Doodzonde

Hoofdstuk 18

Angie Dawson

Ik kijk daan aan. Hij kijkt terug maar niet meer met dezelfde blik in zijn ogen die hij net had toen we samen buiten liepen. Hij had gezegt dat ik er beeldschoon uit zag en ik smolt ervan. Maar ik voelde me veraden ook al wist ik dat hij zich zo zou moeten voelen. Maar iets in mij weet dat hij het niet is, en dat hij echt een lieve jongen is. Ik ben ook veel te makkelijk.
'Was jij het?' Vraag ik opnieuw.
Ik kijk Daan met een strakke blik aan.
Vertel het, vertel het. Raast het door mijn hoofd.
'Ik...' Stamelt hij terwijl hij me hopeloos aan blijft kijken.
'Leugenaar.'
Ik sla met mijn vuist op de tafel als hij stopt met praten. Ik zie Nikki geschrokken naar mij kijken en Melody grijnst.
'Godverdomme vertel het, jij hebt mijn vriendin vermoord! Is het niet?' Schreeuw ik. Ik sta op en mijn stoel valt naar achter.
'Angie was het toch?' Vraagt Daan rustig.
Ik zie dat Melody haar blik strak op daan blijft houden maar iets meer ontspant.
Ik knik voorzichtig.
Ik kijk snel Nikki aan. Nikki knikt langzaam met haar hoofd.
'Angie... Als ik had geweten...'
'Lul niet!' Onderbreek ik hem.
Alle haat in mij komt naar boven.
Ik haalde het aardappelschil mesje uit mijn bh en richt het op hem. Ik had het meegenomen voor het geval dat Melody en Nikki te laat waren.
'Rustig.' Hoor ik Nikki naar me fluisteren.
Ik zie dat Mel een stap dichter naar Daan doet en haar handen op Daan zijn schouders legt.
'Ik dacht gelijk al dat jij het was.' Sist ze naar hem.
Mijn blik glijd van Melody naar Daan.
Hij is knal rood geworden en het angst zweet staat op zijn voorhoofd.
Hij kijkt op naar mij met zijn mooie ogen waar ik heel snel voor was gevallen.
'En nu?' Zeg ik zachtjes.
Ik maak mijn blik los van Daan en kijk naar Nikki en daarna naar Melody.
'Hem dezelfde pijn laten voelen als dat hij Megan deed.' Zegt Melody kortaf.
Ze grijpt in een snelle beweging naar Daan zijn nek.
'Wacht!' Roept Nikki snel.
'Wat?' Zeggen Melody en ik tegelijk.
'Zet hem tegen de muur aan.' Beveelt Nikki haar. Melody haalt haar wenkbrauw op. Ik zelf, en Nikki waarschijnlijk ook, weten dat Meldoy niet graag beveelt wordt tot dingen.
'Doe maar.' Zeg ik zacht. Melody knikt en rukt Daan van zijn stoel af.
Hij stribbelt heel even tegen maar als Melody haar mes weer tevoorschijn haalt loopt hij mee.
Melody zet hem met zijn gezicht tegen de muur aan.
Nikki staat op van haar stoel en gaat achter Daan staan.
'Hou hem vast.' Zegt ze zacht tegen Melody.
Nikki Fouilleert Daan van top tot teen. Als ze bij zijn borst is stopt ze. Ze ritst zijn rits open en kijkt aan de binnen kant waar ook een klein vakje zit. Die maakt ze ook open en ze geeft het mes dat erin zit aan mij. Mijn mond valt open van verbazing. Hij had een mes bij zich. Wie weet wat hij met mij van plan was.
Nikki voelt verder en voelt bij zijn zaken. Ze haalt zijn zakken leeg en er zit in: zijn mobiel, i phone 6, huis sleutels, een briefje van 50 en I phone oortjes. Nikki geeft de spullen stuk voor stuk aan.
Ik kijk naar de spullen die in mijn handen liggen. "Ik heb zijn huis sleutels..." Gaat er door mijn hoofd heen.
Nikki voelt ook zijn achterzakken maar dat zot niks in.
Shit geen portemonnee, denk ik.
En tegelijkertijd vind ik het slim van hem. Natuurlijk als je van plan bent iemand te bedreigen met een mes neem je natuurlijk geen portemonnee mee met alle informatie over jezelf erin.
Nikki zakt omlaag naar zijn broekspijpen.
'Jackpot.' Zegt Nikki en ze haalt uit zijn wijde broekspijp een pistool tevoorschijn. Mijn ogen worden groot en ik hap naar adem.
Nikki kijkt naar mij en geeft dan het geweer aan Melody, die het geweer gelijk checkt op kogels. Het pistool is geladen en Melody houdt het pistool tegen Daan zijn hoofd aan.
Ik kijk naar mijn handen die heel erg trillen.
Nikki staat weer op en kijkt Melody aan.
'Je mag.' Zegt ze.
Melody kijkt dan naar mij.
'En jij?' Vraagt ze.
Ik slik en knipper met mijn ogen.
Met tranen in mijn ogen knik ik naar Melody.
'Maar ik wil er liever niet bij zijn.' Zeg ik zacht.
'Je laat ons dit alleen doen?' Zegt Melody chagrijnig.
'Nee.' Zegt Nikki en ze loopt naar mij toe.
'Het is goed Angie.' Zegt ze en glimlacht naar me.
Ik knik voorzichtig.
Melody duwt Daan richting de badkamer en houdt het pistool op hem gericht.
Daan stribbelt tegen en begint te schreeuwen. 'ANGIE!' Gilt hij.
'ANGIE DIT WIL JE NIET!'
Tranen rollen over mijn wangen. Ik leg de spullen die ik in mijn handen hield op de tafel.
Ik pak het mes en geef die aan Nikki.
Met een ongemakkelijk lachje pakt ze het mes aan en ze loopt achter Melody aan.
Ik ga op de bank zitten en trek mijn knieën op. Ik begin heel hard te huilen en ik hoor Daan schreeuwen in de andere kamer.
Ik weet echt niet meer of ik het wel of niet wil. Hij heeft Megan vermoord en daar moet hij voor gestraft worden. Maar ik vond hem via Facebook heel lief, en ik zie altijd het goede in mensen...
Nee hij heeft mijn beste vriendin vermoord. Hij had een mes bij zich en een pistool, waarschijnlijk wilde hij hetzelfde doen bij mij.
Ik veeg de tranen weg en sta op.
Met een bibberende hand pak ik mijn aardappelschilmesje van de tafel. Ik loop naar de badkamer toe. Ik hoor Daan nog steeds schreeuwen. Hij schreeuwt mijn naam en hij bied ook aan een stuk door zijn excuses aan.
Ik sta voor de badkamer deur en haal diep adem. Ik hou het mesje stevig vast en open de deur.

-Em