Το Δάσος των Μαγισσών

Κεφάλαιο 11

*Τα πνευματικά δικαιώματα της ιστορίας είναι επίσημα κατοχυρωμένα με τις νόμιμες διαδικασίες.

Σημείωση:Είμαι λίγο σκουριασμένη σε αυτό το κεφάλαιο αλλά προσπαθήστε να το παραβλέψετε ;-)

''Δεν πρόκειται να σου δείξω τον δρόμο''

Τις τελευταίες δυο μέρες φρόντιζε να μένει συνεχώς πίσω από τον Έρικ, ακολουθώντας τα βήματα του, χωρίς να του δίνει το παραμικρό στοιχείο ή υπόδειξη για το ποια κατεύθυνση έπρεπε να ακολουθήσει. Το μεγαλύτερο μέρος της λοβελίας είχε εξασθενίσει από τον οργανισμό της αλλά ένιωθε ακόμα αδύναμη και ο πυρετός εξακολουθούσε να την ταλαιπωρεί. Δεν μπορούσε να του επιτεθεί και να το σκάσει χωρίς να επιδεινώσει την κατάσταση, και ακόμα κι αν το έκανε υπήρχε η πιθανότητα να υπάρχουν κι άλλοι Κυνηγοί που τους παρακολουθούσαν κριμένοι κάπου εκεί κοντά και θα έσπευδαν να βοηθήσουν τον σύντροφο τους. Δεν θα είχε αρκετή δύναμη για να τους αντιμετωπίσει όλους αλλά υπήρχε και το ενδεχόμενο να την αφήσουν να φύγει για να τους οδηγήσει στο χωριό της.

Γι' αυτό έμενε με τον Έρικ. Καλύτερα να έβλεπε που ήταν ο εχθρός της παρά να την αιφνιδιάσουν. Άλλωστε, είχε μαζί του νερό και ήταν σε θέση να κυνηγήσει για να βρει τροφή.

''Το ξέρω'' αποκρίθηκε το αγόρι, παραμερίζοντας απαλά έναν ψηλό θάμνο με μαύρα μούρα για να περάσουν. ''Αλλά θα μπορούσες να αναφέρεις ότι οι περικοκλάδες θα προσπαθήσουν να με στραγγαλίσουν, έστω σαν θέμα γενικού ενδιαφέροντος''

''Βρίσκεσαι μέσα σε ένα μαγικό δάσος, γεμάτο μαγικά φυτά, και τριγυρνάς κρατώντας ένα μεγάλο κοφτερό σπαθί έτοιμος να κόψεις ότι δεις μπροστά σου. Νόμιζα ότι οι Κυνηγοί ήταν πιο έξυπνοι'' του απάντησε κοροϊδευτικά. ''Εξάλλου, τα κατάφερες μια χαρά''

''Δεν είναι φυσιολογικό'' μουρμούρισε χωρίς να γυρίσει για να την κοιτάξει.

''Τι δεν είναι φυσιολογικό;'' ρώτησε ενοχλημένη η μάγισσα. ''Αν σου επιτεθούν θα υπερασπιστείς τον εαυτό σου, γιατί να μην μπορούν να κάνουν το ίδιο και τα φυτά;''

Ο Έρικ της έριξε ένα περίεργο βλέμμα πάνω από τον ώμο του σαν να ήταν τρελή. ''Σοβαρά τώρα, υπερασπίζεσαι ένα δέντρο;''

''Είμαι υπηρέτης της Φύσης. Αυτό κάνουμε''

Ο Έρικ σταμάτησε και γύρισε για να την κοιτάξει, όχι όμως όπως πριν, αλλά σαν να ήταν κάτι ξένο που έβλεπε για πρώτη φορά στη ζωή του, όχι απαραίτητα με κακό τρόπο αλλά σαν να προσπαθούσε να την καταλάβει.