MY ASSISTANT, MY WOMAN-II TROY

CHAPTER 28

AN/// Yes pumasa ako, at dahil masaya ako, heto na po ang update ko sa araw na ito.////

Pakiramdam ko ay naparalisa ang buong katawan ko. Naging manhid ang pakiramdam ko. Then suddenly i feel Troy's warm embrace, it gives me the feeling that i am secured but it doesnt ease the pain not even a little.

Walang luha na lumabas sa mga mata ko, walang tinig na lumabas sa lalamunan ko.

"Kristel.... Evrythings gonna be alright, may dahilan ang lahat, may paliwanag kung bakit nagawa ito ni Spence.... Trust me when i say na mahal na mahal ka nya, the last things that he wants to do in his life is to hurt you.... He loves you so much Kristel.... Very very much."

Lalong humigpit ang pagkakayakap nya sa akin.

Wala pa ring reaksyon ang katawan ko. Pero ang kalooban ko ay nagpupuyos sa samot saring emosyon.

Then there he is nakatayo ilang metro mula sa akin. I see tears in his eyes. Pero ako kahit isang patak wala. Nakatingin lang ako sa kanya.

Humakbang papunta sa akin si Spence. Kung noon kapag nakita ko sya ng ganito ay tatakbo na ako para salubungin sya ng yakap at halik, ngayon gusto kong tumakbo palayo sa kanya. Pero hindi ko maihakbang ang aking mga paa.

Ng ilang hakbang na lang ang layo nya sa akin ay naramdaman kong unti unting lumuwag ang pagkakayakap sa akin ni Troy.

Ngunit bago pa ako makawala mula sa yakap nya ay niyakap ko ang mga bisig nya, sa kanya ako kumukuha ng lakas sa pagkakataong iyon kapag binitiwan nya ako alam kong bibigay ako.

"Kristel baby... I'm sorry.... I'm very very sorry...." Garalgal ang tinig na sabi ni Spence hahawakan nya sana ako pero umurong ako at lalong idinikit ang katawan ko sa katawan ni Troy.

Marami akong gustong sabihin sa kanya pero wala ni kahit isang salitang lumalabas sa bibig ko.

"No baby... Dont do this to me.... Magalit ka... Saktan mo ako.... Ilabas mo lahat ng sama ng loob mo sa akin murahin mo ako.... Tulad ng madalas mong gawin kapag nagagalit ka sa akin."

Muli ay gusto nya akong hawakan pero umurong na naman ako.

"Baby please.... Forgive me kung hindi ko sinabi sayo..... Patawarin mo ako kung naduwag ako.... Hindi ko kayang mawala ka sa akin.... You are mylife.... Kaya kong mabuhay ng malayo sayo... Basta alam ko lang na akin ka.... Babes.... Hindi ko gusto ang nangyari... Naipit ako sa sitwasyong wala akong pagpipilian."

May mga luha sa kanyang mga mata.

"Baby.... Aayosin ko to.... Kapag maayos ng muli ang Herera mag pa file ako ng divorce sa kanya babalikan kita...."

Gusto kong mag mura gusto kong sabihin lahat ng masasama at masasakit na salita sa mundo pero hindi ko kayang ibukas ang bibig ko.

"Kristel please... Kausapin mo naman ako oh..... Wag ganito.... Please..."

Unti unti ay bumababa ang katawan nya hanggang sa napaluhod na sya sa harapan ko habang umiiyak.

Pinanood ko lang sya.

"Spence..... Bro.... Tama na muna... Pareho na kayong nahihirapan.... Saka na lang kayo mag usap... Ako na munang bahala sa kanya." Sabi ni troy.

"Troy.... Take care of her for me please.... Babalikan ko sya.... Babalikan kita kristel..... I love you so much."

"Yes Spence i will take care of her for you ... Pero hindi ko alam kung hanggang kaylan ko kakayaning gawin yun.... Kaya please... Bilisan mo... Gawin mo kung ano ang tama."

Narinig kong pang sabi ni Troy.

Hanggang sa Unti unti ay nilamon ako ng kawalan.

TROY