer Aiden en Willem. Wat betekent dat ik door Heer James word gedraagd. Ik sluit snel mijn ogen weer voordat hij merkt dat ik wakker ben.

'Hier is het' hoor ik Willem zeggen.

Mijn lichaamt word neergelegd op een bed. Waarschijnlijk ben ik in mijn eigen kamer. Ik open voorzichtig mijn ogen. James hangt vlak boven me.

'Bedankt' mompel ik slaperig. Mijn ogen vallen meteen weer dicht. Voordat hij vertrekt duwt hij nog snel een kus op mijn voorhoofd. Mijn mondhoeken krullen omhoog. Ik laat een zucht over mijn lippen rollen. En val dan langzaam in slaap.

Na, wat voelt als een uur, word ik ineens wakker. Het bed naast me veert omlaag. Ik open slaperig mijn ogen. Heer Willem ligt ineens naast me. Ik sluit mijn ogen weer. Zijn hand glijd rond mijn middel. Ik voel dat hij me naar zich toe trekt. Totdat ik tegen zijn borstkas aanlig. Tevreden blijf ik zo liggen. Ik knijp mijn ogen dicht. En al snel zak ik weer in een diepe slaap.

'Weltrusten Catharina' mompelt Willem in mijn haar.

'Weltrus-' ik kan mijn woorden niet meer afmaken. De duisternis neemt mijn gedachtes over.