Doodzonde

Hoofdstuk 45

Angie Dawson

Ik sta na lang lopen voor Melody haar deur maar ze doet niet open. Ik zucht en pak opnieuw mijn mobiel. Ik toets het nummer van Melody in en hou mijn mobiel tegen mijn oor aan. "Hallo met Melody,Ik ben er even niet maar als je een bericht achterlaat na de piep zal ik je terug bellen... Mischien. Laterzz" ik wacht tot de piep en zucht opnieuw. "Hey, mel... Ik sta voor je deur dus uhm.." Ik denk even na over wat ik moet zeggen. "Kan je naar huis komen... Of even terug bellen ofz... Doei." Ik hang op en laat mezelf voor de deur op de grond zakken. Met mijn rug tegen de deur aan blijf ik zitten. Ik staar naar mijn achtergrond van mijn mobiel waar ik een foto van mij en Nikki heb staan toen we samen koffie gingen drinken bij cafe Landura. Ik staar even voor me uit en toets dan het nummer van Nikki in. Opnieuw hou ik de telefoon aan mijn oor maar al snel krijg ik haar voice mail. Ik besluit niks in te spreken en hang op.
"Waar zijn ze gebleven." Zeg ik hardop.
Ik kom rustig overeind en stop mijn mobiel in mijn zak. Ik loop naar de liftdeur toe en druk op het knopje. De deuren gaan open en ik stap in de lift.

Ik sta voor het Café als mijn mobiel gaat op het scherm zie ik Nikki staan. Ik kijk het Café binnen en zie Melody zitten die naar me zwaait. Ik klik Nikki weg en loop naar binnen. 'Ik bel je zo terug Nik' zeg ik in mezelf. Ik loop naar het tafeltje waar Melody samen met levi zit. "Hey ik stond voor je huis." Zeg ik en ik ga zitten op de stoel tegenover haar. "Ik ben hier" antwoord Melody lacherig en ze neemt haar laatste slok van haar Chocolade melk. Levi staat meteen op en pakt de lege mok op. "Jij wat drinken?" Vraagt hij aan mij maar ik schud van nee. Hij glimlacht en loopt naar de bar toe. "Heb jij Nikki gezien?" Vraagt Melody gelijk met een gedempt volume. "Nee, maar ze belde me net." Antwoord ik. "Wat zei ze?" Vroeg Melody direct. "Ik had niet opgenomen, ik liep hier net naar binnen." Zeg ik aarzelend. Melody grijpt naar haar broekzak en haalt haar mobiel eruit. "Shit" zegt ze en ze gooit haar mobiel op tafel. "Wat?" Vraag ik verward. "Gemist gesprek... Ze heeft ingesproken." Zegt ze. Ik pak mijn mobiel uit mijn zak en kijk naar het scherm. "Bij mij ook..." Zeg ik. "Weet jij wat er was..." Vraag ik. Ik kijk naar Melody die snel om zich heen kijkt. Dan pakt ze mijn arm vast en trekt me omhoog. "Naar buiten" beveelt ze me. Ik loop voor haar uit naar buiten.
Melody leunt met haar rug tegen de glaze wand van het café aan en ik ga tegenover haar staan. "Timo" zegt ze direct. "Wat.." Zeg ik maar voor ik verder vraag pakt melody haar mobiel uit haar zak en speelt haar voice mail af.
'Mel, ik wil dat je luistert' hoor ik Nikki zeggen. Ik kom iets dichter bij Melody staan en luister naar de zachte stem van Nikki. 'Timo heeft me en... Open in geen geval je mail. Ik wil niet dat je weet wat erin staat. Ik wil niet dat je weet wat het is. Open hem niet, verwijder de app van je mobiel en maak een andere email aan. Eentje die geloofwaardig is. Meld je aan voor Facebook en al die zooi die mailtjes sturen en laat er zo veel mogelijk staan.' Je hoort Nikki moeilijk ademhalen en dan praat ze zacht verder.
'Het gaat goed met me Mel. Maak je geen zorgen.' Dan eindigt Nikki haar voice mail. Ik kijk Melody verward aan. 'Dat is niet goed he..' Stamel ik.
'Luister je voice mail.' Zegt Melody zonder enige emotie te laten zien.
Ik pak mijn mobiel en klik op het voice mail bericht.

