Το Δάσος των Μαγισσών

Πρόλογος

*Τα πνευματικά δικαιώματα της ιστορίας είναι επίσημα κατοχυρωμένα με τις νόμιμες διαδικασίες.

''Είναι επικίνδυνη, Άιζακ''

Ο Άιζακ κοίταξε τον Έτζεραν προσπαθώντας να κρύψει την δυσαρέσκεια του.''Είναι μονάχα ένα παιδί''

''Μη ξεχνάς ποιανού παιδί είναι'' επενέβη ο Ελάιζα από την άλλη άκρη του τραπεζιού.

Τα χλωμά πράσινα μάτια του Άιζακ τον κατακεραύνοσαν πετόντας φλόγες. ''Εγώ την ανέθρεψα'' Οι λέξεις βγήκαν μέσα από σφιγμένα δόντια. Κάθε φορά που αμφισβητούσαν την Σελίν ήταν σαν να αμφισβητούσαν τον ίδιο. Αναμνήσεις από τη νύχτα που την βρήκε εμφανίστηκαν απρόσκλητες στο μυαλό του, ένα μωρό μέσα σε ένα καλάθι τυλιγμένο με μια γαλάζια κουβέρτα. Κανείς από την Σύναξη δεν ήξερε από που είχε έρθει, το βρήκαν εγκαταλελειμμένο κοντά στα όρια του χωριού. Όμως ο Άιζακ ήξερε. Τα μπλε μάτια του μωρού, σκούρα σαν τον ουρανό τα μεσάνυχτα, ήταν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη του συνοδευόμενα με ανάμεικτα συναισθήματα.

Ως αρχηγός της Σύναξης ανέλαβε το καθήκον να μεγαλώσει το κοριτσάκι. Παρόλο που η γυναίκα του είχε χαθεί πρόσφατα, δεν μπορούσε να επιτρέψει να αποκαλυφθεί το μυστικό. Και ο Ρόραν λάτρευε το μωρό. Όμως δεν μπορούσε να κρατήσει κάτι τέτοιο κρυφό από το Συμβούλιο των Πρεσβύτερων.

''Η Σελίν είναι σχεδόν δεκαοχτώ'' είπε ο Ελάιζα με ένα πιο ήρεμο τόνο προσπαθώντας να ηρεμίσει τα πνεύματα στο τραπέζι. ''Δεν αμφισβητώ την ανατροφή που της έδωσες ή ότι σε σέβεται, αλλά είναι γνωστό πως σε παρακούει σε κάθε ευκαιρία. Αψηφά κανόνες της Σύναξης με τους οποίους ζούμε εδώ και αιώνες. Όταν ενηλικιωθεί δεν θα έχεις καμία εξουσία πάνω της. Σκέψου λογικά, Άιζακ. Τι θα συμβεί τότε;''

Ο Άιζακ το σκεφτόταν αυτό εδώ και δεκαεφτά χρόνια. Νύχτες ολόκληρες είχε μείνει ξάγρυπνος αναλογιζόμενος την καταστροφή που θα μπορούσε να συμβεί αν μαθευόταν ποτέ η αλήθεια.

''Η κόρη μου λέει πως η Σελίν σκοπεύει να ταξιδέψει όταν ενηλικιωθεί'' πρόσθεσε προβληματισμένος ο Ελάιζα.

''Όχι'' είπε αποφασιστικά ο Άιζακ. ''Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Δεν θα το επιτρέψω'' Δεν έπρεπε να φύγει ποτέ από το χωριό.

''Και πως σκοπεύεις να το εμποδίσεις;'' ρώτησε ο Έτζεραν. Μια χλευαστική χροιά τρύπωνε στην φωνή του και ο Άιζακ το πρόσεξε αλλά επέλεξε να το αγνοήσει.

''Έχω κάτι στο μυαλό μου''