Το Δάσος των Μαγισσών

Kεφάλαιο 14

*Τα πνευματικά δικαιώματα της ιστορίας είναι επίσημα κατοχυρωμένα με τις νόμιμες διαδικασίες.

Το στομάχι της σφιγγόταν όλο και περισσότερο με κάθε βήμα που έκανε και μέχρι να δει τα πρώτα σπίτια της Σύναξης είχε γίνει ένας σφιχτός κόμπος. Τι ετοιμαζόταν να κάνει; Ο Έρικ δίπλα της δεν έδειχνε περισσότερο σίγουρος από εκείνη, και η βαριά σιωπή που τους τύλιγε έκανε τα πράγματα χειρότερα.

Η Σελίν προσπάθησε να μαντέψει τι σκεφτόταν. Τι ειρωνεία, ένας Κυνηγός να βαδίζει με την θέληση του προς το χωριό των μαγισσών, δίπλα σε μια μάγισσα που ο ίδιος είχε ελευθερώσει. Ίσως όμως θα έπρεπε να σκέφτεται την δική της ειρωνική κατάσταση.

Η μάγισσα που οδήγησε τον Κυνηγό στην Σύναξη.

Από αυτή την απόσταση μπορούσε να δει καθαρά το σπίτι της Νάγιας και να ξεχωρίσει τις φιγούρες των μαγισσών που περπατούσαν στους γύρω δρόμους, μικρές σαν μυρμήγκια και εντελώς ανίδεοι για την παρουσία των δυο νέων. Ήλπιζε πως αυτό που έκανε εκείνη τη στιγμή δεν θα αποδεικνυόταν πως ήταν το μεγαλύτερο λάθος της ζωής της, κι αν ήταν να το πλήρωνε μόνο εκείνη και όχι οι άνθρωποι της.

Σταμάτησε και έριξε μια αβέβαιη ματιά προς το μέρος του Έρικ.

''Μη με προδώσεις ξανά'' Αν σκόπευε να ακουστεί σκληρή ή απειλητική είχε αποτύχει οικτρά. Η φωνή της ακούστηκε μικρή και έμοιαζε περισσότερο με παράκληση.

''Δεν θα το έκανα αυτό'' Ξανά, ήταν η λέξη που κρεμόταν σαν φάντασμα ανάμεσα τους. Η Σελίν τον κοίταξε κατάματα προσπαθώντας να διακρίνει αν έλεγε αλήθεια. Τα ζεστά καστανά μάτια του έδειχναν ειλικρινή, αλλά πάλι, είχε ξεγελαστεί από αυτά τα μάτια ήδη μια φορά. ''Εξάλλου, σου χρωστάω την ζωή μου. Δεν το έχω ξεχάσει αυτό''

''Με έβγαλες από την φυλακή, άρα το χρέος σου ξεπληρώθηκε'' αποκρίθηκε.

''Σου χρωστάω ξανά για το ξέφωτο και για τα αδέλφια μου'' Συνοφρυώθηκε ελαφρά καθώς έκανε τον υπολογισμό.''Άρα αυτό είναι άλλες τρεις φορές;''

''Μόνο αν μετρήσεις μία για κάθε αδελφό. Δεν ξέρω, με μπέρδεψες'' Τα χείλη της κύρτωσαν ασυναίσθητα σε ένα μικροσκοπικό χαμόγελο. Το έδιωξε αμέσως.

''Σελίν;!'' Η σαστισμένη φωνή της Νάγια, που είχε ανέβει μερικές οκτάβες, την έκανε να γυρίσει ξαφνιασμένη.

Το καλάθι μου κρατούσε έπεσε από το χέρι της και τα βότανα που είχε μέσα σκορπίστηκαν στο έδαφος αλλά η κοκκινομάλλα δεν νοιάστηκε. Έπιασε τις φούστες του φορέματος της και έτρεξε προς το μέρος της, σχεδόν πέφτοντας πάνω της και τυλίγοντας τα χέρια της σφιχτά γύρω της. Η Σελίν ένιωσε τέτοια ανακούφιση που έβλεπε ξανά την φίλη της που ένιωθε πως το στήθος της θα εκραγεί. Δάκρυα μαζεύτηκαν στα μάτια της και κύλησαν πάνω στα μάγουλα της, αλλά ήταν χαρούμενα δάκρυα