'Angie, ik wil dat je weet dat ik alles voor jullie heb gedaan wat ik kon, maar ik had nog zoveel meer kunnen en willen doen. Het spijt me dat ik jullie met zoveel vragen achter laat.'
Ik kijk op naar Melody maar de kijkt snel weg. 'Onthoud een ding liefje, ik wil niet dat je mijn moordenaar vermoord. Ik wil dat je leven oppakt en je lieve zelf wordt. Angie, klik op mijn locatie als je deze voicemail hoort en deel hem met de politie. Ga niet zelf zoeken! Ik wil niet dat je me vind, hoor je me An...'
Het blijft even stil en dan praat ze langzaam verder 'Ik wil niet dat je me vind Angie. Vertel niets aan Melody.' Ik kijk weer op naar Melody en zie haar grijnzen 'te laat' zegt ze zacht.
'Laat de politie dat doen als ze me vinden. Ik hou van je meisje. Heel veel. Van jullie allebei.' Dan hoor ik een paar doffe geluiden en hoor ik hoe de telefoon de grond raakt. Dan eindigt Nikki de voice mail. 'Wat...' Stamel ik en ik voel tranen opkomen. Ik kijk naar Melody die op haar lip bijt en de verte in staart. 'Wat moeten we doen.' Zeg ik en ik begin te huilen. 'We gaan haar zoeken.' Zegt Melody zonder dat ze me aan kijkt. 'Maar ze zei..' 'Maakt me geen fuck uit wat ze zei.' Zegt Melody boos en ze grist mijn mobiel uit mijn handen. Ik kijk om me heen en veeg de tranen die over mijn kin lopen weg. Ik haal mijn neus op en kijk hoopvol naar Melody. 'Doornsteeg 65' zegt Melody en ze geeft mijn mobiel weer een mij. Verbluft stop ik hem in mijn zak en loop achter Melody aan die naar haar scooter loopt. 'Weet je waar dat is?' Vraag ik. Ze knikt 'er zit een goede nachtclub vlakbij' antwoord ze en ze haalt haar scooter van het slot. Ze geeft me een helm aan en ik zet hem op. Ik ga achterop zitten als Melody haar scooter start en ze vervolgens hard weg rijdt.

Melody begint zachter te rijden en stopt op een hoek en stapt af. Ze maakt het slot vast aan haar voorwiel en zet haar helm af. Ik stap af en zet ook mijn helm af. 'Daar is het' zegt Melody en ze knikt met haar hoofd naar een klein gebouw. Mijn telefoon gaat en ik zie Coco op het scherm staan. Ik twijfel en kijk Melody aan die weer weg kijkt. Ik neem op en hou mijn mobiel aan mijn oor. 'Hallo' zeg ik. Coco barst in tranen uit en mompelt dingen die ik niet kan verstaan. 'Wat is er?' Vraag ik bezorgd.
'Ze weten het' versta ik uit weer veel gemompel en gehuil. 'Wie?... Wat heb je gedaan?' Vraag ik verward. 'De politie, sorry Angie. Sorry' zegt ze.
'Je hebt wat!' Schreeuw ik door de telefoon. 'Onwijze trut!' Schreeuw ik. Ik zie Melody met grote ogen naar me kijken. 'We zijn verraadde, de politie weet het' zeg ik tegen Melody. 'Ophangen' beveelt ze me. Zonder te twijfelen druk ik Coco weg en kijk Melody hopeloos aan. Melody pakt snel haar mobiel uit haar zak en zoekt in haar mobiel. 'Mail verwijderen' mompelt ze. Dan houdt ze haar hand op en kijkt naar mijn mobiel. Ik geef haar mijn mobiel en ik zie hoe Melody behendig mijn sim kaartje uit mijn mobiel haalt. Ze loopt naar haar scooter toe en gooit mijn simkaartje erin. Verbaasd kijk ik haar aan. Ze klikt wat aan en ik zie op het scherm de tekst verschijnen 'mobiel wordt terug gezet naar fabrieksinstellingen.' 'Wat!' Schreeuw ik en ik kijk haar boos aan. 'Het is het beste' zegt ze en dan geeft ze mij mijn mobiel terug. Ik aarzel maar stop hem terug in mijn broekzak. 'Kom' zegt Melody en ze loopt naar het gebouw. Kippenvel loopt over mijn lichaam als Melody de zware deur open duwt en er koude lucht mij tegemoet komt.

-Em