Hoofdstuk 35

468 40 0
                                    

Nikki Marshal

Ik schenk mezelf de zoveelste kop koffie in en schuif weer achter mijn laptop. Al Megan haar Facebook chats zijn verwijderd na haar moord en het kost aardig wat moeite om ze weer naar boven te halen. Ik hoor mijn telefoon ringen en ik grijp ernaar.
'Met Nikki.' Zeg ik suf terwijl ik opnieuw mijn programmaatje open.
'Hoi, met Angie. Ga je vanmiddag mee naar Mel?'
Ik zucht en wrijf in mijn ogen.
'Sorry, ik ben druk.'
Nu hoor ik Angie zuchten. Ik kopieer een paar weblinks van Megan's Facebook en een aantal verdachte vrienden.
'Je zit toch niet nog steeds in Megan haar Facebook?'
Ik krijg niet de tijd om te antwoorden want Angie zegt erachteraan: 'Nik, je gaat daar niets vinden, laat het los.'
'Angie, ik weet zeker dat ik er wat ga vinden en als jij het niet belangrijk genoeg vind, dan bemoei je je er maar niet mee.'
'Nee je begrijpt...'
En dan druk ik weg. Ik neem nog een slok van mijn koffie en wacht tot alle informatie geladen is. Teveel onbekende namen, teveel verwijderde gesprekken. Ik ben nog nooit zo blij geweest met mijn studie computer technologie. Ik laad alle gesprekken en klik de zoekbalk aan.
Typ het woord dat u wilt zoeken...
Ik tik met mijn wijsvinger tegen mijn kin en denk na. Eén woord die me naar de goeie chat kan leiden. Eén woord die het verband gaat leggen...
Hoer
Meerdere gesprekken doemen op, maar al een stuk minder dan voorheen.

Megan naar Melody, drie jaar geleden:
Wie denkt dat kind wel niet dat ze is? Kut hoer.

Ik zucht en wrijf vermoeid in mijn ogen. Ik wil niet eens weten over wie dit ging.

Pim naar Megan, twee jaar geleden:
Mensen zeggen dat je hét voor geld doet... dus zeg maar... dat je een hoer bent?

Ik trek mijn wenkbrauw op en klik gesprek laden aan. Het hele gesprek van Pim en Megan springt op in een ander venster.

Megan:
Ik doe hét niet voor geld, rot een eind op of zo.

Pim:
Dan zit in ieder geval die vriend van je in die Business.

Megan:
Alsof jou dat een donder aangaat!

Pim:
Ja dus...

Mijn ogen schieten over de regels van het gesprek en ik print het uit. Terwijl de printer alles afdruk zoek ik het gesprek tussen haar en haar oude en laatste vriendje. En dan schiet hem me ineens te binnen. De dag dat ik met Melody de identiteitsbewijzen van de meiden uit het appartement van Daan checkte, kwamen we uit op een Timo, die wel erg beschermend over Megan was... Ik zoek Timo zijn gesprekken op en kom op het gesprek met Dave dat ik en Mel eerder hebben gelezen. Facebook doet wonderen...

Timo naar Dave:

Dave:
Hé Timo. Heb je die chick al?

Timo:
Dat zijn jullie zaken gast. Ik zorg dat je je centjes hebt. Zeik niet zo.

Dave:
Dude, ik bedoel die Megan.

Timo:
Megan is geen investering.

Dave:
Rustig, ik zeg alleen dat ze een goeie zou zijn. Mooi bekkie.

Timo:
Ik spreek je morgen wel.

Als een soort bezetenen ga ik weer naar de gesprekken van Megan en ineens springt die tussen haar en Timo op. Mijn ogen schieten over de regels van het papier en ik stik bijna in mijn eigen speeksel. Trillend van de adrenaline print ik het gesprek uit en toets ik moeizaam het nummer van Angie in. Ik werp een blik op de klok... Het is al middag.
'Met Angie.'
'Hoi, met Nikki. Zie je zo. Zorg dat je klaar staat.' En dan druk ik weg.

Ik pak de stapel papier weer aan van Melody, die emotieloos uit het raam staart. Ik werp een blik naar het lege bed van het meisje dat voorheen hierop de kamer sliep. Gelukkig is ze nu weg...
'Kun je het alsjeblieft nog een keer uitleggen... Ik geloof het gewoon niet...' Zegt Angie zacht.
Ik pak het gesprek tussen haar en Pim tevoorschijn en lees het nog eens voor, daarna die tussen haar en Timo.

Megan:
Hoe zit het met het geld?

Timo:
Ja, dat loopt lekker schat. Ik ben zo blij dat ik je zo goed kan vertrouwen.

Megan:
:)
Zorg je dat het geld in de kluis ligt en de enveloppe ernaast? Dan lever ik de jongens morgen het geld.

Ik laat dit even tot de meiden doordringen: 'Megan gaf de jongens hun beloning voor het regelen van meiden...'

Timo:
Is goed meisje. Daan krijgt deze maand niets. Hij heeft één chick kunnen regelen die geen enkele man wilde doen. Tijdverspilling.

Megan:
Betaal hem dan uit. Heb je geen last meer van hem.

Timo:
Risico...

Ook dit verwoord ik even: 'Ze wilde beide dus Daan er al uit hebben... Megan pushte Timo daar toe. Hoogstwaarschijnlijk Daan zijn motief.'

Twee weken later:

Timo:
Heb je Daan verteld dat ik hem eruit wil gooien?!

Megan:
Dat is toch zo?

Timo:
Dat lul je toch niet zo maar even door? Sukkel.

Drie weken later:

Megan:
Ik heb de meiden gecheckt. Er zitten goeie bij deze keer, maar Daan heeft er weer geen één.

Timo:
Godver.

Megan:
Die jongen moet weg.

'Met andere woorden... Megan ging over het geld en keurde de meiden.' Zeg ik zacht. 'Megan wilde Daan eruit hebben en daarom zorgde hij dat hij van haar af was... Einde verhaal.'
'Hoe heeft ze dit allemaal voor ons kunnen verzwijgen.' Zegt Melody zacht.
Ik haal mijn schouders op en staar uit het raam.
'Hoe heb ik haar als vriendin kunnen zien...'
Angie haar stem klinkt gebroken en versuft. Dan zegt ze iets wat wij alle drie denken...
'Hoe hebben we dit niet kunnen merken?'

- Na

DoodzondeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu