Το Δάσος των Μαγισσών

Κεφάλαιο 17: Μέρος 2

*Τα πνευματικά δικαιώματα της ιστορίας είναι επίσημα κατοχυρωμένα με τις νόμιμες διαδικασίες.

Το κεφάλι της πονούσε σαν να την χτυπούσαν με ένα σφυρί. Όταν ήταν δεκατιών είχε μεθύσει για πρώτη φορά μαζί με τον Ρόραν και την Νάγια. Ο Άιζακ είχε γίνει έξαλλος όταν τους βρήκε. Για δυο μέρες ένιωθε πως το κεφάλι της θα έσπαγε και το στομάχι της γύριζε τόσο που δεν μπορούσε να κρατήσει τίποτα κάτω. Μέχρι να περάσει και να μπορέσει να σταθεί ξανά στα πόδια της είχε ορκιστεί πως δεν θα ξανάπινε ποτέ στη ζωή της.

Κάπως έτσι ένιωθε και τώρα.

Το πρώτο που κατάλαβε όταν άρχισε να αποκτά ξανά μια μικρή επαφή με το περιβάλλον γύρω της ήταν ότι ήταν ξαπλωμένη. Αλλά το στρώμα ήταν πιο σκληρό από αυτό που είχε στο κρεβάτι της άρα δεν βρισκόταν στο δωμάτιο της. Ένα αγόρι καθόταν δίπλα της αλλά η μορφή του ήταν θολή και δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τις λεπτομέρειες του προσώπου του για να καταλάβει ποιος ήταν. Κρατούσε το χέρι της και ο αντίχειρας του σχημάτιζε αφηρημένα σχέδια στο εσωτερικό του καρπού της. Η κίνηση την νανούριζε.

''Σελίν'' άκουσε μια φωνή να την καλεί. Γύρισε το κεφάλι της προς το μέρος του- ή τουλάχιστον νόμιζε ότι το έκανε αλλά δεν ήταν σίγουρη. Ένα δροσερό χέρι ακούμπησε το μάγουλο της σαν να ήθελε να ελέγξει την θερμοκρασία της. ''Σελίν, μπορείς να με ακούσεις;''

Ακόμα κι αν βρισκόταν ανάμεσα σε ένα πλήθος χιλίων ατόμων θα αναγνώριζε αυτή τη φωνή. Ξαφνικά σταμάτησε να αναρωτιέται που βρισκόταν. Δεν είχε σημασία. Αφού εκείνος ήταν δίπλα της τότε ήταν ασφαλής.

''Ροράν'' Η φωνή της ήταν βραχνή και ο λαιμός της ήταν ξερός και πονούσε.

''Δόξα τα Πνεύματα, έπιασε'' ξεφύσηξε το αγόρι και έκρυψε το πρόσωπο του μέσα στα χέρια του για μερικές στιγμές, λες και η ανακούφιση που ένιωθε ήταν υπερβολική για να την αντέξει. ''Πως νιώθεις;''

''Θυμάσαι την γιορτή της Ρεάννας, στο κελάρι με την Νάγια;''

''Τόσο χάλια;''

''Τόσο χάλια. Τι συνέβη;''

''Δεν έχει σημασία'' της απάντησε. ''Πέρασε. Ξεκουράσου και θα μιλήσουμε για όλα αργότερα''

''Ρόραν, τι έγινε;'' επέμεινε. Δεν είχε καταρρεύσει χωρίς λόγο και δεν ήθελε να μιλήσουν αργότερα. Ήθελε να μάθει τώρα. Αν είχε γίνει κάτι και ο Ρόραν δεν ήθελε να της πει τότε ήξερε πως ήταν κάι σοβαρό.